Μαίναλο

[Χρήστος Μ. 3,950]

Μαζεύτηκαν πολλές φωτογραφίες απο την χθεσινή επισκεψη στο Μαίναλο (Captain's Log 30-12-2017 ). Επίσης βλέπω πως δεν έχουν ενημερωτικό περιεχόμενο, ενδεχωμένος να είναι απολογισμός, μνήμες και.. λήψη.

 

Πως λειτουργεί η μνήμη αντίστροφα στην φωτογραφία; Είναι κάτι που τώρα το επινοώ (δεν έχει σημασία αν ειμαι ο πρώτος ή ο 1000στος που θα το επαναλάβει. Σημασία έχουν οι επιλογές. ). Ανεβαόνοντας στο βουνό λοιπον σε κάθε κλίκ με συνόδεψε και μια μνήμη απ' τα 6 μου χρόνια μέχρι σήμερα που είμαι 44. Η φωτογραφία δεν λειτουργεί μόνο σαν εφαρμοσμένη τέχνη , γίνεται και ο συνδετικός κρίκος του σήμερα με το χθές. Αντίστροφα:

 

 

to be continued

Edited December 31, 2017 by Χρήστος Μ.

[Χρήστος Μ. 3,950]

Η εντύπωση του οικισμου (Καρδαράς) κομένου απότομα από γραμμές αντιθέσεων , φως - σκιές, πάντα τραβούσε την προσοχή. Οσες φορές , για όσα χρόνια και αν ανεβαίνεις. Οπως και η κορυφή της Οστρακίνας δίνει την αίσθηση οτι πρόκειται για κάποιο άλλο βουνό. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς.... Τα βλέμματα καρφωμένα πάντα εκεί , δεν υπηρχε περίπτωση να μην ριξεις την ματιά σου είτε για να βγάλεις πορισμα για τις ποσότητες του χιονιά , είτε γιατι έπρεπε να ονειρευτείς.

 

 

 

to be continued...

(του μπι ορ νοτ του μπι... )

Edited December 31, 2017 by Χρήστος Μ.

[Χρήστος Μ. 3,950]

Οι παλιότεροι ανέβαιναν στο βουνό μέσα απο κάποιο μονοπάτι, πριν τους δρόμους. Εδώ πρέπει να είναι ένα από τα περάσματα αυτά. Είναι μετά το πρωτο πεταλο , δεύτερο. Πάντα το έλεγαν όταν περνουσαμε...Δεν το έχω περπατήσει, ουτε ξέρω κάποιον απο την γενιά μου και είμαστε πάρα πολλοί. Διαφορετικά ίσως να ξεραμε περισσότερα απο βουνό... Είμαι λίγο πιο πάνω από το ύψος του οικισμού Καρδαράς, χαμηλά ακόμα δηλαδή..γυρω στα 1000 μ. Ελατοδάσος Μαινάλου απλώνεται σε όλο το μήκος της υψομετρικής του, πυκνό και επιβλητικό...

 

 

 

Οι φωτογραφίες ειναι με "αλφαβητική σειρά". Ανεβαίνοντας....

 

to be...continued..

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Συνεχίζοντας προς τα πάνω. Στο τέταρτο, πέμπτο πέταλο; Περίπου. Μια ματιά πίσω στον δρόμο , όπου και αν πέσει χάνεται στο πυκνωμα του ελατοδάσους. Ο ήλιος είναι crispy και άντε στην πιο ζεστή του εκδοχή να δροσίζει, εκεί πίσω από το δέντρο ανακουφίζει γιατι το κρύο είναι τσουχτερό. Ωραίο φως επισης αν και περασμένη η ώρα....Στην μεταβολή για να μπω στο αυτοκίνητο και να συνεχίσω έπεσα πάνω στην πινελιά του ανέμου. Πρώτο σημάδι οτι επάνω ίσως φυσά....

 

 

 

...δεν ξαναγράφω to be continued , καταντά αηδία , μόλις τελειώσουν οι φωτογραφίες θα βάλω ένα the end και είμαστε ok. Υπομονή.

[Χρήστος Μ. 3,950]

Το φως παίζει ωραία με την φύση και γω με τον φακό μου. Έτσι είναι η διαδρομή μέχρι επάνω. Παντού έλατα, πυκνό δάσος κεφαλληνιακής ελάτης, ενδημικό είδος για την Ελλάδα. Πελλοπόνησο και Στερεά. Ομως είναι περισσότερο σημα κατατεθεν του Μαινάλου , παρά το όνομα...

 

 

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Οπως πάντα με χρονολογική σειρά. Βέβαια έτσι όπως το πάω μπορει να έχει φτάσει ο Μάρτης και γω να σας ανεβάζω φωτογραφίες τις μιας και μοναδικής μου επισκεψης για φέτος παραμονές πρωτοχρονιάς.... Από την άλλη σκέφτομαι οτι κάθε μέρα δεν ειναι είναι το αη γιαννιού και τέτοια δώρα , ειδικά σε αυτο το βουνό , δεν πρέπει να λυσμονιούντε....

 

Μου αρέσουν πολύ τα μοτίβα στην φωτογραφία. Αναφέρομαι στην πρώτη, λίγο πριν το πρώτο και παλιό παρκινγκ. Ελατα διασκορπισμένα αυτην την φορά στο πρανές της Οστρακίνας, σε όγκο δηλαδή της προεκτασής της (δεν ειναι η ίδια η κορυφή). Μετά μια υφή απο πολλά έλατα μαζεμένα από την μεριά που ειναι η κορυφή σφεντάμι. Απο κει παλιά κατεβαίναμε με τα σκι στην επιστροφή στα λεωφορεία μας.... και τέλος το καταφύγιο μέσα σε καμένα σχεδον highlights. Τα άφησα έτσι γιατι κάπως έτσι crispy ήταν και η πραγματική αίσθηση της ημέρας. Μαιναλο θα μου λήψεις...

 

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Ανεβαίνοντας.... εδώ βεβαια θα παίξει ο τηλεφακός μου στα 300mm στην έξοδο του βορεινού lift. Είμαι ακόμα στο πρώτο Parking. Στην δευτερη φωτογραφία είμαι στο ...δεύτερο parking και σε δεύτερο πλάνο η Ανατολική πιστα. Σε πρώτο είναι το ...πρώτο ratrack του χιονοδρομικού. Θα είχε ενδιαφέρον η ιστορία του, μιλάμε ίσως και για κοντά στον μισό αιώνα!!!!.....

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Δεν υπάρχει χιονοδρόμος που να μην παρατηρεί τις γραμμές κατάβασης στα απάτητα τερέν. Είναι θα έλεγε κανείς το δακτυλικό αποτύπωμα του ενόχου, του υπύπτου, το πιο τρανταχτό στοιχείο της υπόθεσης. Οι γραμμές , το χιονοδρομικό ίχνος, είναι ένδειξη χαρακτήρα, τρόπου σκέψης. Μπορεί και όλα αυτά να μην σημαίνουν και τίποτα, να είναι απλά ένα φαντασιακό παραλήρημα. Οτι και να 'ναι , δεν υπάρχει χιονοδρόμος που να μην παρατηρεί τις γραμμές κατάβασης.

 

 

 

 

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Γραμμές κατάβασης, ποια ειναι η πρώτη σκέψη όταν τις εντοπίζει κανείς σε αυτο το πεδίο; Εδώ είμαι περίπου στα 1700 μ.

 

Ελευθερία.

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Δυό αγαπημένα μου κάδρα από την εκδρομή. Ολες οι φωτογραφίες στο παρόν θρέντ είναι της ίδιας μέρας. Οι δύο παρακάτω είναι τραβηγμένες στην έξοδο του βορινού λίφτ λίγο πιο κάτω από την κορυφή Σφεντάμι.

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Λογικό είναι λοιπον η επόμενη φωτογραφία να ειναι και η αποκορύφωση της φωτογραφικής ανάβασης!

 

.....κορυφή Σφεντάμι στα 1870μ. Κάποιος ορειβάτης την τίμησε με τις "φώκιες" του. Το Abies cephalonica δεν μασάει, πλησιάζει και αυτό στην κορυφή, πολύ κοντά μάλιστα στα 2000μ.
«Και ένα βουνό είναι ένα ποίημα που σου γυρεύει να τ' ακούσεις» Ν.Βρεττάκος

 

[vro 9,933]

Γραμμές κατάβασης, ποια ειναι η πρώτη σκέψη όταν τις εντοπίζει κανείς σε αυτο το πεδίο; Εδώ είμαι περίπου στα 1700 μ.

 

Ελευθερία.

 

DSC_0832.jpg

 

Mine

 

Ολες

 

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

... Μερικές φορές παίζονται ωραίες συμπτώσεις! Ακολουθώντας τα ίχνη σου; Κοίτα να δεις! Θα πω πάλι κρίμα που δεν συναντηθήκαμε για να γνωριστούμε και στην πραγματική ζωή. Οταν κατέβηκα Τρίπολη για τις γιορτές δεν θα περίμενα το βουνό να έχει τόσο χιόνι. Τελευταία στιγμή πηρα μαζί μου τον εξοπλισμό μου, φευγαλαία. Είχα την ευκαιρία να ανέβω για μια φορά φέτος και την μοναδική. Πλεόν πληκτρολογώ από Θεσσαλονίκη.

 

...συνεχίζωντας τώρα τον κατήφορο. Εδώ από την περιφερειακή και κάτω. Ενημερωτικά και μόνο και ιστορικά ίσως αν θέλετε. Κάποτε αυτος ο δρόμος δεν ήταν καν δρόμος... Τραβερσάραμε στο πρανές σε όοοοολο το μήκος του βουνού μέχρι να βγουμε στους προποδες Λακκα Κομίνη και μετά να σκιάρουμε Σους μέχρι την αφετηρία του βορινου λιφτ.

 

 

 

Για την περιφερειακή του Μαινάλου θα πω και κάτι ακόμα, μαζί με τη επομενη φωτογραφία.

[Χρήστος Μ. 3,950]

Πίσω στο backround διακρίνεται το Αρτεμίσιο. Λήψη από την Περιφερειακή πιστα. Η λέξη αυτη για το Μαίναλο δεν ειναι απλά περιγραφική. Για πολλές δεκαετίες ίσως και πριν τις δικές μου θυμησες , ήταν κάτι παραπάνω. Είναι συνώνυμη του βουνού, της ομορφιάς του και μια λέξη μέσα στην ερώτηση που δείχνει πόσο ευτυχισμένος είναι ο επισκέπτης χιονοδρόμος σε αυτο μέρος! :
"Η περιφερειακή είναι ανοιχτή;" , η πρώτη φράση μετά την πρώτη καλημέρα!

 

Στα σκασιαρχεία μας από τις υποχρεώσεις μας , κάθε λογής, η διέξοδος του χιονοδρόμου , ήταν πρωτίστως η Περιφεριειακή, ήταν η Τουριστική, η Ανατολική. Ετσι τις λέγαμε τότε, και με αυτο το ονομα θα μείνουν στην δική μου μνήμη, με κανέναν άλλο...

 

Βουτιά μέσα στο κενό από όπου σε ...φωτίσει!

 

[Wipika 676]

Κάποτε αυτος ο δρόμος δεν ήταν καν δρόμος... Τραβερσάραμε στο πρανές σε όοοοολο το μήκος του βουνού

 

Χρήστο έχεις καμιά παλιά φωτογραφία με το πρανές πρίν ανοίξει δρόμος του πάνω μέρους της περιφερειακής ;

 

 

Edited January 9, 2018 by Wipika

[nasia 8]

ωραίες φωτογραφίες ....

[Χρήστος Μ. 3,950]

Τρύφωνα, κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθώ και να συγκεντρώσω φωτογραφίες απο το παρελθόν. Υπάρχει πολύ υλικό!! Θα ήθελα να το κάνω ή το φαντάζομαι ίσως ως project , γιατί έχουμε πολύ ιστορία αφήσει πισω μας..

 

nasia , να 'σαι καλά!

 

Εχω λίιιγες ακόμα από την συγκεκριμένη επίσκεψη, δεν τελείωσα!

 

Η φωτογραφία δεν είναι η ιστορία ενός θέματος που αποκαλύπτεται, είναι η οπτική γωνία του φωτογράφου. Είναι συμαντική πρώτα από όλα για τον ίδιο , πόσο μάλλον όταν στο θέμα υπηρξε και στο cast συμμετοχής σε ένα μικρό κομάτι της διαδρομής της ιστορίας αυτής..

 

 

 

 

 

 

[Wipika 676]

Γραμμές κατάβασης, ποια ειναι η πρώτη σκέψη όταν τις εντοπίζει κανείς σε αυτο το πεδίο;

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Τώρα θα μιλήσω φωτογραφικά! Μπλιάχ! χαχα, ... Πολύ ωραίο πλάνο, αλλα το πρώτο μου τράβηξε το μάτι ειναι το ιχνος του ρατρακ. Ποιο σωστά , εννοιολογικα, η υφή του ίχνους του. Μου πηρε λίγα δευτερα μέχρι να δω το "άλλο" ίχνος...

 

Αν αυτό είχε στο μυαλό του ο φωτογράφος όμως, οκ!

 

[Wipika 676]

Αν αυτό είχε στο μυαλό του ο φωτογράφος όμως, οκ!

 

Γραμμή κατάβασης σε σκληρό τερέν, το ίχνος του ρατράκ εξαφανίζεται απο το ντεραπάζ του σκιέρ !

[Χρήστος Μ. 3,950]

Τουριστική διαδρομή, προέκταση της περιφερειακής. Η προοπτική των δέντρων οδηγούν στο πλατώ περίπου , ακόμα πιο πισω όμως διακρίνεται αμυδρά του οροπέδιο της Μαντινειας και στο βάθος το Αρτεμίσιο. Υψώνεται και αυτο στα 1770 μέτρα.

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος σε αυτην την φωτογραφία που να μην έχει βρεθεί εκεί για τον ίδιο σκοπό. Κατα βάση η αιτία είναι το χιονισμένο τοπίο. Αναρωτιέμαι λοιπον πως θα μπορούσε να γίνει εκμεταλλεύσιμη αυτή η προσέλευση , όχι με τον συνθισμένο τρόπο , αλλα με κάτι άλλο που μόνο η φαντασία επιτρέπει να συμβεί και όχι η πραγματικότητα. Τουλάχιστον όλα μπορουν να συμβούν σε ένα πλάνο.

 

 

 

[Wipika 676]

Την ίδια στιγμή από άλλη γωνία. Τι κάνουν όλοι αυτοί εκεί; Απλά διασκεδάζουν

Ένας φαντασιακός τρόπος για να γίνει εκμεταλλεύσιμη αυτή η προσέλευση είναι να γίνει σε όλους δια μαγείας ένα reconfiguration, μια ψυχική αναδιαμόρφωση όπου η εμπειρία της ψυχαγωγίας θα περιλαμβάνει και την εκπαιδευτική εμπειρία. Κάτι που ελάχιστα θα απασχολήσει όλους σε αυτό το καρέ !

 

[Χρήστος Μ. 3,950]

Αχ αχ αχ, ο ουτοπικος μας κόσμος! αλλα ωραία είναι και 'κει πατριώτη!

[MakisM 3,965]

Κατι δεν καταλαβα ρε παιδια... Για τι εκπαιδευση μιλατε?