konstantina74

Τι ειναι οι πλειομετρικες ασκησεις?Πρωτη φορα τις ακουω

Καλησπερα σε ολους.Εχω πολυ καιρο να μιλησω.Να θυμησω...ρηξη προσθιου χιαστου αριστερα και μικρο αποσπαστικο καταγμα με αιμαρθρο,για το οποιο ακινητοποιηθηκα 2 μηνες απο το ατυχημα.Χειρουργηθηκα πριν 24 μερες.Hamstrings.Η επεμβαση διηρκησε 1,5 ωρα και ολα πηγαν καλα.Η μαγνητικη μου ελεγε και για ρηξεις στους πλαγιους αλλα ο γιατρος μου ειπε οτι ηταν o.k.Ξυπνησα με πολυ πονο στο γονατο και σωληνακι παροχετευσης.Τη δευτερη μερα πηρα εξιτηριο.Ο πονος δυνατος ακομα και στην ηρεμια τις 2-3 πρωτες μερες,αλλα ελεγχομενος θα ελεγα με παυσιπονα.Μεχρι περιπου τη 9-10η μερα πονουσα στην περιοχη της ληψης του μοσχευματος μονο οταν σηκωνομουν.Εκανα ασκησεις μονη μου στο σπιτι,μεχρι την 13η μερα που εκοψα τα ραμματα.Οταν ειδε ο γιατρος το ποδι μου βεβαια,μου ειπε:''το ποδι σου ειναι αγυμναστο και δεν θα παει καλα αν δεν ξεκινησεις φυσικοθεραπειες''.Ο ιδιος μου ειχε πει να ξεκινησω την 5η μετεγχειρητικη μερα,αλλα ο φυσικοθεραπευτης μου ειχε αντιθετη αποψη και μου ειπε να συνεχισω τις ασκησεις μονη μου.Ετσι ουσιαστικα ξεκινησα 13 μερες μετα το χειρουργειο.Σημερα συμπληρωσα 10 επισκεψεις.Εντατικα καμψη-εκταση,ενδυναμωση τετρακεφαλου,σταδιακη φορτιση του ποδιου.Απο χθες περπαταω μονο με τον ναρθηκα χωρις τις πατεριτσες(κουτσαινω λιγο),αλλα οταν κουραζομαι τις χρησιμοποιω.Κανω λιγο διαδρομο(5-10 λεπτα αργο περπατημα) και με βοηθεια σκαλες.Το μεγαλο μου αγχος ειναι το ευρος κινησης της αρθρωσης.Απο την καμψη μου λειπουν λιγες μοιρες(δεν ξερω ποσες),και απο την εκταση οι μοιρες της υπερεκτασης.Πολυς πονος στην καμψη ρε παιδια.Τοσο πονεσατε ολοι???????Κανω τις ασκησεις και στο σπιτι,οχι βεβαια οπως τις κανει ο φυσικοθεραπευτης,αλλα νομιζω οτι εχει ''κολλησει'' και δεν λυγιζει,δεν λυγιζει,δεν λυγιζει...Επισης μεχρι ''να παρει μπροστα'' η αρθρωση.....Ειμαι καλα?Ειμαι πισω?Δεν ξερω και αγχωνομαι.Ο φυσικοθεραπευτης μου λεει οτι παω καλα,αλλα διαρκως με ζοριζει να το δουλευω.Την ερχομενη εβδομαδα θα ξεκινησω κολυμβητηριο,και σε 10 μερες θα με ξαναδει ο γιατρος.Απορια:τον ναρθηκα τον βγαζουμε στον υπνο?Α!! και παγο συχνα,βοηθαει πολυ.

Al Foutzin,αυτα που γραφω τα διαβασα στο forum.Ειναι στατιστικα στοιχεια που προεκυψαν απο επηδιμιολογικη μελετη που εγινε σε περιπου 1000 τραυματιες στο ΧΚΠ.Πριν μου συμβει αυτο,ποτε δεν ειχα ασχοληθει με τραυματισμους παροτι ειμαι γιατρος(παθολογικης ειδικοτητας).Τωρα εχω πολυ χρονο για να διαβασω και να ενημερωθω.Ευχομαι να εχεις δικιο.Οι δικες σας εμπειριες αλλωστε ειναι ισως πιο ρεαλιστικες απο οσα γραφουν τα βιβλια

Μου φτιαχνετε την διαθεση και μου τονωνετε το ηθικο.Ολοι σας!...Ευχαριστω,ευχαριστω,ευχαριστω...

Ευχαριστω ΜΙΚ για το κουραγιο που μου δινεις...το χρειαζομαι....Ειναι μερες που με παιρνει πολυ απο κατω.Ανθρωπινο κι αυτο..Θυμαμαι που πριν το ατυχημα παρακαλουσα να χαλασει ο καιρος για να μην λιωσουν τα χιονια και να προλαβω να παω πολλες φορες ακομα στα χιονοδρομικα...γαμωτο!

Εγω σημερα ειμαι απογοητευμενη...Σε περιπου 1 εβδομαδα θα ξαναπαω στον γιατρο μου να με δει και μαλλον θα ορισει και την μερα του χειρουργειου.Πανε 12 μερες απο το ατυχημα και ξαναγυριζουν στο μυαλο μου τα ''γιατι'' και τα ''αν''...Γιωτα μου ευχηθηκες του χρονου να συναντηθουμε στις πιστες,αλλα νομιζω οτι πια δεν θα μπορω να ξαναασχοληθω με το σκι...Οι περισσοτεροι ειστε εμπειροι,εγω την επαθα οντας αρχαρια...πως θα ξανα τσουλησω στο χιονι..?Ειναι δυνατον να ξανανιωσω σιγουρη και ασφαλης με αυτο το γονατο?? 3 φορες περισσοτερες πιθανοτητες απο εναν υγιη στατιστικα για να ξανασυμβει,συν του οτι ειμαι αρχαρια και γυναικα....Οι γιατροι που ρωτησα απεφυγαν να απαντησουν ευθεως.Δεν μου απεκλεισαν καμμια δραστηριοτητα μετα το χειρουργειο,αλλα μου τονισαν οτι θα ξεκιναω με ενα ηδη χειρουργημενο γονατο και οτι ειδικα το σκι ειναι αθλημα που προκαλει συχνα τετοιους τραυματισμους.Αρχικα ηλπιζα οτι με αυτους τους ναρθηκες 4 σημειων θα ειμαι καπως εξασφαλισμενη οταν ξαναδοκιμασω αλλα διαβασα και συμπερανα οτι δεν μειωνουν τα ποσοστα πιθανου νεου τραυματισμου.Μετα σκεφτηκα θα παρω δασκαλο μεχρι να νιωθω εντελως ασφαλης,αλλα επισης διαβασα οτι περιπου 23% των ατυχηματων γινονται παρουσια δασκαλου...Τι να πω...Και εχω μπροστα μου πολυ ''δρομο'' (χειρουργειο,φ/θ κλπ) και βρισκομαι ηδη σε μια πολυ σημαντικη στιγμη της καριερας μου που παει πισω.....

Καλημερα σε ολους σας!Ειμαι κι εγω ακομη μια ''ατυχη''...Ρηξη προσθιου χιαστου και εξω πλαγιου συνδεσμου στο αριστερο γονατο.Συνεβη 10 μερες πριν στα Καλαβρυτα,5 λεπτα πριν κλεισει το χιονοδρομικο...Οδηγησα μονη μεχρι την Αθηνα με δεμενο το ποδι και τωρα μονο που το σκεφτομαι με πιανει πανικος...Δεν φανταζομουν οτι ειχε συμβει κατι τοσο σοβαρο,παρολο που ειδα το γονατο μου να γυριζει ολοκληρο προς τα εξω και ειχα δυνατους πονους.Τις πρωτες μερες εκλαιγα συνεχως..δεν μπορουσα να το αποδεχτω και να ξεπερασω το σοκ.Ξαφνικα ,ενω ολα ειναι μια χαρα στη ζωη σου,ακινητοποιεισαι,πονας,ετοιμαζεσαι για χειρουργειο και ολα σου τα σχεδια ματαιονονται ή αναβαλλονται.Και το πιο στεναχωρο?Δεν προλαβα να χαρω το σκι...Ηταν η δευτερη φορα μου...Συνολικα μολις 8 ωρες το χαρηκα...Ημουν ικανοποιημενη απο την προοδο μου,τα πηγαινα πολυ καλα,ειχα αρχισει να το ελεγχω και ημουν πολυ πολυ ευτυχισμενη..ΠΟΛΥ ομως!Ειχε κολλησει το μυαλο μου στο νεο μου χομπυ,ειχα ξετρελλαθει...Προσγειωθηκα αποτομα...Νιωθω οτι ειχα ραντεβου ακριβειας με την γκαντεμια μου εκεινη τη μερα...και οπως παντα συνεπης...Ειπα:''αντε μια τελευταια και φευγω''........Σορυ αν κουρασα.