Πρώτο σκι της σεζόν φέτος για μένα και... ψωνίσαμε μέρα.
Παρόλο που το SF έδινε ήλιο, φάγαμε ομίχλη με το τσουβάλι και απίστευτο αέρα με εντυπωσιακό windchill. Ειδικά στην κορυφή του Διά, ήταν ζόρικα τα πράγματα.
Το χιόνι ήταν καλό και οι πίστες καλοπατημένες. Ο Μαύρος Βάκχος υπέροχος, η 6 καλή, αλλά μακράν η απολαυστικότερη πλαγιά της ημέρας ήταν η Σαχάρα που όμως δεν είχε λιφτ σε λειτουργία. Η περιφερειακή από Σαχάρα μέχρι Φτερόλακα από τις πιο γρήγορες ever.
Το χιονοδρομικό έχει επάρκεια χιονιού με ελάχιστες πέτρες που δεν κάνουν ζημιές στα γνωστά σημεία που ξυρίζει ο αέρας (κορυφή 6, Σαχάρας και Βάκχου)
Δυστυχώς το χιονοδρομικό έδειξε πόσο λίγο εκτιμά τους πελάτες του χρεώνοντας τους πλήρες εισιτήριο (€32) παρόλο που δεν λειτουργούσαν Ηρακλής, Αίολος, Οδυσσέας, 14 και Σαχάρα, ενώ σε κάποια στιγμή έκλεισε και ο Δίας (δικαιολογημένα) λόγω αέρα.
Λίγο ντροπή παιδιά.
Ακόμα και έτσι, περάσαμε όμορφα. Το έχω γράψει πολλές φορές και είναι αλήθεια. Κάποιοι αισθανόμαστε το βουνό σπίτι μας πιο πολύ από το σπίτι μας. Αναπνεύσαμε τον αέρα του, απολαύσαμε τα εντυπωσιακά τοπία, νιώσαμε τον θυμό του στο πετσί μας, απολαύσαμε την αίσθηση του γλιστρήματος πάνω στο χιόνι, είδαμε πολλούς φίλους που μοιράζονται την αγάπη μας για το σκι, νιώσαμε ζωντανοί.
Παρεμπιπτόντως, €5.20 για ένα χάρτινο ποτήρι με ζεστό νερό με την παραίνεση να πάρω μόνος μου φακελάκι τσάι και ζάχαρη από δίπλα μου φαίνεται κομμάτι υπερβολικό. Ίσως για αυτό στην απόδειξη αντί για τσάι έγραψαν... "English Breakfast"