Jump to content
batucada

Οἶνος Εὐφραίνει Καρδίαν Χιονοδρόμου!

Recommended Posts

Δεν ξέρω πως μου βγήκε αυτή η εμμονή, γιατί περί τέτοιας πρόκειται αλλά το διασκεδάζω :( . Οι ανάμνησεις που έχω από τα παιδικά μου χρόνια που είχαμε αμπέλι και κάναμε κρασί είναι σίγουρα καταλυτική αλλά τον τελευταίο καιρό έχω φάει απίστευτο κόλλημα με τα περί οίνου. Αμπέλια, είδη, κλίματα και κλήματα, περιοχές, τρόπος οινοποίησης κτλ.

 

Δεν τρελαίνομαι να τα πίνω αλλά περισσότερο με έχει πιάσει μια μανία με τη μάθηση όλων αυτών που σχετίζονται με τα αμπέλια και την οινοποίηση. Διαβάζω καθημερινά βιβλία και περιοδικά που σχετίζονται με το κρασί και το αμπέλι, την καλλιέργεια και όλα αυτά τα πράγματα. :wub:

 

 

Ήθελα να ρωτήσω αν έχει και κανείς άλλος το ίδιο ενδιαφέρον και μπορούμε να πούμε κανα δυο πράγματα. Αν επίσης ξέρετε τι γίνεται στην Ελλάδα σε περίπτωση που θέλεις να μάθεις τα σχετικά με την οινοποίηση ή το αμπέλι, κάποια σεμινάρια ή οτιδήποτε άλλο.

 

 

Υ.Γ,. δεν είμαι αλκοολικός :D

 

Υ.Γ. 2 παραμένω πιστός στην χιονοδρομία :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το καλύτερο είναι να ρωτήσεις έναν παλιό (να έχεις πιει το κρασί του) που το κάνει χρόνια για να σου πει τα μυστικά και μετά να μπλεξεις με τη χημεία και την παραγωγή. .

 

Όσο για σεμινάρια κλπ

 

α) αρκετοί παραγωγοί έχουν ξενώνες και κάνουν βραδιές.

β) Νομίζω κάνουν η Γεωπονική και η Γεωργική Σχολή διάφορα κατά καιρούς

γ) Εκθέσεις για το 2008 Οινόραμα, Detrop και Τρόφιμα και Ποτά (Μάρτιος, Φεβρουάριος, Φεβρουάριος).

 

Αν δεν τρελαίνεσαι να τα πίνεις είναι σαν να μου λες ότι λατρεύεις το σκι και δε γουστάρεις το χιόνι.

C/

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στάθη σε καταλαβαίνω, κάποια στιγμή, το είχα φάει κι εγώ το κολληματάκι, όταν κάναμε τεχνολογία οίνου στη σχολή μου, ε, όσο και να το κάνουμε είναι και class (τουλάχιστον!!!).. :D

 

Συμπτωματικά, ο κουμπάρος της αδερφής μου το Πάσχα μας έλεγε ότι αυτή την περίοδο παρακολουθεί σεμινάρια οινολογίας, γευσιγνωσίας οίνου, νομίζω στο κολέγιο Αθηνών...θα τον ξαναρωτήσω. Πάντως, γίνονται διάφορα και σίγουρα μπορείς να βρείς άπειρη βιβλιογραφία!

 

Επίσης, μπορώ να σε φέρω σε επαφή με τον πατέρα μου, ο οποίος καλλιεργεί ποικιλίες αμπελιών στα μποστάνια του (εεε στον κήπο μας στο εξοχικό μας) και έχει φάει κι αυτός κόλλημα να φτιάχνει κρασί και την πληρώνουμε οι υπόλοιποι, καθώς όλο το Πάσχα αυτό πίναμε....ευτυχώς, δεν διαβάζει το φόρουμ.....


Ανεμομαζώματα - διαβολοσκορπίσματα.........

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εχω μια εταιρια εμφιαλωσης οινου με την αδερφη μου στην Κρήτη---δεν εχω ασχοληθει ουτε 5’ με το σπορ. :unsure: Αν κατεβεις το καλοκαιρι όμως για κανα μπανιο προς τα κατω, πε μου να σε στειλω στον επιστατη μας για ενα summer-session! :) Κατά τα αλλα, νομιζω ο sotogiannop μπορει να βοηθησει – κ ισως η Boozer, λογω nickname! :D


Καλώς..συνεχίστε αυτήν την τακτική!

 

Κανέναν όμως δε θυμούνται για τις κρυφές του σκέψεις-απόψεις..ΜΙΛΑΤΕ και ΠΡΑΤΤΕΤΕ!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

η τεχνη του κρασιου μεγαλη αλλα αν δεν εχεις και το αναλογο σταφυλι τι να λεει η τεχνη να κανεις κρασι λενε οι παπουδες

οχι οτι ειναι ευκολο το υπολοιπο μεχρι να γινει ποσιμο αλλα και να διατηρηθει κυριως σε βαγενια μικροτερα(αυτα τεινουν να χαθουν)

σημερα μονο σε μικρα χωρια ιδιωτες ασχολουνται με το παραδοσιακο τροπο παραγωγης κρασιου κυριως στη μαντινεια (βλεπε και καλυτερο σταφυλι κατα τη γνωμη των ειδικων ΦΙΛΕΡΙ)

βεβαια εχει γεμισει ο τοπος απο οινοποιεια αλλα η ποιοτητα εχει παει περιπατο βλεπε συντηρητικα

οποιος ειναι περαστικος προς μαντινεια ας κανει μια βολτα να δει

Share this post


Link to post
Share on other sites
Εχω μια εταιρια εμφιαλωσης οινου με την αδερφη μου στην Κρήτη---δεν εχω ασχοληθει ουτε 5’ με το σπορ. :unsure: Αν κατεβεις το καλοκαιρι όμως για κανα μπανιο προς τα κατω, πε μου να σε στειλω στον επιστατη μας για ενα summer-session! :) Κατά τα αλλα, νομιζω ο sotogiannop μπορει να βοηθησει – κ ισως η Boozer, λογω nickname! :D

 

 

αγαπητέ φίλε (και το εννοώ),

ο οίνος δεν παράγει ελαττώματα, τα αποκαλύπτει...


Αυτός που τα κατάφερε στη ζωή του είναι αυτός που έζησε ωραία, που χάρηκε και αγάπησε δυνατά.

Αυτός που άφησε ένα καλύτερο κόσμο απ’ αυτόν που βρήκε, εκτιμούσε την ομορφιά της γης και κατάφερε να το εκφράσει.

Αυτός που σταθερά έψαχνε ότι καλύτερο στους φίλους του και τους έδινε ότι καλύτερο είχε.

Ποιανού η ζωή ήταν έμπνευση και η μνήμη του ευλογία.

 

Δ.Χ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πρώτα από όλα Σταθη Χρόνια Πολλα.

 

Μάζί με τον Πεθερό μου έχουμε για χόμπι το εν λόγω σπόρ.

 

Στο κτήμα του στο Κιλκίς έχουμε περίπου 350 ρίζες από διάφορες ποικιλίες

κυρίως κόκκινο και τα τελευταία 8 χρόνια παράγουμε το δικό μας κρασάκι

 

Είναι πάθος όντως το αμπέλι-κουραστικό πάθος βέβαια.

 

Αν μπορέσω και έρθω στη συνάντηση της Πέμπτης θα τα πούμε αναλυτικότερα,

να σου φέρω και ένα δείγμα της ''δουλείας μας''.

 

Στεφανος

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αν μπορέσω και έρθω στη συνάντηση της Πέμπτης θα τα πούμε αναλυτικότερα,

να σου φέρω και ένα δείγμα της ''δουλείας μας''.

...πάλι στουπί θα φύγουμε :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κανουμε κι εμεις κρασι...ολο το σοι και ο πατερας μου φυσικα

 

Πριν παω στρατο τον αυγουστο ( και κοψω και το μαλλι, ΠΙΚΡΑ) θα κανω ενα παρτακι και θα πιουμε απο το δικό μας.

 

Γιατι βρε Γιωτα( με τη σεχυ φοτο) τι καλιτερο απο το να πινεισ το κρασι του πατερα σου. χωρις συντηρητικα , ζαχαρες κτλ., και με αρωμα απο το βαρελι.


How you stand is how you ski

Share this post


Link to post
Share on other sites
Γιατι βρε Γιωτα( με τη σεχυ φοτο)

 

 

επειδη τα χρονια περνανε δεν μας βαζεις μια μεγαλυτερη φωτο Γιωτουλα? :blink:


Κάνε μου λιγάκι Μπεεεεεε...

Share this post


Link to post
Share on other sites
επειδη τα χρονια περνανε δεν μας βαζεις μια μεγαλυτερη φωτο Γιωτουλα? :blink:

Εννοείς, μεγαλύτερο μέγεθος φωτό;;;;;; Αυξάνουν τα ΚΒ και δεν ανεβαίνει....... :D

 

Βρε κακίστρε, προπέρυσι στην Πύλο είναι τραβηγμένη ;)

 

Γιατι βρε Γιωτα( με τη σεχυ φοτο) τι καλιτερο απο το να πινεισ το κρασι του πατερα σου. χωρις συντηρητικα , ζαχαρες κτλ., και με αρωμα απο το βαρελι.

 

1. Ροζέ / Κόκκινο Χατζημιχάλη, ο,τιδήποτε σε μοσχάτο, μαυροδάφνη, κλπ, κλπ, κλπ :D

 

2. Καλέ, την πιό συντηρητική μου εποχιακή φωτό διάλεξα και πάλι σχολιάζεις;;;;;;;;; :P


Ανεμομαζώματα - διαβολοσκορπίσματα.........

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τρελό κόλλημα μιλάμε. Συνεχίζω το διάβασμα και έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι να ξανακάνω τα οικογενειακά αμπέλια τα οποία νοικιάζουμε εδώ και χρόνια.

 

Αν και δεν ήμουν ποτέ τρελός με το κρασί, τώρα που άρχισα να δοκιμάζω κρασία που προτείνουν τα βιβλία που διαβάζω, αρχισα να ανακαλύπτω γεύσεις που δεν περίμενα να υπάρχουν μέσα σε αυτά. πχ. σήμερα δοκίμασα ένα κρασί κόκκινο που μου θύμιζε έντονα κεράσι. Οταν διάβασα την κριτική του κρασιού διαπίστωσα ότι ο γευσιγνώστης ανέφερε την κερασένια επίγευση. :D

 

Ευχαριστώ και για τις συμβουλές που μου δώσατε. Εννοείτε ότι όποιος ξέρει κάτι παραπάνω απο κρασί θα τον πρήξω. Κατι επιστάτες κατι μπαμπάδες κτλ. θα με φορτωθούν κανονικά :blink:

 

Κώστα χθες διάβαζα για το Φιλέρι και τις υποποικιλίες (μοσχοφίλερο κτλ.) και όντως ειναι φοβερό του τι βγαίνει απο αυτό το σταφύλι. Εδω πάνω δεν ευδοκιμεί πολυ καλά. Εδώ παίζει πολυ το Ξινόμαυρο που το έχουν εξελίξει πολυ και έχουν πάρει εξαιρετικά κρασιά απο αυτό.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κορυφαια ποικιλια το Ξινομαυρο. Η Ραψανη (Ξινομαυρο+Σταυρωτο) ειναι κατα τη γνωμη μου best value for the money :D;) . Ο,τι προσπαθειες εχει κανει ο Γεροβασιλειου με ξινομαυρο ειναι καταπληκτικα!

 

Η πιο ευχαριστη εκπληξη για μενα οταν παλινοστησα (τρομαρα μου) εκτος απο το σκι, ηταν η ποιοτητα των Ελληνικων κοκινων κρασιων. Οταν εφυγα απο την Ελλαδα το 76, υπηρχε μονο το Ναουσσα του Μπουταρη και κατι Ροδιτικα ροζε. Ολα τα ασπρα ηταν σαν ρετσινες. Ολα τα "σπιτικα" πηγαιναν προς το σερρυ, οσο πιο κοντα τοσο "καλυτερα".

 

Στην Καλιφορνια, αρχισα να μαθαινω...Το αξιοπεριεργο ηταν οτι εμαθα πολλα στην Νορβηγια, γιατι τα κρασια εκει ειναι πανακριβα. Ανακαλυψαμε ομως οτι αφου θα πληρωσουμε που θα πληρωσουμε, ας δοκιμαζουμε τουλαχιστον καλα κρασια. Ετσι μαθαμε πολλα για τα κρασια της Ν. Αφρικης, Αργεντινης, Χιλης, Αυστραλιας.

 

Η Ελλαδα εχει πολλα καλα κοκκινα και ασπρα. Το αγαπημενο μου κοκκινο (ωρισμενες χρονιες ειναι διεθνους επιπεδου) ειναι το Βιβλια Χωρα. Ξεκινας με καθαρο ουρανισκο και ενα πιατο ψητο μοσχαρι (στα καρβουνα η στο φουρνο), χωρις σαλατες και ορεκτικα. Καθως το πινεις, η επιγευση ΑΛΛΑΖΕΙ! Ειναι σαν να διαβαζεις ενα βιβλιο! Στη δευτερη μποτιλια, αλλαζεις εσυ... :blink::D:D

 

Απο ασπρα εχουμε δυο Ελληνικα κρασια διεθνους επιπεδου (και το εννοω). Και τα δυο κυριως απο την Σαντορινη. Το Βινσαντο, κρασι γλυκο για επιδορπιο/φρουτα και το Ασυρτικο που ειναι σχετικα ξηρο.

 

Το Ασυρτικο το προσφερα σε κατι καλεσμενους μου γευσιγνωστες απο Αμερικη, των οποιων τη γνωμη εκτιμω παρα πολυ, σε blind test με ενα Γαλλικο Sancerre των 30Ε/μποτιλια. Και οι δυο ξεχωρισαν το Sancerre ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ απο το Ασυρτικο (7Ε/μποτιλια). Οταν τους το'πα δεν το πιστευαν! :P:D Επι πλεον, το Ασυρτικο κυκλοφορει και σε μποτιλιες του 1,5 lt με βιδωτο πωμα, που ομως δεν εχει τιποτε να ζηλεψει απο τις πιο ακριβες μποτιλιες των 750 ml. Το σερβιρουμε σε γιορτες, παρτυ κλπ που εχουμε μεγαλη καταναλωση.

 

Αυτα προς το παρον.

 

Φιλικα

 

ΜακηςΜ

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στην Ελλάδα λόγω κλιματικών συνθηκών και κυρίως ήλιου, ευδοκιμούν α ρκετές ποικιλίες τόσο αμιγώς ελληνικές, όσο και ξένες που έχουν μεταφυτευθεί και είναι πραγματικά αξιθαύμαστο το πως ''λειτουργούν'' εν Ελλάδι.Γενικώς οι ερυθρές ποικιλίες οι οποίες έχουν δείξει συμπεριφορά καλή είναι απο αμιγώς ελληνικές το Αγιωργήτικο Νεμέας και το Ξινόμαυρο ΟΠΑΠ Νάουσας τα οποία και καταλαμβάνουν την μερίδα του λέοντος όσον α φορά την παραγωγή (γύρω σ το 90 %) καθώς και άλλες τοπικές ποικιλίες μικρότερου ενδιαφέροντος.Οι ως άνω ενδείκνυνται κυρίως για παλαίωση (κατα προτίμηση μέσα σε δρύινα βαρέλια) και αναδεικνύουν όλο τους το μεγαλείο σε 5-6 χρόνια απο τ ην παραγωγή.

Απο ξένες ποικιλίες οι οποίες μας έχουν έρθει απο τη Γαλλία κυρίως, ξεχωρίζουν το Cabernet Sauvignon και το merlot, είτε σε μονοποικιλιακή μορφή, είτε σε ανάμιξη (να σπάει κάπως η στυφίλα του Cabernet) τα οποία είναι και ''βαριά'' ερυθρά, με μεστή γεύση .Η ανάμιξη γίνεται συνήθως σε ποσοστό 70-30 και πραγματικά αναδεικνύει ξεχωριστά κρασιά.

Απο λευκά ''βασιλιάς'' έχει πλέον αναδειχθεί το μοσχοφίλερο με δεύτερο τη τάξει το Chardonnay και ακολουθούν οι τοπικές ποικιλίες ασύρτικο, ροδίτης, φιλέρι και η επίσης ξένη (αλλά και α ρκετά ακριβή) Sauvignon blanc η οποία μάλιστα συνδυάζεται άριστα με το ασύρτικο(έχει βγάλει νομίζω ενα πολύ καλό το Κτήμα Εύχαρις). Oλα τα ανωτέρω είναι ξηρά κρασιά.

Οσον αφορά την συνοδεία αυτών, σε γενικές γραμμές τα ερυθρά κρασιά συνοδεύουν αριστα κόκκινα κρέατα ψητά, κόκκινες σάλτσες καθώς και σκληρά ή ημίσκληρα τυριά.Καλό ε ίναι να πίνονται σ ε θερμοκρασία 15-18 βαθμών κελσίου και να αδειάζονται πριν τ ην κατανάλωση σε κανάτα με σκοπό να απελευθερωθούν τα αρώματα τους.Τα λευκά κρασιά απο τ ην άλλη συνοδεύουν άριστα ψάρια και θαλασσινά, λευκές σάλτσες και κρέατα και πίνονται σε θερμοκρασία 4-5 βαθμών.Εαν πρόκειται να αποθηκευθούν πάντα σε ύπτια θέση προκειμένου να διατηρείται υγρός ο φελός και να αποφευχθεί η εισαγωγή αέρα και κατασ υνέπεια η οξείδωση του κρασιού .

Οσον αφορά τους παραγωγούς, τα τελευταία χρόνια έχει πραγματικά υπάρξει μια μεγάλη άνθηση σε ότι αφορά τους μικρούς παραγωγούς οι οποίοι έχοντας μεταφέρει την τεχνογνωσία μεγάλων οινοπαραγωγικών χωρών, εχουν βγάλει μερικές καταπληκτικές ετικέτες.Εαν εξαιρέσουμε τον Μπουτάρη, ο οποίος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και μάλιστα σ ε ποικιλίες οι οποίες δ εν ε υδοκιμούν και τόσο πολύ στην Βόρεια Ελλάδα όπως το Cabernet Sauvignon και το Αγιωργήτικο(είναι κυρίως πελοποννησιακές και δη μεσσηνιακές), φοβερά κρασιά έχουν επίσης βγάλει ο Σκούρας απο τ ο Αργος(καταπληκτικό, αρωματικό το Merlot 2004 και πολυβραβευμένο επίσης),ο Μπαμπατζιμόπουλος απο Βόρεια Ελλάδα (όπως και πολύ καλό τσίπουρο), Ο Σπυρόπουλος απο την Αρκαδία(απο τα καλύτερα μοσχοφίλερα) και κορυφαίος όλων ο κατ'εμε καλύτερος σήμερα μικρός έλληνας παραγωγός και πολυβραβευμένος , ο Τσελεπός (www.tselepos.gr).Για όσους δε ενδιαφέρονται να δοκιμάσουν υπάρχει το καταπληκτικό Κτήμα Δρυόπη 2004 εσοδείας (πολύ καλή χρονιά για το Αγιοργήτικο) καθώς και το Cabernet Sauvignon-Merlot Κτήμα Τσελεπού, επίσης εσοδείας 2004.Απο λευκά βγάζει το Μοσχοφίλερο εσοδείας 2006 (το φρέσκο είναι πάντα καλύτερο) και μπορείτε να τα βρείτε σε όλα τα ΑΒ που έχουν μεγάλη κάβα.

Τώρα αγαπητέ batucada, να μιλήσουμε για οινοποίηση και παλαίωση, ε ίναι πραγματικά πολύ ωραίο αλλά θα πρέπει να μιλάμε για ώρες, οπότε εαν έχεις καμιά απορία καλύτερα με pm.

και κάτι που ξέχασα.Επειδή ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την γευσιγνωσία και την οινοποίηση καμιά 15αρια χρόνια (παράγουμε απο οικογενιακά αμπέλια 2-3 τόνους διαφόρων ποικιλιών κάθε χρόνο εκ των οποίων τα 500 τα παλαιώνω), και όπου πηγαίνω ανα την ελλάδα και τον κόσμο έχω τ ο συνήθειο να δοκιμάζω κρασιά, ιδιάιτερη εντύπωση μου έκανα ν πέρυσι τα Βουλγάρικα κρασιά στο Μπάνσκο ιδιαίτερα της εταιρεία menada (αν δεν κάνω λάθος) και έφερα και 5-6 μπουκάλια.Οπότε όπως καταλαβαίνετε σκι και γευσιγνωσία συνδυάζονται άριστα!

Επίσης για όποιον ενδιαφέρεται να δει απο κοντά όλη την διαδικασία πατήματος, ωρίμανσης και παλαίωσης, ορισμένα οινοποιεία ξεχωριστά, οργανώνουν ημερίδες σχετικές όπου βέβαια μπορείς και να δοκιμάσεις την παραγωγή τους.Εαν ενδιαφέρεται κανένας, ε πειδή με ορισμένους παραγωγούς και ιδιαίτερα με τον πρωτοπόρο σ τον ε λληνικό χώρο έχω πολύ καλές σχέσεις, μπορούμε να οργανώσουμε μια επίσκεψη ή να σας στείλω συστημένους.

Για γλυκά ή ημίγλυκα κρασιά δεν έγραψα τίποτα επειδή δεν μου αρέσουν καθόλου αφ'ενος, και αφ'ετέρου δεν μπορείς να ''παιξεις'' με την παλάιωση.

Για να συμπληρώσω δε και τον Μάκη, επειδή και εγω λατρεύω το ξινόμαυρο(δεν ευδοκιμεί στα μέρη μου ρε γ...το) και το θεωρώ μαζί με το Αγιωργήτικο απο τα κορυφαία ερυθρά ξηρά στον κόσμο, το καλύτερο που έχω δοκιμάσει (και τα έχω δ οκιμάσει όλα) είναι το Κτήμα Χρυσοχόου 2003 (σούπερ χρονια για το ξινόμαυρο).Και βέβαια τα κλασικά value for money , Μπουτάρη Reserve (αλλά και το ακριβότερο Grand Reserve) 2003, Kυρ Γιάννη και η Ραψάνη.


''The world is a comedy for those who think and a tragedy for those who feel''

Horace Walpole

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πω πω, βρηκαμε θεμα για το καλοκαιρι! Πολυ ωραια και εμπεριστατωμενη παρουσιαση Κωστακη, φαινεται οτι στην Καλαματα εχετε εμπεδωσει το ευ ζην! :D;)

 

Θα συμφωνησω και γω μαζι σου τοσο για το Αγιωργιτικο οσο και το μοσχοφιλερο. Απλα βασιζομενοι στην βασικη ποιοτητα αυτων των ποικιλιων, εμφιαλωνει και η κουτση Μαρια για την αγορα και οποιον παρει ο χαρος. Ετυχε να γνωρισω ενα καπετανιο το καλοκαιρι απο τη Νεμεα. Μου αρχισε μια διαλεξη για το Αγιωργιτικο, ποιος εχει χτηματα που και σε ποιο υψομετρο και ποια ειναι τα 'καλα'... :blink: Τελικα αυτο που συγκρατησα ειναι οτι τα αμπελια στα 'ψηλα' της Νεμεας εχουν καλυτερο Αγιωργιτικο αλλα μικροτερη παραγωγη ανα στρεμμα και απο κει και περα...καλη τυχη! Τα ιδια περιπου και με το μοσχοφιλερο, ενα απο τα καλυτερα μπουκαλια που εχω δοκιμασει, σε σπιτι φιλου ο οποιος δεν βαζει γουλια στο στομα του και το πηρε απο συσταση αλλου φιλου για να μας περιποιηθει. Δυστυχως δεν εγραψα τον παραγωγο. Δεν το ξαναβρηκα... :D Εχω δοκιμασει ομως αρκετα μετρια...γι'αυτο και προτιμω το ασυρτικο, ουτως η αλλως δεν μου αρεσουν ουτε υποψια αρωματος η φρουτου στο ασπρο κρασι.

 

Ειναι και λιγο οπως μαθεις :P:D . Εγω ξεκινησα με καλιφορνεζικα κρασια που εχουν πολυ καλα Cabernet Sauvignon (Napa αν και προσωπικα προτιμω Sonoma Valley). Στην Ευρωπη το Cabernet Sauvignon θεωρειται 'βαρυ' (και τα Γαλλικα ειναι πιο...βαρια) αλλα εγω ετσι εμαθα...Επισης, οι πρωτες αγαπες δυσκολα ξεχνιωνται (Chatauneuf du Pape). Βεβαια αυτα τα φαια κυτταρα εχουν καει προ πολλου...Γι'αυτο θεωρω τον εαυτο μου μαλλον σαν επιμονο καταναλωτη παρα σαν ερασιτεχνη γευσιγνωστη...

 

Ωραια κουβεντα ανοιξαμε...μας βλεπω να κανουμε το 1ο Σεμιναριο Χιονοδρομικης Γευσιγνωσιας (απο μια μποτιλια το αγαπημενο μας και...)

 

Φιλικα

 

ΜακηςΜ

 

ΥΓ Το να παλαιωνεις δικο σου ακουγεται σαν κατι που θα ζηλευα...

Share this post


Link to post
Share on other sites
το καλύτερο που έχω δοκιμάσει (και τα έχω δ οκιμάσει όλα) είναι το Κτήμα Χρυσοχόου 2003 (σούπερ χρονια για το ξινόμαυρο)

 

Κωστάκη, ο "τακτοποίησα" χθες. Οντως ήταν εξαιρετικο, χωρίς να μπορώ να πω περισσότερα λόγω έλλειψης εμπειρίας. Οριστε και το υπόλοιπο :blink:p4180049nx0.th.jpg

 

 

Στη Βουλγαρία, στην Φιλιππούπολη συγκεκριμένα, είχα δοκιμάσει ένα εξαιρετικό λευκό εν ονόματι "Thrakia". Δεν ξέρω αν είναι της εταιρίας που αναφέρεις αλλά ήταν πολυ καλό.

 

Οντως βρήκαμε θέμα μεγάλο, Μάκη. :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Έχωντας δουλέψει αρκετά χρόνια σε ρεμπετάδικο έχω δοκιμάσει αρκετές φιάλες κρασί. Από τα πολύ φτηνά εώς και αρκετά ακριβά. Μερικά ήταν αρκετά καλά και μερικά πολύ χάλια. Τα κρασιά που μου έχουν μείνει σας γεύσεις και σαν εγκεφαλική επίδραση(τι να την κάνεις την νοστιμιά αν την άλλη μέρα έχεις πονοκέφαλο?) είναι όλα σπιτικά συνήθως από ανθρώπους που κάνουν το ποτό τους εμπειρικά για ιδιωτική χρήση και όχι για εμπόριο χωρίς επιστημονικές γνώσεις. Μερικά μέρη που έχω ανακαλύψει διαμαντάκια είναι τα χανιά, η σαντορίνη(από κρητικό οινοπαραγωγό όμως), το δίστρατο και το χωριό ψαράδες στις Πρέσπες(με πολύ ψήσιμο για να ανοίξει το καλό το βαρέλι). Τέλος τα καλά τραπεζώματα, για τα δικά μου γούστα, ξεκινάνε με καλό τσίπουρο και συνεχίζονται με κρασί από το ίδιο σταφύλι για να ταιριάζουν τα αρώματα. Τα συμπεράσματα έχουν βγει απλά καταναλώνοντας οίνο χωρίς να έχω σημαντικές γνώσεις παραγωγής και ποικιλιών.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στάθη site όπου μπορείς να βρεις χρήσιμες πληροφορίες για το αμπέλι και το κρασί

 

ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ Β.Ε

ΒΑΕΝΙ

 

επίσης μου έδωσες μια καλή ιδέα για εκδηλώσεις του συλλόγου .

 

η Νάουσα είναι μια πόλη με με μεγάλη παράδοση στο αμπέλι και στο κρασί .

υπάρχουν πολλοί μεγάλοι και μικρότεροι αμπελουργοί και παραγωγοί κρασιού.

θα μπορούσε πολύ εύκολα να κανονιστεί μια εκδρομή -ξενάγηση σε αμπελώνες σε διάφορες φάσεις της παραγωγής ως τον τρύγο , παρακολούθηση του τρύγου , και γιατί όχι συμμετοχή ,

και επισκέψεις σε διάφορα οινοποιεία είτε μεγάλα (Μπουτάρης ,Βαενι , είτε σε μικρότερα παραδοσιακά ) .

τουλάχιστον στην Νάουσα μπορώ να κανονίσω επισκέψεις σχεδόν σε όλα τα οινοποιεία καθώς οι περισσότεροι είναι φίλοι και γνωστοί ,και οι περισσότεροι , χιονοδρόμοι .

Φυσικά και οποίοι φίλοι έρθουν στην Ναουσα , χαρά μου να τους ξεναγήσω στα όμορφα μέρη μας .


Να είσαι αληθινός στη δουλειά σου, στο λόγο σου και στο φίλο σου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κατ'αρχήν για να συμπληρώσω τον προηγούμενο φίλο.Οντως ενα καλό τσιμπόυσι αρχίζει με καλό τσίπουρο.Απλως ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ σπιτικό τσίπουρο.Πάντα εμφιαλωμένο και απο μεγάλη βιομηχανία.Ο λόγος είναι απλός : δεν υπάρχει μεθανόλη που ο ερασιτέχνης παραγωγός δεν έχει ούτε τις γνώσεις ούτε τον εξοπλισμό για να την αφαιρέσει.Η απόσταξη είναι πολύ δύσκολη δουλειά και η παραμονή μεθανόλης και η συχνή κατανάλωση της προκαλεί απο σταδιακή τύφλωση στην καλύτερη περίπτωση μέχρι εγκεφαλικές βλάβες στην χειρότερη.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο οτι στα περισσότερα ορεινά χωριά, οι τυφλοί γέροι είναι ο κανόνας.

Τώρα , οσον αφορά τα βουλγάρικα κρασιά, εγω είχα δοκιμάσει Cabernet Sauvignon και merlot.Και τα δύο ήταν εξαιρετικά, αν και ακριβά για Βουλγαρία.Εν πάση περιτπώσει σας διαβεβαιώ όλους οτι μετα απο μια ημέρα κουραστικού σ κι, ενα μπουκάλι (καλού) κόκκινου κρασιού είναι οτι το καλύτερο.

Τ'ωρα , επειδή συζητώντας δεν βγάζουμε άκρη, η μαγεία του κρασιού εκεί έγκειται :επειδή είναι ''ζωντανός'' οργανισμός, ποτέ ενα κρασί έστω και αν προέρχεται απο το ίδιο αμπέλι, δεν είναι ίδιο με ΄΄ενα άλλο.Η ποιότητα του καθενός εξαρτάται απο το πότε μαζεύτηκαν τα σταφύλια, πως πατήθηκαν, πόσο φάρμακο έριξε ο παραγωγός, σε τι ψύξη ωρίμασε, που ωρίμασε, πόσο ωρίμασε, μετα αν πρόκειται για ερυθρά παλαίωσης, πόσο διήρκεσε,σε τι βαρέλια έγινε, σε τι θερμοκρασία έγινε και χιλιάδες άλλοι παράγοντες που στην ουσία διαχωρίζουν τον ένα παραγωγό απο τον άλλο.Η μόνη λύση είναι δοκιμάζουμε,δοκιμάζουμε, δοκιμάζουμε.Και το βασικότερο όλων είναι οτι και το καλύτερο κρασί ή τσίπουρο του κόσμου να έχουμε, ε αν δ εν συνοδευτεί απο τα κατάλληλα εδέσματα δεν πρόκειται ποτέ να αναδειχθεί.Η εικόνα που έχω απο μια πρόσφατη μου επίσκεψη σ το Καρπενήσι με εναν μαγαζάτορα να μου φέρνει ενα μπουκάλι κόκκινο κρασί απο την κατάψυξη και εναν άλλο να το φυλάσσει δίπλα στην ψησταριά που έψηνε κρέατα σε θερμοκρασία 40+ βαθμών, δεν είναι και οτι το καλύτερο.

Τώρα Μάκη, η παλαίωση είναι όντως η αγαπημένη ασχολία μου όσον αφορά το κρασί.Αλλά επειδή δεν διαθέτω το χρήμα να αγοράσω τα κατάλληλα δρύινα βαρέλια (απο σκωτία για ουίσκι) να το παλαιώσω, το κάνω σ ε μποτίλιες σφραγισμένες με κερί.Οι περισσότεροι φέρνουν βαρέλια απο γαλλία, αλλά προσωπικά δεν τα θεωρώ και πολύ σπουδαία.Αλλά αφού σου αρέσει το μοσχοφίλερο, πήγαινε πάρε ενα Μαντίνεια τσελεπού 2006 και θα με θυμηθείς.

Και για να ξεκινήσουμε μια πιο ουσιαστική κουβέντα, θα γράψω μερικά κρασιά ππου μου αρέσανε πολύ και ας πάρει ο καθένας την σ ειρά του :

Απο ερθρά ξηρά , Κτήμα Δρυόπη 2004, Αγιωργήτικο Μεγαπάνου 2004,Merlot Σκούρας 2004, Cabernet Sauvignon Μπουτάρη 2004 (αν και τους έχει ανεβάσει λίγο τους βαθμούς),Cabernet Sauvignon-Merlot Τσελεπού 2004, Syrah Χατζημιχάλη 2004 (σχετικά άγνωστη ποικιλία, αλλά εξαιρετική).

Απο Λευκά ξηρά θα έλεγα οτι το Μοσχοφίλερο Τσελεπού είναι το πρώτο για τα γούστα μου.Πολύ καλά επίσης το Ορεινό Σπυρόπουλου (απο βιολογικά σταφύλια), το Chardonnay Χατζημιχάλη, το Chardonnay Σκούρα.

Τώρα 'οσον αφορά φάρμακα, συντηρητκά κλπ, εαν δεν έχεις δικό σου αμπέλι, θα έλεγα οτι μεγαλύτερο κακό προκαλούν τα φυτοφάρμακα που έχουν ψεκάσει τα αμπέλια παρά τα λεγόμενα ''θειώδη'' με τα οποία προφυλάσσουν το κρασί οι παραγωγοί (κυρίως το μεταμπολσεβικ).Είναι και λογικό άλλωστε γιατί αν τους χαλάσει το κρασί, μια ολόκληρη χρονιά πάει σ τράφι.Ο καλός οινοποιός όμως μπορεί να ''κρύψει'' την γεύση αυτή με διάφορες μεθόδους και να μην πιεις ενα κρασί που και ο πλέον α δαής καταλαβαίνει οτι είναι τίγκα στο φ άρμακο.κατα συνέπεια ο μόνος τρόπος για πραγματικά αγνό κρασί, είναι να έχεις δικός σου αμπέλι ψεκασμένο με γαλαζόπετρα (το ψέκασμα δεν θα το γλιτώσεις ούτως ή άλλως).

Και πολύ ωραία η ιδέα του Sirios36 αλλά αν πάμε μας βλέπω να είμαστε τύφλα κάθε μέρα!


''The world is a comedy for those who think and a tragedy for those who feel''

Horace Walpole

Share this post


Link to post
Share on other sites

Βλέπω η παρέα έχει κέφια…..

 

Καταπληκτικά όσα είπαν και οι προλαλήσαντες να συμπληρώσω πως από τα αγαπημένα μου ερυθρά η Ράμνιστα του Κυρ-Γιάννη, Μαγικό Βουνό Λαζαρίδη , και Πύργος Ιουλία .

 

Γενικά τρελαίνομαι για στυφά κρασιά βλ. Cabernet .

Παρόλα αυτά πέρισυ κάναμε και ένα βαρελάκι 100λτ με ροζέ από όλες τις ποικιλίες μας μαζί με φρούτα και το αποτέλεσμα εξαιρετικό.

 

Και 2 Photos από το αμπέλι μας

 

1434385bm8.th.jpg

 

1434383tj0.th.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καλά Περικλη έγραψες :D

 

Κωστάκη μην τα γράφεις όλα μαζί γιατί με βλέπω κάθε βράδυ στουπί για να τα δοκιμάσω και καμια 10αρια κιλά βαρύτερος. :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ξέχασα βέβαια να γράψω, οτι παρ'ολα αυτά το κρασί είναι σχετικά υπερτιμολογημένο σ την Ελλάδα.Τα κρασιά που αναφερει ο Stefo είναι μεν πολύ καλά, αλλά της τάξεως των 14-15 ευρώ το μπουκάλι.Εαν δ εν κάνεις το λάθος να τα πιεις σε ε στιατοριο, σου έφυγε το πενηντάρι σ το αψε -σβήσε (χωρίς δεύτερο μπουκάλι).Να ξέρετε δε, οτι οι εν λόγω παραγωγοί τον μούστο δεν τ ον αγοράζουν πάνω απο 1-2 ευρώ το κιλό.Και το μπουκάλι δ εν ε ίναι κιλό αλλά 750 ml.

Και μην ανησυχείς, το κρασί δεν παχαίνει.Αντιθέτως μπορείς να κάνεις και δίαιτα με αυτό λόγω του οτι μπορείς κα΄λλιστα να πιεις 2-3 ποτήρια με μόνη συνοδεία ενα κίτρινο σκληρό τυρί και κανα 2 κριτσίνια ή ενα λευκό κρασί συνοδεία φρούτων.Το πιο καλό και light βραδυνό.Η άποψη οτι το κρασί απαιτεί και ξεκοίλιασμα είναι πέρα για πέρα λανθασμένη.Ενω έτσι μπορείς κάλλιστα να αντικαταστήσεις ενα γεύμα.


''The world is a comedy for those who think and a tragedy for those who feel''

Horace Walpole

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με την υπερτιμολόγηση του κρασιόυ.

Μάλιστα σε μία του συνέντευξη ο Γιάννης Μπουτάρης είχε αναφέρει πως υπάρχουν άψογα κρασιά στην περιοχή των 5ευρώ.

 

Πάντως μία επίσκεψη σε μία μονάδα παραγωγής κρασίου θα ήταν εξαιρετική περίπτωση.Περικλή μπορούμε να το κανονίσουμε για την Νάουσα.Εχω την αίσθηση πως θα υπάρξουν αρκετοι ενδιαφερόμενοι.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι Ραψάνες κ ιστορίες..Γι’αυτή την ποικιλια γινομαι αυριο κιολας αλκοολικός! :lol:

 

121443442.jpg


Καλώς..συνεχίστε αυτήν την τακτική!

 

Κανέναν όμως δε θυμούνται για τις κρυφές του σκέψεις-απόψεις..ΜΙΛΑΤΕ και ΠΡΑΤΤΕΤΕ!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Τι Ραψάνες κ ιστορίες..Γι’αυτή την ποικιλια γινομαι αυριο κιολας αλκοολικός! :D

 

121443442.jpg

 

Πιάσε καμιά 10αριά μπουκάλια Κωστή να γίνουμε......φέσι. :o:lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...