roula23

ε ενταξει. περνας ομως αυτη την ταλαιπωρια και μετα καλως εχοντων των πραγματων επανερχεσαι στους κανονικους σου ρυθμους χωρις αγχος κτλ και τα τα θυμασαι όλα σαν κάτι μακρινό, αν δεν το χες κανει θα έπρεπε καθε μέρα να ζεις με αυτο και να προσεχεις το ποδι σου. δεν ειναι το ιδιο. μιλαμε για ταλαιπωρια μερικων μηνων συγκριτικα με μια μονιμη ταλαιπωρια που μπορει όμως να σε οδηγησει και σε χειροτερα

Εγώ τις 2 πρώτες εβδομάδες είχα το κλασικό παγουράκι αντί για επιθέματα και μου είχαν πει να το ανεβάζω για 30' και για 15' να το κατεβάζω. Εξαρτάται βέβαια κι από τις παγοκύστες και πόσο παγωμένες είναι. Αλλά αν νιώθεις ότι παγώνει πολύ το κατεβάζεις και νωρίτερα. Γενικά δεν είχα κανένα πρήξιμο ή πρόβλημα.

μα από τη στιγμή που το έχεις "φτιάξει" το πόδι σου και δεν έχει παρουσιάσει κάτι ανησυχητικό μετά την αρθροσκόπηση κι όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλά γιατί κάθεσαι και ψάχνεις τι και πως και γιατί? ό,τι μπορούσαν να κάνουν άλλοι για σένα έχει γίνει, δεν αλλάζει προς το παρόν. γιατί δεν εστιάζεις στο τι μπορείς να κάνεις εσυ? κάνε τη γυμναστική σου και τα πιασίματα, τα πονάκια κτλ σταδιακά θα περάσουν άμα το φροντίζεις. αρθροσκόπηση ή όχι, έχει πέσει παρέμβαση στο πόδι σου και ένα σοκ το έχει πάθει. μέχρι να το προσαρμόσεις στις νέες συνθήκες θα περάσει καιρός. Δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη.

Όντως να μη σου τύχει. Τώρα για αυτό που λες για το πρήξιμο, θα σου πω ό,τι έχω καταλάβει από το όλο θέμα. Πρώτον, υπάρχει αρκετή σχετικότητα ως προς τα συμπτώματα και δεν θεωρώ πχ ότι αν κάποιος δεν έχει ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα είναι ένδειξη ότι τον δουλεύει ο γιατρός του ή ότι απαραίτητα αν δείξει ασάφεια η μαγνητική πρωταρχικός σκοπός είναι να κάνει αρθροσκόπηση, να τα πάρει και μετά βλέπουμε. Αν υπάρχει ασάφεια στη μαγνητική προφανώς δεν μπορεί να σου πει με σιγουριά τι έχεις γι' αυτό σου προτείνει τον επόμενο ασφαλέστερο τρόπο. Αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, γι' αυτό ζητάς περισσότερες γνώμες και ψάχνεις έναν γιατρό που μπορείς να εμπιστευτείς και έχει εμπειρία κι έχει δει και μερικές περιπτώσεις παραπάνω ώστε από όσα βλέπει κι από την εξέταση που σου κάνει να έχει μια συναίσθηση κτλ κτλ. Βέβαια αν δεν είναι ολική ρήξη, αλλά μερική δεν είμαι σίγουρη ότι έχει σωθεί κάτι. Και κομμένος να μην είναι ο χιαστός και απλά να έχει 'ξεχυλώσει' πάλι μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργικότητα και τελικά γόνατο από γόνατο διαφέρει και είναι αρκετά tricky άρθρωση και παίζουν πολλοί παράγοντες. Για αυτό δεν είναι αντίστοιχες οι εμπειρίες που έχουν ως προς τα συμπτώματα ακόμα και ξεκάθαρες περιπτώσεις, πόσο μάλλον περιπτώσεις με ασάφειες.

Ακόμα και 'βιομηχανία' να ναι, από τη στιγμή που έχεις ρήξη χιαστού και το δείχνει η μαγνητική σου κτλ, μπορείς να το ρισκάρεις και να το αφήσεις στην τύχη του απλά και μόνο επειδή πολύς κόσμος παθαίνει με το παραμικρό ρήξη και τους στέλνουν όλους για αρθροσκόπηση? Το πώς και πόσο εύκολα την παθαίνουν είναι μεν απορίας άξιο, αλλά από τη στιγμή που συμβαίνει, όσο κι αν δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πόσο εύκολα έγινε, είναι εκεί και δεν έχει νόημα να βάζεις το κεφάλι σου στην άμμο. Ούτως ή άλλως ποιος σου λέει ότι πχ γιαγιάδες που τώρα κάνουν επεμβάσεις για αρθρίτιδα δεν είχαν πάθει ρήξη χιαστού παλιά και επειδή δεν έδιναν σημασία ταλαιπωρούνται τώρα? Ουσιαστικά αν έχεις ρήξη ούτως ή άλλως δεν έχεις επιλογή, εκτός κι αν προτιμάς να το ρισκάρεις και σε καμιά 10αρια χρόνια να τρέχεις για χειρότερα με αρθρίτιδες και αντικατάσταση γόνατος. Και το έχω ακούσει να συμβαίνει. Δε λέω ότι κάνοντας την επέμβαση για ρήξη χιαστού απαραίτητα γλιτώνεις τα χειρότερα, αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν πας για ολική αντικατάσταση τελικά. Κι αν όχι ολοκληρωτικά τουλάχιστον έχεις κάνει ό,τι μπορείς για να προστατέψεις το γόνατό σου. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει μια συνέχεια και μια συνοχή στην εξέλιξη κάποιου που έχει κάνει επέμβαση για ρήξη χιαστού για να ξέρουμε τι συμβαίνει τελικά γιατί πολύ απλά πλέον γίνεται αρθροσκόπηση, παλαιότερα όχι, κάποιος που έχει ρήξη χιαστού μπορεί να χει και πρόβλημα στο μηνίσκο οπότε η κατάσταση και η αντιμετώπιση διαφοροποιείται, άλλος μπορεί να χει πρόβλημα στο χόνδρο, άλλος μόνο χιαστό και στην τελική κάποιος προσέχει και γυμνάζει το πόδι του περισσότερο, άλλος όχι και πάει λέγοντας. Επομένως εφόσον είναι σίγουρο ότι αφήνοντάς το θα προκαλέσει επιπλέον πρόβλημα στο μέλλον, νομίζω ότι είναι προτιμότερο να μπεις στη διαδικασία να το φτιάξεις και μετά απλά να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να το συντηρείς. Κι στην τελική είναι και λειτουργικό θέμα. οπότε δύσκολο να το αγνοήσεις.

ερώτηση κρίσεως. Ρώτησα τον γιατρό μου για φυσικοθεραπευτή και μου πρότεινε κάποιον πασίγνωστο. Απλά το πρόβλημά μου είναι το εξής: Μπορεί να ναι και ο καλύτερος, αλλά θα κάτσει να ασχοληθεί με το δικό μου πόδι?

1) έχω την εντύπωση ότι κάνει διαφορά όσον αφορά σε αρθρίτδα μελλοντικά κι ότι καλύτερο είναι να τον συρράψουν, αλλά καλύτερα μίλα με κάποιον γιατρό, που σαφώς και ξέρει 2) οι 2 διαφορετικοί τρόποι είναι επιγονατίδα και Hamstrings. Η επιγονατίδα απαιτεί λιγότερο χρόνο αποκατάστασης, αλλά πονάει περισσότερο και κάνει και μεγαλύτερη τομή. Από όσο έχω μιλήσει με γιατρούς κτλ μου είπαν ότι είναι καλύτερα τα Hamstrings και προσομοιάζουν καλύτερα την σύνθεση του χιαστού. Επίσης με επιγονατίδα έχω ακούσει ότι υπάρχει πρόβλημα στο να γονατίσεις. Τα Hamstrings παρότι δεν αναδομούνται (ούτε η επιγονατίοδα αναδομείται), οι μυες που υπάρχουν γύρω από την περιοχή από όπου παίρνουν το μόσχευμα δουλεύουν περισσότερο όπότε κατά κάποιον τρόπο αντικαθιστούν ό,τι λείπει. Ένας φυσικοθεραπευτής μου είπε ότι στο εξωτερικό μόνο Hamstrings κάνουν πλέον κι ότι με το επιγονατιδικό μόσχευμα επειδή υπάρχουν και οστά στη σύνθεσή του σταδιακά μπορεί να σου φθείρει και τον οπόσθιο χιαστό. Δεν το έχω διασταυρώσει, αλλά φίλος μου που έχει κάνει επιγονατίδα μου είπε ότι αν θα ξανάκανε θα προτιμούσε Hamstrings. Εγώ ένα μήνα έχω άπό επέμβαση με Hamstrings και μέχρι στιγμής μου φαίνεται οκ. Όλα γερά θα είναι λογικά. Υποτίθεται ότι τα hamstrings έχουν 250% δύναμη σε σχέση με τον αρχικό χιαστό. 3) εξαρτάται από το πρωτόκολλο του κάθε γιατρού, 2 μήνες υπολόγιζε πανω κάτω.

το σημείο από όπου σου παίρνουν το μόσχευμα δεν υπάρχει περίπτωση να παρουσιάσει πρόβλημα μετά την επέμβαση? λογικά για κάποιο λόγο υπάρχει εκεί που είναι. τι μέγεθος περίπου έχει το μόσχευμα που παίρνουν? προφανώς σχετίζεται με το ύψος κτλ αλλά ενδεικτικά ρωτάω. πάντως κύρια ανησυχία μου για την επέμβαση είναι ότι τώρα δε νιώθω ιδιαίτερα ασταθές το πόδι μου, αλλά δεν μπορώ να το λυγίσω αρκετά κτλ. Βέβαια τώρα το προσέχω πάρα πολύ και μόνο το περπάτημα και τη γυμναστική του δεν αποφεύγω. Από οτιδήποτε άλλο έχω παραιτηθεί. μετά ποιες είναι οι πιθανότητες το πόδι μου να φτάσει όσο το δυνατόν την προηγούμενη κατάστασή του? υπάρχει περίπτωση να μην καλυτερεύσει παρά την επέμβαση? να μην μπορώ να το τεντώνω ή να κάθομαι σκαμνάκι? διαβάζω για διάφορους που έχουν προβλήματα. ξέρω ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και οι γιατροί μου με καθησύχασαν ότι περιπτώσεις ακαμψίας κτλ συμβαίνουν όταν η εγχείρηση γίνεται χωρίς να έχει ηρεμήσει το πόδι κι οτι δεν υπάρχει λόγος να χειροτερεύσει εφόσον όλα πάνε καλά κατά την επέμβαση. και ήδη τώρα που έχει ηρεμήσει κάπως και το προσέχω βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι μετά το χτύπημα. δεν υπάρχει λόγος να μη συμβεί το ίδιο και μετά την αρθροσκόπηση. και οκ. δε θέλω για το υπόλοιπο της ζωής μου να με εμποδίζει το πόδι από το να κάνω οτιδήποτε θα έκανα και πριν. απλά είναι θέμα όλη αυτή η διαδικασία και ο φόβος για το μετά. αν θα επανέλθει, πόσο κτλ κτλ

κοίτα εγώ τρεις μέρες έχω που πηγαίνω. δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνει ένας φυσικοθεραπευτής και δεν έχω και μέτρο σύγκρισης εδώ που τα λέμε. Πιθανώς νιώθω κάπως καλύτερα το πόδι μου, αλλά είμαι και αρκετά φοβισμένη για να το δοκιμάσω κτλ. Όσες δοκιμές ήταν να κάνω τις έκανα και με το παραπάνω πριν την Παρασκευή που πήρα την μαγνητική. Χτές εκεί με έβαλαν να κουτσοπερπατήσω με τις πατερίτσες και το νάρθηκα και να στηρίζομαι 50% στο πόδι, οκ ήταν. Μου παν να το περπατάω λίγο, πάντα με πατερίτσες. Δεν έχει ξεπρηστεί τελείως ακόμα παρά τα μηχανηματα και τα αντιφλεγμονώδη που παίρνω και η ζωή συνεχίζεται. Το θέμα είναι ότι δε νιώθω να χάνει ισορροπία. Από την αρχή δεν το νιωθα αλλά αυτό παίζει να οφείλεται και στο πρήξιμο ακόμα. Ελπίζω κι όταν ξεπρηστεί να μην πάθω καμιά φρίκη. Αν και το βράδυ στον ύπνο μου έκανα μια ενστικτώδη κίνηση και τίναξα το πόδι (που μάλλον για να μην το χω πλέον τόσο άγχος όσο κοιμάμαι πιστεύω ότι είναι λόγω βελτίωσης) και εκει λίγο με τράβηξε ο έσω πλάγιος και ανησύχησα, αν και καμιά ώρα και κάτι μετά δεν ένιωθα τίποτα πάλι ανησυχητικό. Το να αισθάνεσαι το πόδι ελαφρύτερο δεν είναι εν μέρει δείγμα ότι η φυσικοθεραπεία είναι καπως οκ? Αυτό δεν είναι το όλο concept? Βέβαια την άλλη Παρασκευή που θα χω κλείσει 2 βδομάδες φυσικοθεραπεία θα πάω πάλι σε έναν καλό ορθοπεδικό να το δει και να καθορίσουμε τις επόμενες κινήσεις κτλ.

καλά. κι εγώ με σύμβαση έργου βρίσκομαι εκεί που είμαι, δεν ξέρω τι θα γίνει, αλλά τέλοσπάντων. τις τελευταίες μέρες που το ψάχνω μου φαίνεται απίστευτο πόσος κόσμος ταλαιπωρείται από αντίστοιχους τραυματισμούς. ισχύουν όλα όσα λέτε και εσύ και η Γιώτα. είναι μια καλή ευκαιρία να μπουν τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις υποθέτω. κι αυτό το forum νομίζω ότι είναι πολύ ¨παρηγορητικό΄ και κατατοπιστικό. τι να πω? περαστικά σε όλους, γρήγορη ανάρρωση, όσο το δυνατόν λιγότερη ταλαιπωρία και πάνω από όλα καλά κουράγια.

ευχαριστώ αλλα το ελληνικό είναι κάπως μακριά και δεν έχω μέσο να πηγαινοέρχομαι. γενικά άρχισα χτες φυσιοθεραπείες. κυρίως έκανα μηχανήματα, λέιζερ, υπερήχους, κάτι με ρεύμα που δε θυμάμαι πως λέγεται και tense (?!). επίσης μου έδειξε και κάποιες ασκησούλες να κάνω χαλαρά προς το παρόν στο σπίτι ώστε να μην κουράζομαι, όλες με το πόδι μου τεντωμένο για ενδυμάνωση τετρακεφάλου. καλά όλα αυτά, κοιμήθηκα χωρίς ιδιαίτερο πόνο το βραδυ. το θέμα είναι το ψυχολογικό της υπόθεσης και πως παλεύετε το να μην μπορώ να κινητής ελευθερα μου κακοφαίνεται παρα πολύ και η ιδέα της εγχείρησης και όσα επακολουθήσουν αυτής. ακινητοποίηση, πόνος, το να μην μπορώ να εξυπηρετούμαι μονη ο χρόνος εκτος δουλειάς, το άγχος μη συμβεί κάτι αντίστοιχο ξανά. το θέμα με όλη αυτή την ιστορία είναι ότι δοκιμάζει πολύ έντονα την υπομονή. είναι σαν κάτι άσχημο να αιωρείται πάνω από το κεφάλι μου που κάποια στιγμή θα μεγιστοποιηθεί (βλέπε εγχείρηση) και θα ναι χρονοβόρο, δύσκολο, θα χρειαστεί πολλά ψυχικά αποθέματα, πολύ εκνευρισμό μέχρι τελικά όλα να είναι καλά (ελπίζω) και είναι πολύ duksolo να αποδεχτώ πως ooooooooooolo αυτό έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη και θα πρέπει να το λουστώ μέχρι τέλους. ok. υπάρχουν σαφώς χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε κάποιον αλλα νιώθω λες κι αυτή η ιστορία με έχει βάλει στον πάγκο και μου είναι δύσκολο να μην το σκέφτομαι συνεχεια και να μη μεπαίρνει από κάτω γιατί ζω με αυτό και ξέρω ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. κι όσο το περιμένω τόσο εκνευρίζομαι και αγχώνομαι κι εύχομαι να μπορούσα kaeutheian να βρεθώ σε 5-6 μήνες από τώρα που η ιστορία αυτή θα είναι πίσω μου.. Ρουλα σε παρακαλουμε να γραφεις Ελληνικα με Ελληνικους χαρακτηρες. Τα Greeklish απαγορευονται απο τον κανονισμο του φορουμ και επομενα ποστ με Greeklish δεν θα δημοσιευονται. Περαστικα σου και υπομονη με την περιπετεια που εμπλεξες The Moderating Team

γειά ήθελα να σε ρωτήσω. είμαι και γω από γιάννενα. Πού έκανες την εγχείρηση? σε ποιον γιατρό εννοώ και από πόνο και χρόνο εκτός πώς πήγες?

ήθελα να ρωτήσω ακόμα, οι φυσιοθεραπείες που μου συνέστησε ο γιατρός να αρχίσω άμεσα για να ετοιμαστεί το πόδι για εγχείρηση και η γυμναστική γενικότεραειναι οκ? εννοώ αγχώνομαι κάπως γιατί αν πάω σε ένα γυμναστήριο και κάνω βάρη για τον τετρακέφαλο δε θα επιβαρυνθέι το γόνατο? σίγουρα θα ξέρουν τι κάνουν στο γυμναστήριο? Επίσης μπορείς να μου συστήσεις κάποιον καλό φυσιοθεραπευτή στην περιοχή του κέντρου? Επειδή έφαγα ένα πακέτο που δε με πρόσεξαν στην αρχή τώρα θέλω να μαι σίγουρη ότι θα απευθυνθώ στους σωστούς ανθρώπους για να μην έχω περαιτέρω προβλήματα.

πάρα πολύ περιγραφικό αυτό που έγραψες. εδώ κι ένα μήνα εκεί που ήμουν έξω με φίλους για χορό ξαφνικά όπως στεκόμουν με τεντωμένα πόδια και ετοιμαζόμουν να ξαναριχτώ στο χορό έφαγα μια κλωτσιά από κάποιον πίσω από το γόνατο και ένιωσα να φεύγει το πόδι μου μπροστά. Εκείνη τη στιγμή σωριάστηκα και όταν σηκώθηκα δεν μπορούσα να πατήσω το πόδι μου και γενικώς υπήρχε πρόβλημα γιατί ένιωθα να έχουν έρθει τα πίσω μπρός. Λες κι είχε κάνει στροφή. Την επομένη πήγα σε γιατρό, έκανα ακτινογραφία, με κουτσοκοίταξε και μου είπε να φύγω, απλά να βάζω πάγο κι αν δεν πέρναγε σε 2-3 μέρες να πήγαινα ξανά. Το άφησα γιατί είδα ότι κάπως βελτιωνόταν, μπορούσα να περπατήσω καπως κτλ. Μην τα πολυλογώ πέρασαν 4 βδομάδες περίπου κι εγώ έβλεπα βελτίωση στο πόδι μου, ιδιαίτερο πόνο δεν ένιωθα κτλ. Μόνο θέμα ότι δεν μπορούσε να ισιώσει πλήρως και ένιωθα έντονο πόνο όταν προσπαθούσα να ανέβω 2 σκαλιά. Κάνοντας ένα πείραμα να δω μήπως μπορώ τελικά να ανέβω 2 σκαλιά μαζί το έκανα με τον πιο φυσικό τρόπο κι εκεί ένιωσα έναν πόνο που δεν μπορώ να τον περιγράψω. Νόμιζα ότι δεν μπορούσα να σταθώ. Επί μιάμιση ώρα μετά σφάδαζα και έκλαιγα από τον πόνο. Τελικά κατάλαβα ότι είχα όντως ζημιά στο πόδι μου. Έκανα μαγνητική και έχω ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού, πρόβλημα στον εσω σύνδεσμο και στον έσω μηνίσκο. Μου είπαν ότι περπατώντας κτλ το επιβάρυνα χειρότερα και τώρα πρέπει να κυκλοφορώ με νάρθηκα και πατερίτσες και να αρχίσω φυσιοθεραπέιες και γυμναστική για να δυναμώσει το πόδι μου και να βρίσκεται σε καλή κατάσταση όταν χρειαστεί να κάνω χειρουργείο. 'Ηθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος καλός φυσιοθεραπευτής που θα μπορούσα να πάω γιατί πλέον φοβάμαι μήπως κάνω καμιά χειρότερη ζημιά στο πόδι μου. Μου έχουν συστήσει να μην στηρίζομαι σε αυτό κτλ. Κάποιος γιατρός μου είπε να μην το πατάω καν. Αναρωτιέμαι όμως αν έτσι ατροφήσει. Γενικότερα η εγχείρηση΄είναι ένα μεγάλο θέμα. Κυρίως με άγχωνε το θέμα τησ δουλειάς. Πόσο καιρό θα πρέπει να είμαι πρακτικά off? Εκτός αυτού βέβαια ο πόνος κτλ όπως τον περιγράφεις μου φαίνεται φρικαλέος, αλλά δεν θέλω να το πολυσκέφτομαι ακόμα. Και ήθελα να ρωτήσω ταμεία δεν καλύπτουν τα έξοδα της εγχείρησης? Θα πρέπει να βάλω τα λεφτά από την τσέπη μου?