Η ιστορια του σκι στην Ελλαδα...

[JohNi 21]

 

Οι κορυφές των Ελληνικών βουνών αρχικά κατακτήθηκαν από τους ορειβάτες μας γύρω στο 1928. Τότε ιδρύθηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών και ένα χρόνο αργότερα ο Ορειβατικός Πατρών, δημιουργώντας το 1930 ομοσπονδία, τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο, που ως την αρχή του πολέμου του 1940, είχε 40 και πλέον σωματεία - μέλη. Την εποχή εκείνη, λοιπόν, της αρχής των ορειβατικών συλλόγων, όταν άρχισαν να δημοσιεύονται στον τύπο τα κατορθώματα των μελών τους, εμφανίστηκαν και ζήτησαν να γίνουν μέλη των σωματείων κάποιοι, που ως σπουδαστές είχαν γνωρίσει το σκι, μερικοί απ' αυτούς δεκάδες χρόνια πριν! Γυρίζοντας στην πατρίδα από τις αλπικές χώρες, έφεραν μαζί τους τα περίεργα αυτά τότε σύνεργα του σκι, που όμως μέχρι τότε τα είχαν πεταμένα σε κάποια αποθήκη.

 

Ιδιαίτερα τιμητική θέση στο ξεκίνημα της Ελληνικής Χιονοδρομίας και τα πρώτα αθλητικά βήματα κατέχει ο μηχανικός Νίκος Τσόρης, με ένα ζευγάρι σκι που είχε φέρει γύρω στα 1910 και αυτός από το εξωτερικό δίδαξε τη χρήση τους στους διακεκριμένους ορειβάτες της εποχής εκείνης, που ανάμεσά τους ήταν και ο Κώστας Νάτσης, αργότερα πρωταθλητής χιονοδρομίας, εκτός βέβαια από ικανός ορειβάτης. Γεγονός είναι πάντως ότι το σκι έπιασε και διαδόθηκε στην Ελλάδα, όχι από τους πολυταξιδεμένους συμπατριώτες μας, αλλά από ανθρώπους που το γνώρισαν στην πατρίδα τους, γνωρίζοντας τις συνθήκες των βουνών της χώρας μας. Ετσι το σκι ρίζωσε, όπως άλλωστε αργότερα το επιβεβαίωσαν γνώστες του σκι, όπωςο Μωρίς Ερτζόγλου, ο Πενέ Σουλπίς και ο Aυστριακός Χούμπερτ Σρίμπλ, που οι δύο τελευταίοι υπηρέτησαν στην Ελλάδα ως ομοσπονδιακοί προπονητές, στην αρχή της καριέρας τους.

 

Τους πρόδρομους αυτούς, βοήθησαν στα πρώτα τους βήματα, ξένοι που την εποχή εκείνη έμεναν στην Ελλάδα, όπως ο Ούγγρος (αργότερα Έλληνας υπήκοος και Τεχνικός Σύμβουλος της Ε.Ο.Α.) Όττο Σίμιτσεκ, ο Αυστριακός Ρόμπερτ Κνάππε και ο Ελβετός Γκουσταύος Ντοριέ Και οι τρεις τους στάθηκαν πολύτιμοι συμπαραστάτες και οδηγοί σε εκείνους που ξεκινούσαν, με μόνο οδηγό τη διαίσθηση τους.

 

Η πρώτη φορά όμως που το σκι xpησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα αγωνιστικά, ήταν το χειμώνα του 1929 και ιδιαίτερα τον χειμώνα του 1930. Πριν όμως από αυτή την εμφάνιση των σκι, ένας μεγάλος λάτρης της φύσης και ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου βιβλιοπολείου της χώρας, ο Κώστας Ελευθερουδάκης, είχε χρησιμοποιήσει τα σκι του στα γύρω βουνά της Αθήνας. Οι φήμες μάλιστα λένε ότι όταν κάποτε χιόνισε πολύ στην Αθήνα, γλιστρούσε με τα σκι του από τον λόφο του Λυκαβητού. Το ζευγάρι αυτό των σκι εκτίθεται στο καταφύγιο του ορειβατικού στην Πάρνηθα.

 

Στο ίδιο αυτό βουνό έγιναν στις 31 Ιανουαρίου 1932, οι πρώτοι αγώνες χιονοδρομίας στη χώρα μας. Οι αγώνες αυτοι ήταν το αποκορύφωμα της δουλειάς που είχε γίνει την προηγούμενη χιονοδρομική περίοδο (1930 / 31), με εντατική χρήση των σκι, με παραγγελίες ζευγαριών από το εξωτερικό αλλά και κατασκευλης τους από μικρές εγχώριες βιοτεχνίες. Έτσι το 1931 υπήρχαν στην Ελλάδα 50 περίπου ζεύγη σκι, για να γίνουν την επόμενη χρονιά 200 και να ξεπεράσουν τα 2000, λίγο πριν το 1940. Την ίδια χρονιά (1932) και με τη συμμετοχή 25 ανδρών και γυναικών χιονοδρόμων γεννιέται το 1ο Εθνικό Πρωτάθλημα, που από τότε συνεχίστηκε σχεδόν ασταμάτητα, με μόνη διακοπή λόγο του πολέμου τη δεκαετία 1940-1950. Η εκκίνηση του αγώνα έγινε από την Αγ. Τριάδα προς το Παληοχώρι, με μήκος διαδρομής περίπου 1500 μέτρα. Οι πρώτοι πανελληνιονίκες ήταν:

 

ΑΝΔΡΕΣ

Ιωαννίδης Άρης με επίδοση 14' 50''

Καμπουρόπουλος Ιωάννης με επίδοση 15' 40''

Σάββας Αλέξανδρος με επίδοση 15' 12''

 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ντοριέ Σιρίλ με επίδοση 25' 45''

Καλλιαμπέτσου Αμαλία με επίδοση 33' 30''

 

Η κατάσταση του χιονιού εκείνη τη μέρα δεν ήταν και η καλύτερη, μιας και η Αττική λιακάδα είχε αρχίσει να το λιώνει. Την απονομή των μεταλλίων έκανε ο πρόεδρος του Ορειβατικού Σπήλιος Αγαπητός. Οι χιονοδρόμοι και οι αρκετοί θεατές που παραυρέθηκαν, επέστρεψαν αργά το βράδυ στα σπίτια τους ευχαριστημένοι και ενθουσιασμένοι. Οι αγώνες κινηματογραφήθηκαν με εξοπλισμό που χορηγήθηκε από τον ΕΟΤ και η προβολή της ταινίας έγινε σε ειδική προβολή στον κινηματογράφο Σπλέντιτ.

Στην αρχή της δεκαετίας αυτής του τριάντα και αφού το σκι διαδόθηκε, εκτός από την Αθήνα, σε Πάτρα, Βόλο και Θεσσαλονίκη, ύστερα από σχετική τροποποίηση του καταστατικού του Ε.Ο.Σ., η αθλητική χιονοδρομία περιελήφθηκε στους σκοπούς τους και τότε η Ε.Ο.Σ. αναγνωρίστηκε ως η εθνική ομοσπονδία της χώρας μας. Έτσι γράφτηκε μέλος της F.I.S. (Διεθνής Ομοσπονδίας σκι) το 1936. Η συστέγαση αυτή χιονοδρομίας και ορειβασίας συνεχίστηκε μέχρι το 1936, όταν αποφασίστηκε η γέννηση της ξεχωριστής Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας, κάτω από νέες διατάξεις που της έδιναν περισσότερη αθλητική αυτονομία.

Η συνέχεια είναι αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, με την εξάπλωση του αθλήματος σε όλη τη χώρα και τη δημιουργία πολλών χιονοδρομικών κέντρων, με πλούσια τουριστική και αθλητική δραστηριότητα.

[T-DRIVER 27]

Με αφορμή αυτό το παλιό post θα ήθελα να μοιραστώ το νέο μου "απόκτημα"!!!:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αγόρασα αυτά τα αγωνιστικά πέδιλα-αντίκα της KASTLE με δέστρες MARKER, τα οποία πρέπει να έχουν τιμήσει τα ελληνικά χρώματα στο παρελθόν καθώς ο προκάτοχός τους (σήμερα 95 ετών και εν ζωή!!!) ήταν Αθλητής Χιονοδρομίας και ταυτόχρονα παρέδιδε μαθήματα στον Βασιλά της Ελλάδος!!

Τα πέδιλα φέρουν λογότυπα της Χειμερινής Ολυμπιάδας και είναι πολύ πιθανόν να χρησιμοποιήθηκαν στην Ολυμπιάδα του 1952 στο Όσλο-Νορβηγία ή το 1956 στην Cortina d'Ampezzo-Ιταλία.

 

Επίσης μαζί με τα πέδιλα βρήκα και τις μπότες της KASTINGER.Προσέξτε τις δέστρες που φέρουν οι μπότες, γιατί δέιχνουν να μοιάζουν λίγο με τις σημερινές!!

 

Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί τα εν λόγω πέδιλα βρίσκονταν σκονισμένα και παρατημένα σε κάποια αποθήκη με μούχλα και θα ήταν κρίμα να χαθούν κάπου σε κάποια χωματερή στο μέλλον.

 

Μόλις μάθω ακόμα περισσότερα θα ενημερώσω..

 

 

Με την ευκαιρία να πώ ότι θα κοσμούν από εδώ και πέρα το σπίτι μου και πιστέψτε με δίνουν μια άλλη "αύρα"..!!!

 

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους: Ψάξτε παλιά πράγματα που αφορούν ττο άθλημα που αγαπάμε, και γιατί όχι ίσως μια μέρα ο Σύλλογος έτσι αποκτήσει το δικό του Μουσείο Χιονοδρομίας!!!

[ALCATRAZ 6,828]

Πανεμορφα!

Οι μποτες πολυ "προχω" για την εποχη τους

(αν ειναι και αυτες της ιδιας χρονικης περιοδου...)

 

Ενημερωσε μας αν μπορεις, το κοστος μιας τετοιας αγορας

και απο που τα αγορασες.

[T-DRIVER 27]

Συνονόματε Γιώργο,

 

Έψαχνα εδώ και αρκετό καιρό σε αγγελίες καθώς επίσης και στο Μοναστηράκι και στον Πειραιά σε παλαιοπωλεία,απλώς είναι αντικείμενα τα οποία είναι αρκετά δύσκολο να βρείς.

Τα συγκεκριμένα έχουν κόστος περίπου 50-100 ευρώ και τα πήρα από αγγελία Ιδιώτη.

 

Νομίζω πως πραγματικά αξίζει τον κόπο να τα έχει κανείς, αφού προδίδουν μια άλλη εποχή της χιονοδρομίας, όπου δεν κερώναμε,δεν καρβάραμε ,δεν, δεν δεν ....!!

 

Με την ευκαιρία θα συμφωνήσω πως οι μπότες είναι πολύ "προχώ" για την εποχή τους.

 

 

Φιλικά

 

 

Γιώργος

[MakisM 3,965]

Εμενα μου εχουν κανει εντυπωση οι δεστρες και ο συνδυασμος τους με τις μποτες!

 

Αν γινεται, θα ηθελα να δω καποιες φωτο για το πως δουλευει το συστημα μποτα-δεστρα!

 

Κερια εχω την εντυπωση οτι χρησιμοποιουνται απο παλια, θα το ψαξω...

 

Φιλικα

 

ΜακηςΜ

[snowhow 1,451]

KASTLE ICON :STEIN ERICSEN ολυμπιονικηs ΟΣΛΟ 52 sl-gs, παγκοσμιος πρωταθλητησ ΑΣΠΕΝ 54sl-gs,FREESTYLER -SKI-JUMPER .

 

 

 

 

 

Stein Eriksen is back.

 

 

poetry in motion /84years old

 

 

 

This time around donning a helmet - one he says his wife, Francoise, is making him wear.

 

Truth be told, the 81-year-old Eriksen - an Olympic gold and silver medal winner and skiing icon - is lucky to be back on the slopes. Some say he's lucky to be alive.

 

That's because on Dec. 16, 2008, Eriksen - while skiing with some former instructor colleagues from Aspen - collided with an 8-year-old boy on the edge of the Lost Boulder run at the Deer Valley ski resort near Park City, Utah. The accident left Eriksen with multiple injuries, including bleeding on the brain.

 

"My collar bone was broken, too, and my arm was broken in eight places. I was in full control and going about 30 miles per hour when the boy just popped out of the trees," he said. "I remember having a nice rhythm going and suddenly he was there."

 

He didn't ski the remainder of last season, but returned to the slopes this winter and says he is again enjoying the snow.

 

Except for that darn helmet. He acknowledges that it's a good idea. But after more than seven decades skiing without one, it's a change he's reluctantly adapting to.

 

"It's different," he said during an interview at the Snow Park Lodge at Deer Valley, a resort with which he's been involved since its inception and where he retains the title of director of skiing.

 

He said he hopes to get in at least 90 days this year, as he did during the 2006-2007 season

 

"I can't quite hear as well wearing a helmet, it seems to close off some of the senses. But my wife says I have to wear it, so there you go," he added with a wry grin.

 

"I'm 90 percent recovered from the accident and getting better every day. I feel very good technically," added the silver-haired skiing legend.

 

Eriksen, who won a stunning three gold medals in the World Championships in 1954, bopped around the United States after that, eventually landing in Utah.

 

He'd spent the winter of 1953 in Sun Valley before returning to Europe to race again for his native Norway in the World Championships. With nothing less to prove, he then retired from amateur ski racing.

 

With an invitation from Boyne Mountain founder Everett Kircher, Eriksen flew to Detroit, bought a Studebaker, and drove up to northern Michigan to work at Boyne for two years as a ski instructor.

 

After that, he spent two years at Heavenly on the southern shore of Lake Tahoe, four years at Aspen Highlands, four years at Sugar Bush in Vermont and then four years in Snowmass.

 

It was there that he met Edgar Stern, whose aim was to create the best ski area in the United States. That resort was Deer Valley, well known for its impeccable service. Ski Magazine has named the No. 1 ski resort in North America several times, including the 2008-2009 season.

 

"Edgar was my neighbor at Snowmass," he said.

 

"I liked it there, but Edgar had a vision that became Deer Valley. So I packed my bags in 1969 and moved to Park City. I've been here ever since," said Eriksen, who has a street, a piste and a five-star lodge named after him at Deer Valley.

 

Stern, who died last year, owned what is now Park City Mountain Resort until 1975.

 

" Edgar and I never had any kind of contract," Eriksen said. "We just had a handshake agreement for all those years. When he died, I think he went with a smile on his face."

 

Though Norwegians were somewhat dismayed when he moved to the United States, Eriksen said he had an inkling he'd like to live in the U.S. after skiing in Aspen in 1950. They eventually forgave him, though, and in 1997 he was awarded the title of Knight First Class by the King of Norway. It is the highest honor that can be given to people living outside Norway.

 

Eriksen said he knew he might end up in the United States after spending six weeks in Aspen in 1950. He was tempted by the American way of life.

 

"Skiing was a relatively new sport then with just 1 million participants here. Now there are more than 17 million," he said. "I saw that there was potential for it to grow."

 

The stylish, charismatic and modest Eriksen is credited with popularizing the sport in North America. With a background in gymnastics, he did some of the sport's first aerials. He is, without a doubt, one of the sports first superstars.

 

Before Eriksen's time, alpine skiing also was relatively unkown in Norway, long a cross-country and jumping power. The son of Marius Eriksen, who competed in the 1914 Olympics as a gymnast, Stein was introduced to downhill schussing by Willy Bogner Sr., who was friends with his father.

 

The Eriksen family ran a ski shop in Oslo and eventually produced a line of skis called Streamlines. They were laminated hickory and featured bear trap bindings. The Eriksens kept the store and the ski company until 1954, when Stein moved to the United States.

 

"Alpine was considered a new fad when I was a boy," mused Eriksen, who began skiing almost as soon as he could walk and was the first person from outside the Alps to win an Olympic skiing gold medal in an alpine event.

 

"I think it's safe to say I've been involved with skiing since I was born," he said.

 

Back in his racing heyday, Eriksen used 220-centimeter-long skis. It took plenty of leg strength for him to make them carve around slalom and giant slalom gates. Eriksen, who is 5-foot 9-inches tall, now skis on 175-centimeter, shaped skis. And he swears by them.

 

"The practically turn by themselves," he said. "Before it took a lot more effort. Now the confidence and comfort level is achieved a lot faster for novices because the skis do so much. You just set the edges and follow the skis."

 

Eriksen has never snowboarded. But that's OK, he says. Besides, snowboarding is not allowed at Deer Valley.

 

Eriksen says he continues to enjoy skiing as much as he ever did.

 

"And any day I can get on the snow is a good day," he said softly. "It is still exciting for me."

 

H MARKER MRR 80s- 90s

 

o ΣΤΕΝΜΑΡΚ ΜΕ ΤΙΣ MARKER MRR ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ [86 ΧΡΥΣΑ PODIUM W.CUP]

 

 

 

 

 

H KASTINGER ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ...1982.

Edited April 12, 2010 by snowhow

[Olga 6,796]

"And any day I can get on the snow is a good day," he said softly. "It is still exciting for me."

πολυ μ'αρεσε αυτο

[Χρήστος Λάππας 25,319]

Και εμένα

[skimad 664]

οι ανθρωποι που βαρεθηκαν το σκι απλα δεν το αγαπησαν....

skimad...

[Χρήστος Λάππας 25,319]

Καλό!

[TEOXALANDRI 239]

 

Χα.... σε ποιο βουνό είναι η φωτό....? Εδω σε θελω μαστορά....

[ALCATRAZ 6,828]

 

Χα.... σε ποιο βουνό είναι η φωτό....? Εδω σε θελω μαστορά....

 

 

• 
  - Kυριε,
  κύριε...
  να το πω???
   
  - Ναι, Γιωργάκη παιδί μου...
  πες μας!
   
  - Στης Καμέλιας :LOL:
  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Και για να είμαστε σωστοί απέναντι στις πήγες μας,

το άρθρο που μας έγραψε εδώ ο φίλος μας Γιάννης (JohNi)

είναι ©opyright από το site της σχολής χιονοδρομίας της Alpine στο Χελμό.