KSpecial

Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» Παναγιώτης Ήφαιστος www.ifestosedu.gr «Είναι απίστευτο –θα έλεγα αδιανόητο– μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι έλληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και μια εβδομάδα παραπάνω: Μπορούν να θυσιάσουν την πατρίδα τους…». Τζόρτζ Χόρτον, Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη το 1922 Η παρέμβαση που επισυνάπτεται υποστηρίζει ότι αν πλειοψηφήσουν οι αντί-μνημονιακές δυνάμεις στις 6 Μαίου, αντιστρέφεται η θανατηφόρα τροχιά που προκάλεσε ο απερχόμενος σάπιος παλαιοκομματισμός. Για πρώτη φορά μετά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 οι Έλληνες πολίτες θα γίνουν κυρίαρχοι του νεοελληνικού κράτους. Οι ναυαγοί του παλαιοκομματισμού έντρομοι με περισσή απερισκεψία και ανευθυνότητα καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι θα μακροημερεύσουν στην εξουσία υφαρπάζοντας την ψήφο των Ελλήνων με πολιτική τρομοκρατία και δημιουργώντας επίπλαστες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Αναπόδραστα όμως το θανατηφόρο μνημόνιό τους οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη, άτακτη πτώχευση και μια «κοινοβουλευτική δικτατορία». Οι παλαιοκομματικοί λένε, ουσιαστικά, τα εξής: Θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στην ύφεση αλλά θα επιβιώσουμε με μισθούς Σομαλίας, κάτι που εξυπηρετεί όσους θα ωφελούνται από την εκποίηση της Ελλάδας. Επίσης κάποιοι εγχώριοι, ξανά πελατειακά λειτουργώντας, θα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μεταπράτες των ξένων που θα εξαγοράζουν μαζικά τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο. Η μόνη διέξοδος από αυτή τη θανατηφόρα τροχιά του παλαιοκομματισμού που εκμηδενίζει του Έλληνες και το κράτος τους είναι μια πανίσχυρη αντί-μνημονιακή πλειοψηφία. Μια τέτοια πλειοψηφία θα δημιουργήσει δυναμική ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος εκ βάθρων. Σε αυτό θα συμβάλουν και όσοι είναι τώρα εγκλωβισμένοι και θα απελευθερωθούν από τον απερχόμενο παλαιοκομματισμό. Παλαιά και νέα ρεύματα της αντί-μνημονιακής πλειοψηφίας θα κάνουν υπέρβαση. Σκοπός τους δεν είναι να καθίσουν πάνω σε εξουσιαστικούς θώκους αλλά να σώσουν τη χώρα. Θα ορίσουν μια μεταβατική και πολιτικά πανίσχυρη εντολοδόχο διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τρεις βασικά μεγάλες αποστολές τις οποίες θα εκπληρώσει σε μερικούς μήνες μέχρι και τις νέες εκλογές. Πρώτον, διαχείριση των σχέσεων με τους τρίτους και κυρίως την ΕΕ. Δεύτερον, διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ευνομίας και της ευταξίας. Τρίτον, δρομολόγηση μιας Συντακτικής Συνέλευσης για αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα έχουμε έτσι συντεταγμένη διαχείριση μιας πολιτικής μετάβασης στην ομαλότητα και σε έναν νέο βιώσιμο προσανατολισμό με γνώμονα τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία. Οι νέες εκλογές που φυσιολογικό είναι να γίνουν σε λίγους μήνες, θα αποτυπώσουν το νέο και ανασυγκροτημένο πολιτειακό και πολιτικό σύστημα. Όσον αφορά το αποικιακό μνημόνιο το δημιούργησε μια «κακή πολιτική». Μια «καλή πολιτική» σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο θα το αναιρέσει. Οι νόμοι ορίζονται από την πολιτική και μπορούν να αλλάζουν από νέες καλύτερες πολιτικές. Τα υπόλοιπα είναι ελεεινή κινδυνολογία ανίκανων ή κακόπιστων που κατάντησαν να θέλουν να γίνουν εγχώριοι αντιπρόσωποι μετατροπής μας σε αποικία, κατάσταση που εκμηδενίζει την Ελληνική κοινωνία και οδηγεί στην εκποίηση των πάντων. Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm Θέματα που αναλύονται: 1. Ο πολιτικός θάνατος του δικομματισμού και η διαχείριση της μετάβασης 2. Η εντολοδόχος αντι-μνημονιακή μεταβατική διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας / Συντακτική Συνέλευση. 3. Ασφαλής σωτήρια μετάβαση – ριζική πολιτική ανασυγκρότηση 4. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα 5. Οι Έλληνες δεν θέλουν δώρα μόνο διαγραφή των επαχθών και καταχρηστικών βαρών 6. Η ψήφος της 6ης Μαίου ως μέσο απελευθέρωσης και νέας αφετηρίας 7. «Πρακτικά» ζητήματα. Δημόσιες δαπάνες, κοινωνική συνοχή/δικαιοσύνη, ιδιοκτησία νοικοκυριών και σταθερή μετάβαση 8. Συμπεράσματα Παναγιώτης Ήφαιστος 24/4/2012 ΥΓ. Η αποχώρηση μου από το φόρουμ παραμένει οριστική και αμετάκλητη έπειτα από την απαράδεκτη επίθεση που δέχτηκα και δε θα επανέλθω. Ωστόσο το μήνυμα αυτό αναρτάται γιατί η κρισιμότητα της εποχής επιβάλει τη διάχυση της γνώσης και του προβληματισμού και την απάντηση σε παραπλανητικές θέσεις, μισές αλήθειες και εκβιαστικά διλήμματα που εξακολουθούν να τίθενται. Εξάλλου η παρέμβαση του αξιότιμου καθηγητή κύριου Παναγιώτη Ήφαιστου συνοψίζει αρκετές από τις θέσεις που διατύπωσα στο νήμα αυτό. Αποτελεί λοιπόν ιδανική κατακλείδα και ταυτόχρονα μια προτροπή για περαιτέρω προβληματισμό μέχρι την κρίσιμη 6η Μαίου. Πάντως, ούτε σωτήρες υπάρχουν ούτε εύκολες λύσεις. Ας αφήσουμε τις αναλύσεις και ας σηκώσουμε τα μανίκια να βοηθήσουμε. Η δημοκρατία μας χρειάζεται όλους και η ευθύνη μας δεν τελειώνει με την ψήφο.

Επιθυμώ τη διαγραφή μου από μέλους του φόρουμ και κατά συνέπεια τη διαγραφή του προφίλ μου. Αυτό θα έπρεπε να είναι δυνατό. Δε με νοιάζει για τα μηνύματα, ας παραμείνουν. Ανάμεσα στα 200 μηνύματα που μένουν, από εκείνα που είναι στο μοτίβο της απειλής, της τρομοκρατίας και της καταστροφής, ίσως να υπάρχουν κάποια που μπορεί να φανούν λίγο χρήσιμα σε κάποιους. Αν όμως δεν είναι δυνατή η διαγραφή του προφίλ δίχως τη διαγραφή των μηνυμάτων τότε να διαγραφούν όλα. Δεν επιθυμώ να μπω στη διαδικασία να ψάχνω διαχειριστές για να γίνει κάτι τέτοιο. Παρακαλώ απλά να κάνετε την επιθυμία μου σεβαστή.

Χρήστο δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεσαι αλλά με κατηγορείς για πολύ βαριά πράγματα τα οποία δεν έχω υποστηρίξει πουθενά. Δε σε γνωρίζω και δε με γνωρίζεις και τέτοιες κατηγορίες δε μπορώ να τις ανεχθώ. Το ελάχιστο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να ζητήσεις μια συγνώμη για αυτό. Δεν έχω κάτι προσωπικό αλλά μετά και από αυτό αμφισβητώ έντονα την επάρκειά σου να είσαι συντονιστής. Διότι δεν είναι δυνατό να κάνεις αυτή τη δουλειά όταν δεν μπορείς ή δεν προσπαθείς να κατανοήσεις αυτά που γράφονται. Επειδή μάλιστα κάποια πράγματα δεν ταιριάζουν στο χαρακτήρα μου θα παρακαλέσω πολύ να διαγραφεί ο λογαριασμός μου από το φόρουμ άμεσα.

Θέλεις να ξαναδιαβάσεις τι λέω και να μου πεις που μιλάω για όλα αυτά που γράφεις εσύ; Και κυρίως μπορείς να μου εξηγήσεις αυτό;; "Μπορείς να πιστεύεις ότι όλοι μας μισούν και όλα είναι μια τεράστια σκευωρία για να μας αρπάξουν τα όσια και τα ιερά. Αυτό που δεν μπορείς να κάνεις, είναι να εμποδίζεις την χώρα να κάνει αυτά που πρέπει για να σωθεί, καταστρέφοντας, απειλώντας, τρομοκρατώντας." Όλα αυτά τα κάνω εγώ;;

Συγνώμη, επειδή γράφεις σε δεύτερο ενικό μετά από τα μηνύματα μου, για να καταλάβω, απαντάς σε εμένα;

Και για να ολοκληρώσω τον κύκλο της τελευταίας αυτής παρέμβασής μου παραθέτω λίγη ιστορία γραμμένη από τον καθηγητή Άγγελο Αγγελόπουλο (βλ. περισσότερες πληροφορίες στο τέλος). Εύχομαι έτσι να διαλυθούν και οι τελευταίες αυταπάτες για το ποιά είναι τα βαθύτερα αίτια των οικονομικών προβλημάτων και των κρίσεων της χώρας μας και πώς πραγματικά λειτουργούσε ανέκαθεν ο εξωτερικός δανεισμός. Η ληστεία του εξωτερικού δανεισμού των πρώτων 120 χρόνων εις βάρος του Ελληνικού κράτους και οι Κατοχικές Γερμανικές "πιστώσεις" γράφει ο Άγγελος Αγγελόπουλος "...Το μέγιστο μέρος των εξωτερικών δανείων εχρισιμοποιήθη δια τας πολεμικάς δαπάνας και ελάχιστον δια παραγωγικούς σκοπούς και δεύτερον ότι οι όροι της εκδόσεων των υπήρξαν τρομερά δυσμενείς. Τα εξωτερικά δάνεια συνήφθησαν κατά την πρώτην περίοδον, δηλαδή από την επανάστασιν του 1821 ως την πτώχευση του 1893, εγένοντο δε υπό όρους καταθλιπτικούς δια το Ελληνικόν Δημόσιον. Η τιμή εκδόσεως ήτο κατά μέσον όρον 35% της ονομαστικής αξίας. Τα συναφθέντα μεταγενεστέρως δάνεια εγένοντο υπό ευνοικοτέρους όρους, αλλά συνολικά, ημπορεί να λεχθή, ότι καμμια άλλη Χώρα δεν έτυχεν τόσον βαρείας μεταχειρίσεως εκ μέρους των ξένων δανειστών (υψηλοί τόκοι, επεμβάσεις στα εσωτερικά διεθνής οικονομικός έλεγχος, εταιρεία υπεγγύων προσόδων κτλ). Δια να λάβη κανείς μια γενική ιδέα της επιβαρύνσεως της Ελλάδος αναφέρω εδώ δύο χαρακτηριστικούς αριθμούς. Τα ποσά, τα οποία πραγματικά εισέπραξε η Ελλάς από τα εξωτερικά δάνεια από την επανάσταση του 1821 μέχρι του 1932, οπότε και σταμάτησε ο εξωτερικός δανεισμός, ανήλθον εις 2,2 εκατομύρια χρυσά φράγκα. Δια τα δάνεια αυτά ο προυπολογισμός κατέβαλλε δια τόκους και χρεωλύσια μέχρι των παραμονών του πολέμου (σημ Φιλίστωρος: εννοεί τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο) 2,383 εκατομύρια χρυσά φράγκα, δηλαδή 183 εκατομύρια φράγκα περισσότερα από εκείνα που εισέπραξε. Εν τούτοις την 31ην Μαρτιου 1932 εποχήν που σταμάτησεν ο δανεισμός, το ποσόν του χρέους που ώφειλεν η Ελλάς ανήρχετο πάλιν εις 2 δισεκατομμύρια χρυσά φράγκα, η δια την ακρίβειαν 1,963 εκατομ φράγκα σύμφωνα με την τότε ισοτιμίαν. Το πράγμα φαίνεται απίστευτον και όμως είναι αληθές. Και σημαίνει πολλά. Σημαίνει πρωτίστως ότι η Ελλάς ανταπεκρίθη δια των ιδίων της δυνάμεων εις τας τεραστίας ανάγκας που αντιμετώπισε κατά τα 125 χρόνια του ελευθέρου της βίου. Σημαίνει ακόμη ότι ο εξωτερικός δανεισμός δεν ήτο παρά το πρόσχημα κερδοσκοπίας του ξένου κεφαλαίου, που η εισροή του εις την Χώραν, ήτο σχεδόν ίση με την εκροήν που εγένετο την αυτήν περίοδον δια την εξυπηρέτησην παλαιοτέρων δανείων. Σημαίνει τέλος πως η πτωχή Ελλάς εξώφλησεν εις το ακέραιον τα ξένα κεφάλαια που εδανείσθη. Και τα ποσά που παρουσιάζονται σήμερα (1961) ως οφειλή, δεν αποτελούν παρά τους υπερβολικούς τόκους την υπό το άρτιον έκδοσιν και τα παντός είδους προμηθείας των διαφόρων τραπεζών. Υπό τας συνθήκας αυτάς δεν είναι ανεξήγητον πως η Ελλάς περιήλθεν επανειλημμένως μέχρι τούδε εις πτωχεύσεις. Αιτία των πτωχεύσεων αυτών δεν ήτο η κακή πίστις της Ελλάδος, αλλ΄η τακτική των ξένων ομολογιούχων. Πως ήτο δυνατόν να ορθοποδήση μια Χώρα υπό τοιούτους όρους; Κάθε νέον συναπτόμενον δάνειον, εκτός των δυσμενών όρων της εκδόσεως επιβαρύνετο και με όλας τας καθυστερούμενας οφειλάς των προηγουμένων δανείων. Το εις την διάθεσιν του Ελληνικού Δημοσίου απομένον ποσόν ήτο ανεπαρκές δια την εξυπηρέτησιν του σκοπού, δια τον οποίον συνείπτετο. έτσι, η προσφυγή εις νέον πάλιν δάνειον ήτο αναγκαία. Μόλις εσταματούσεν ο δανεισμός, η κρίσις καθίστατο αναπόφευκτος. Δεύτερον, η ρύθμισις του εξωτερικού χρέους πρέπει απαραιτήτως να συγχρονισθή με την ρύθμισιν των "πιστώσεων" τας οποίας η Ελλάς υπεχρεώθη να καταβάλη εις τους Γερμανούς και τους Ιταλούς κατά την διάρκειαν της Κατοχής εκ του υστερήματος του λαού της, ο οποίος απεγυμνώθη παντός εις δραχμάς περιουσιακού στοιχείου, συνεπεία ενός άνευ προηγουμένου προμελετημένου πληθωρισμού. Ούτω, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί, εκτός από τα "έξοδα Κατοχής" που μόνοι τους αυθαιρέτως καθόριζον, ελάμβανον δια μέσου της Τραπέζης της Ελλάδος και "πιστώσεις" δια τας ανάγκας, όχι μόνομ των εν Ελλάδι στρατευμάτων των, αλλά και των εις την βόρειον Αφρικήν ευρισκομένων. Ο τρόπος της πληρωμής των εν λόγω πιστώσεων ερρυθμίσθη δια της Συμφωνίας της Ρώμης (14 Μαρτίου 1942) η οποία ανεκοινώθηεις την τότε κυβέρνησιν των αθηνών από τον πληρεξούσιο της γερμανίας στην Ελλάδα Άλτενμπουργκ. Συμφώνως με το άρθρο 3 της συμφωνίας αυτής, "η Γερμανική και Ιταλική κυβέρνησις θα εχρεώνοντο εις ατόκους λογαριασμούς δια τα πέραν των εξόδων κατοχής λαμβανόμενα ποσά". Η διάταξις αυτή είναι σαφής και ομιλεί περί χρέους της Γερμανίας και της Ιταλίας προς την Ελλάδα. Το δε άρθρον 4 καθώριζεν ότι "η οριστική ρύθμισις των καταβολών της Ελληνικής κυβερνήσεως θα λάβη χώραν αργότερον". Αι κατ΄αυτόν τον τρόπον χορηγηθείσαι πιστώσεις μέχρι τέλους της Κατοχής, υπολογιζόμεναι εις σταθερόν νόμισμα, ανήλθον εις 210 εκατομμύρια δολλάρια. Εις το ποσόν αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται αι αγοραί των προιόντων εγχωρίας παραγωγής, που έγιναν απ΄ευθείας από τας στρατιωτικάς αρχάς και των οποίων η αξία υπολογίζεται εις 58 εκατομμύρια δολλάρια..." Πηγή Άγγελος Αγγελόπουλος, Οικονομικά τόμος Α΄ , εκδόσεις Παπαζήση http://kapodistriako.uoa.gr/ ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ Ποιός ήταν ο Άγγελος Αγγελόπουλος O Άγγελος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στο Βλαχοράφτη της Αρκαδίας το 1904. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Oικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών, απ' όπου έλαβε το 1926 το πτυχίο του με άριστα. Το επόμενο έτος ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ της ιδίας Σχολής. Το 1929, έλαβε από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας τον τίτλο του διδάκτορος των Πολιτικών Επιστημών και στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές του σε Πανεπιστήμια των Παρισίων και Πουατιέ. Το 1932, εξελέγη Υφηγητής της Δημόσιας Oικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το ίδιο έτος τοποθετήθηκε Oικονομικός Επιθεωρητής στο Υπουργείο Oικονομικών και ακολούθως Διευθυντής του Ανωτάτου Oικονομικού Συμβουλίου. Το 1937 έγινε έκτακτος Καθηγητής και το επόμενο έτος τακτικός Καθηγητής της Δημόσιας Oικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διαδεχόμενος τον Καθηγητή Ανδρέα Ανδρεάδη, που είχε αποχωρήσει το 1934, για λόγους υγείας. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του "εναρκτήριου" μαθήματος που ανέπτυξε στις 3/2/1938 στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών "Η Oικονομική και Κοινωνική Αποστολή της Δημοσιονομικής Πολιτικής". Η γερμανική κατοχή τον αναγκάζει να διακόψει την πανεπιστημιακή του καριέρα. Προσχωρεί στην Εθνική Αντίσταση, συμμετέχει στην "Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (Π.Ε.Ε.Α.)" και γίνεται Γραμματέας των Oικονομικών στην Κυβέρνηση της Π.Ε.Ε.Α., της οποίας Πρόεδρος ήταν ο επίσης Καθηγητής της Νομικής Σχολής, Αλέξανδρος Σβώλος. Μετά τη Συμφωνία του Λιβάνου του 1944 γίνεται Υφυπουργός Εθνικής Oικονομίας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου, απ' όπου παραιτήθηκε την 1/12/1944, αφού απέτυχαν οι προσπάθειές του, καθώς και άλλων συναδέλφων του, ν' αποτρέψει, την ταραγμένη εκείνη εποχή, την πορεία προς τη μεγάλη τραγωδία της εμφύλιας σύγκρουσης. Τον Νοέμβριο του 1946 ίδρυσε το περιοδικό "Νέα Oικονομία", που λειτούργησε ως βήμα νέων επιστημόνων και έπαιξε σημαντικό ρόλο για την ανάλυση των κοινωνικών προβλημάτων του Τόπου και τη διακίνηση ιδεών. Το 1947, επειδή απομακρύνθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναχωρεί στην Ελβετία, όπου συνεχίζει τη συγγραφική του δραστηριότητα και διδάσκει σε διάφορα ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Το 1959 εγκαταστάθηκε πάλι στην Ελλάδα και ίδρυσε την "Ελληνική Εταιρεία Προγραμματισμού", της οποίας υπήρξε Πρόεδρος ως το 1967, εταιρεία που ανέπτυξε σημαντική επιστημονική δραστηριότητα και μεταξύ των άλλων κατήρτισε το "Πρώτο Δεκαετές Oικονομικό Πρόγραμμα της Ελλάδος (1961-1970)". Το 1961 εξελέγη τακτικός Καθηγητής της Εφαρμοσμένης Oικονομικής στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών, στην οποία εξελέγη και Πρύτανης για το ακαδ. έτος 1967-1968, αλλά με το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του, ενώ διέκοψε και την έκδοση του περιοδικού "Νέα Oικονομία". Το 1974, μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, ανέλαβε Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, θέση που διατήρησε ως το 1979. Το 1975 η Ακαδημία Αθηνών τον εξέλεξε τακτικό μέλος της. Το 1990 συμμετείχε ως Πρόεδρος στην Επιτροπή που συγκροτήθηκε από τον τότε Πρωθυπουργό Καθηγητή Ξ. Ζολώτα και κατήρτισε τη γνωστή Έκθεση για τη "Σταθεροποίηση και Ανάπτυξη της Ελληνικής Oικονομίας", η οποία, όπως και άλλες Εκθέσεις, Μελέτες και Προτάσεις του, αν τύχαινε της πρέπουσας εφαρμογής, πολλά θα ήταν ίσως διαφορετικά. Απεβίωσε το 1995 στην Αθήνα. O Αγγελόπουλος ασχολήθηκε συστηματικά με την καλλιέργεια της Oικονομικής Επιστήμης, συμβάλλοντας στα γνωστικά αντικείμενα της Oικονομικής Θεωρίας και Oικονομικής Πολιτικής. O Καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος, ένας οικονομολόγος - διανοούμενος με παγκόσμια ακτινοβολία, εκτός από το πλούσιο ερευνητικό - συγγραφικό έργο που άφησε, δίδαξε στάση ζωής, δίδαξε κυρίως πώς ένας άνθρωπος της επιστήμης αφιερώνει τη ζωή του στο να προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στην πατρίδα, στη δημοκρατία και στην κοινωνία της Χώρας του.

Η ιστορία δείχνει ότι δε μπορούμε να εφησυχάζουμε. Εσύ καλόπιστα δέχεσαι ότι θα πάνε όλα καλά, ότι δε θα πτωχέυσουμε, ότι δε θα βγούμε από το κοινό νόμισμα, ότι θα υπάρχει κράτος και δικαστική εξουσία που θα ενεργήσουν υπέρ του ελληνικού λαού, επομένως το ελληνικό δίκαιο, που προστατεύει εμάς και τις επόμενες γενιές αν κάτι από όλα αυτά πάει στραβά, είναι κάτι που μπορούμε να παραχωρήσουμε χωρίς πρόβλημα. Εγώ, και πολλοί άλλοι βεβαίως, έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετη εκτίμηση. Προτιμώ λοιπόν να προετοιμάζομαι για τα χειρότερα και δεν εμπιστεύομαι τα ευχολόγια. Στα πλαίσια αυτά το ελληνικό δίκαιο των ομολόγων είναι αδιαπραγμάτευτο. Γιατί ο σοφός λαός μας λέει: "Κάλλιο γαιδουρόδενε, παρά γαιδουρογύρευε".

Και να δούμε τι λέει και η κυρία Παναρίτη.. Παρότι σχετικά άγνωστη στους περισσότερους δεν είναι κάποια τυχαία... έχει εργασθεί για πολλά χρόνια στην Παγκόσμια Τράπεζα (αποτέλεσε προσωπική επιλογή του Παπανδρέου στο επικρατείας). Οπότε αντιλαμβάνεστε, ότι γνωρίζει πολύ καλά για τι μιλάει.. Δυστυχώς τα ελληνικά της είναι χειρότερα από τα αγγλικά της αλλά αυτά που λέει είναι σαφή. http://www.youtube.c...d&v=sFtFf2QuT4c Βέβαια μετά από αυτό ψήφισε ΝΑΙ σε όλα.. Είμαι περίεργος να μάθω τι απαντήσεις έλαβε ή τι δεσμεύσεις της έδωσαν τελικά για να πεισθεί να ψηφίσει ΝΑΙ. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον... [edit] Προσπαθώ να ενσωματώσω το βίντεο στο μήνυμα αλλά δεν τα καταφέρνω παρότι προχθές το έκανα μια χαρά...

Κατσέλη: Η δανειακή σύμβαση περιορίζει την εθνική κυριαρχία 16/02/2012 - 16:39 Τις θέσεις της για την κατάσταση της οικονομίας και τους λόγους που την οδήγησαν να καταψηφίσει το νέο... Μνημόνιο, παρουσίασε η ανεξάρτητη βουλευτής Λούκα Κατσέλη. Στην εισήγησή της η κ. Κατσέλη σημειώνει ότι «ως οικονομολόγος θεωρεί επίφοβες διατάξεις όπως την παραίτηση από ασυλία όχι μόνο του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και της Τραπέζης της Ελλάδος που για πρώτη φορά επιβάλλεται». «Αυτό παραπέμπει ευθέως, στο μυαλό μου τουλάχιστον, σε δυνατότητα κατάσχεσης όχι μόνο της ιδιωτικής τουλάχιστον περιουσίας του δημοσίου αλλά και περιουσιακών στοιχείων της Τραπέζης της Ελλάδος κάτω από εξαιρετικά περιορισμένες εξουσίες του Έλληνα δικαστή. » Σε αυτά είναι πιθανό να συμπεριλαμβάνονται και τα αποθέματα χρυσού του Ελληνικού Δημοσίου που φυλάσσονται εκεί. Η Σύμβαση αυτή δεν είναι επομένως μια απλή δανειακή Σύμβαση αλλά μια διεθνής Σύμβαση που περιορίζει την εθνική κυριαρχία και έπρεπε να κυρωθεί ως τέτοια και μάλιστα με την αυξημένη απαρτία που προβλέπει το Σύνταγμα» υπογραμμίζει. Παράλληλα, επικαλούμενη και στις δηλώσεις Γιούνκερ και ΔΝΤ, η κ. Κατσέλη εκτιμά ότι «το χρέος όχι μόνο δεν γίνεται βιώσιμο, αλλά διογκώνεται». «Η εμπειρία του 2011 αποτελεί απόδειξη: το χρέος αυξήθηκε κατά 24 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου κατά 15% του ΑΕΠ. Με συντηρητικούς υπολογισμούς που κατέθεσα για άλλη μια φορά στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, η ύφεση το 2012 και το 2013 θα βαθύνει επικίνδυνα. Θα ξεπεράσει το -7%. Οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης και της τρόικας είναι εντελώς εξωπραγματικές.» Επίσης, τονίζει ότι το νέο Μνημόνιο περιλαμβάνει μέτρα που καταλύουν το Ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο, αποδομεί ολόκληρο το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Ακόμα και ο κατώτατος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας γίνεται από τον Ιούλιο ένα «βαρέλι δίχως πάτο», καθώς όποτε η τρόικα ή η κυβέρνηση το απαιτεί μπορεί να μειώνεται. Το πρόβλημα με το νέο Μνημόνιο, κατά την ίδια είναι διττό: στερείται οικονομικής λογικής αλλά στερείται και πολιτικής λογικής. «Οι μεταρρυθμίσεις πετυχαίνουν όταν εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις μιας ελάχιστης κοινωνικής συναίνεσης. Όταν η κοινωνία στο σύνολό της αντιδρά, δεν πιστεύει ότι τα μέτρα θα αποδώσουν. Εκβιάζεται για να συναινέσει και δέχεται συνεχώς απειλές και προσβολές, τότε γρήγορα ή αργά εξεγείρεται. » Η εξέγερση έχει πολλές εκφάνσεις –όλες εξίσου επικίνδυνες. Η πιο επικίνδυνη για μένα είναι η πλήρης απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και των δημοκρατικών θεσμών.» Χαρακτήρισε δε «ψευτοδίλημμα» το επιχείρημα που έθεσαν η κυβέρνηση και η τρόικα περί «ψήφισης ή χρεοκοπίας». «Το "όχι" που πρότεινα εγώ, αποτρέπει τη χρεοκοπία και όχι το "ναι"», τόνισε. Επιπλέον, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου έδωσε «μάχη οπισθοφυλακής» και συμφώνησε στη βάση των προτάσεων της τρόικας, τις οποίες χαρακτήρισε ως «νεοφιλελεύθερες και ξεπερασμένες επιταγές». Ωστόσο σημείωσε ότι ακόμα και τώρα υπάρχει η δυνατότητα διαπραγμάτευσης. Σχετικά με τα εσωκομματικά ζητήματα του ΠΑΣΟΚ είπε ότι μόνο με ανοιχτό διάλογο μπορούν να αναδειχτούν νέες προτάσεις και να νομιμοποιηθεί ανάδειξη νέων οργάνων και προέδρου και πως «όσοι αποφασίσουν διαφορετικά, θα σηκώσουν στους ώμους τους μια βαριά ευθύνη, γιατί διασπώντας ένα κίνημα προσβάλουν την ιστορία του και ακυρώνουν τις προοπτικές τους». Ερωτηθείσα σχετικά, τόνισε ότι τα επόμενα βήματά της θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις που θα ληφθούν και τις εξελίξεις που θα δρομολογηθούν, ενώ για το εάν θα είναι υποψήφια για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση που δε διαγραφεί από το κόμμα, σημείωσε ότι οι απόψεις που εκφράζει η ίδια, αλλά και αρκετοί μέσα στο κόμμα, πρέπει να εκπροσωπηθούν γνήσια στην ανάδειξη των οργάνων. Κληθείσα να σχολιάσει αναφορά που έκανε ο Αν. Λοβέρδος σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε νωρίτερα, σχετικά με διαχωρισμό των βουλευτών σε λαϊκιστές και ορθολογιστές (κατά την ψηφοφορία της Κυριακής στη Βουλή) η κ. Κατσέλη μίλησε για ψευτοδίλημμα, το οποίο «υποβαθμίζει τον πολιτικό διάλογο και αποφεύγει την ουσία της συζήτησης». Σχετικά με το ζήτημα των εκλογών υπογράμμισε ότι αυτές αποτελούν «πάντα λύση, γιατί νομιμοποιείται η κυβέρνηση από την εκλογική βάση» και συμπλήρωσε ότι πρέπει να γίνουν το γρηγορότερο δυνατό, μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών της συμφωνίας με τους εταίρους. πηγή

Αγαπητέ contanti (πάνω που έλεγα που χάθηκες) , Το απόσπασμα που παραθέτεις "This Agreement may be amended by the Parties in writing" στην ουσία δε λέει κάτι εφησυχαστικό για τη χώρα μας, το αντίθετο. Το ότι εκ των υστέρων τα δύο μέρη μπορεί να συμφωνήσουν σε αλλαγή ή βελτίωση των όρων της σύμβασης δε σημαίνει ότι αυτό θα γίνει προς όφελος της χώρας μας. Η μέχρι τώρα ιστορία σίγουρα δεν υποδεικνύει κάτι τέτοιο. Οπότε μάλλον αυτό θα έπρεπε να μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο γιατί ένας θεός ξέρει τι μπορεί να προσθέσουν αργότερα χωρίς ίσως να χρειάζεται καν επικύρωση του κοινοβουλίου αλλά μόνον υπογραφή ενός υπουργού.. Όσο για το Αγγλικό δίκαιο και το αν είναι πολύ κακό για το τίποτα, ας δούμε τι λένε γι' αυτό δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (πρωήν αλλά και νυν, δεν ξέρω βέβαια για πόσο ακόμη) οι οποίες ψήφισαν κανονικά το πρώτο μνημόνιο και στήριξαν μέχρι πρόσφατα όλα τα μέτρα που επεβλήθησαν...

Προσυπογράφω το παραπάνω άρθρο. Δυστυχώς ζούμε μια εποχή που ο φόβος γίνεται το απόλυτο μέσο για τη χειραγώγηση του κόσμου. Ειδικά στην Ελλάδα αυτή η επιχείρηση προπαγάνδας δε νομίζω ότι έχει προηγούμενο. Ένα σημείο στο κείμενο αναφέρει για την ανυπαρξία του όρου "άτακτη" χρεωκοπία κι είναι πράγματι έτσι. Είναι εντυπωσιακό τι συνειρμούς δημιουργεί στο μυαλό των ανθρώπων ο ανύπαρκτος όρος "ανεξέλεγκτη" ή "άτακτη" χρεωκοπία. Κι είναι εξίσου εντυπωσιακό πόσοι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις για να περιγράψουν κάτι που στο μυαλό τους ισοδυναμεί με μια χώρα που κατατρακυλά στην καταστροφή και το απόλυτο μηδέν, χωρίς ωστόσο να έχουν ιδέα ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Η απλή χρεωκοπία, ή προτιμότερα η στάση πληρωμών στο εξωτερικό χρέος, είναι μια κατάσταση ελεγχόμενη από το κράτος που την επιβάλλει ασφαλώς... όχι από τους δανειστές. Από την άλλη η "ελεγχόμενη" χρεωκοπία είναι μια κατάσταση όπου τον έλεγχο τον έχουν οι δανειστές! Οπότε ότι κάνουν οι δανειστές είναι "ελεγχόμενο" αλλά ότι κάνουν τα κράτη είναι "ανεξέλεγκτο"... Η λέξη "άτακτη" προφανώς επινοήθηκε για να φέρνει στο νου συνειρμούς στρατεύματος υπό διάλυση, σε άτακτη υποχώρηση. Έχει ενδιαφέρον ότι αν κανείς ψάξει, δε θα βρει πουθενά επεξήγηση του όρου. Αυτό τον όρο όμως επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο σημερινός πρωθυπουργός, ένας διακεκριμένος οικονομολόγος και πρώην διοικητής της ΤτΕ! Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι στα αγγλικά ο όρος αποδίδεται ως "disorderly bunkruptcy"! Κι αν το αναζητήσει κανείς στο ιντερνετ θα διαπιστώσει ότι στις πρώτες επιλογές έρχονται σύνδεσμοι με τον Παπαδήμο! Απόδοση του όρου δεν υπάρχει... Όμως μη νομίσετε ότι πρόκειται για ελληνική πατέντα. Τον όρο χρησιμοποίησε πρώτος ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μπους πριν κάποια χρόνια για να υποστηρίξει τη διάσωση των αυτοκινητοβιομηχανιών. Είναι τέλος άξιο σχολιασμού ότι διαβάζοντας την είδηση στα αγγλικά αναρωτιέται κανείς σε τι βαθμό είναι διατεθιμένοι κάποιοι να εκτίθενται διότι όχι μόνον δεν υφίσταται "disorderly" bunkruptcy αλλά ούτε καν bunktuptcy (πτώχευση) για κράτη! Τα κράτη δεν πτωχεύουν όπως οι επιχειρήσεις βεβαίως και αυτό το γνωρίζει μέχρι και πρωτοετής φοιτητής. Και τι ακριβώς ισχύει για τα κράτη... Sovereign default ΥΓ. Όπως έγραφα και σε προηγούμενα μηνύματα ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθούν αυτοί οι μηχανισμοί εκφοβισμού είναι μέσα από τη γνώση και την καθαρή κρίση. Αν δεν υπάρξει ένας νέος Διαφωτισμός δύσκολα θα μπορέσει αυτή η χώρα να ορθοποδήσει.

Κι εγώ το σκεφτόμουν για αύριο (edit: σήμερα) αλλά μια και πέρασε η ώρα λόγω τσίκνας δύσκολο το βλέπω. Πάντως και μόνο με άγκυρα μια χαρά θα είναι. Αν είχα κοιμηθεί λίγο νωρίτερα δε θα με χάλαγε καθόλου. Τυχεροί όσοι τα καταφέρουν.

Η καλύτερη μέρα για εκλογές είναι... χτες

Εδώ δείτε πώς και τι ψηφίζουν! Καταγγελίες πρώην βουλευτή του Πασόκ... Ευτυχώς πολλοί πλέον έστω και με καθυστέρηση κατάλαβαν τι διακυβεύεται Β. Παπαχρήστος "Ψηφίζουν το μνημόνιο χωρίς ποσά, αλλά με... κουκίδες"!!

Mil νομίζω ότι ήταν σαφές αυτό που έγραψα. Δε προέβαλα κάποια θεωρία αρίστων και ελιτισμό. Ούτε κατέκρινα τη γνώμη γενικότερα. Μακριά από μένα αυτά. Αν θέλουμε να έχουμε άποψη για πράγματα που δε γνωρίζουμε καλά τότε οφείλουμε να έχουμε τουλάχιστον ταπεινότητα και να μην κατακεραυνώνουμε ότι δε μας αρέσει. Δεν αρνούμαι τη γνώμη σε κανένα. Κατηγορώ τις γενικεύσεις, τον ισοπεδωτισμό, την παραπληροφόρηση και τις προκαταλήψεις και ειδικά το να προβάλλονται όλα αυτά με ύφος απόλυτης γνώσης. Βαρέθηκα την αμπελοφιλοσοφία και την κουβέντα καφενείου που στηρίζεται σε εμμονές και ιδεοληψίες αλλά προβάλλονται με ύφος επαίοντος. Κουράστηκα να βλέπω να κατασπιλώνονται άνθρωποι με γνώσεις απλά και μόνο γιατί έχουν αντίθετη γνώμη. Σύγχυζομαι όταν ακούω ότι κάποιος ξέρει τις λύσεις και αυτές είναι απλές. Ο διάλογος με επιχειρήματα είναι θεμιτός και ευκταίος και αυτόν προσπαθώ να υπηρετώ εδώ. Προσωπικά σέβομαι τη γνώμη από όπου κι αν προέρχεται το θέμα όμως είναι αυτή να μπορείς να τη στηρίζεις με επιχείρηματα και δεδομένα. Πάντα θα υπάρχουν διαφωνίες και συγκρούσεις. Αυτό μας βοηθά όλους να ελέγχουμε την αξιοπιστία όσων λέμε αλλά να πηγαίνουμε κι ένα βήμα παραπέρα στην αναζήτηση της αλήθειας.