πέρασμα ΧΑΡΑΔΡΑΣ ΒΙΚΟΥ - καταφύγιο ΑΣΤΡΑΚΑΣ - ΔΡΑΚΟΛΙΜΝΗ της Γκαμήλας

[panpanou 335]

... το ΣΚΔ κάναμε το πέρασμα της χαράδρας του Βίκου (9 χιλιόμετρα !!!)

και από εκεί ανάβαση στο καταφύγιο της Αστράκας και στην Δρακόλιμνη της Γκαμήλας ....

ο στόχος ήταν να βγούμε από κει στην Μονή Στομίου αλλά ..... όσα δεν φτάνει η αλεπού πρέπει να πηδήξει για να τα φτάσει ....

 

φτάσαμε έτσι στο ωραίο Μονοδέντρι (Ζαγόρια) στις 2 το πρωί ...

ερημιά ;; κάθε άλλο !!!!

κόσμος πολύς και κυρίως νεαρόκοσμος .... με τα κρασιά τους και τους μεζέδες τους ....

ωραίες παρέες και τρανταχτά γέλια ... τα Ζαγόρια σφύζουν από ζωή ....

 

 

 

γερές μάσες .....

 

 

και αφράτες ξάπλες στον περίβολο του πάντοτε φιλόξενου Άγιου Μηνά ....

 

 

 

 

η πανσέληνος βοηθάει ......

 

 

ωραίο, ήσυχο, δροσερό πρωινό στα βουνά .....

 

 

 

κεράκι στον Άγιο Μηνά, πρωινό και φύγαμε ....

 

 

 

 

 

στο μονοπάτι συναντάμε παραδοσιακούς πετράδες .... ΜΕΓΑΛΗ !!! τέχνη .....

 

 

 

 

αντικρίζουμε την χαράδρα όπως έρχεται από τους Κήπους ....

 

 

και μπαίνουμε μέσα στο δάσος .... σε απότομο κατηφορικό μονοπάτι ....

θα χάσουμε κοντά 400 μέτρα ύψος και θα μπούμε στην κοίτη του ποταμού .....

 

 

 

 

η φύση γύρω μας είναι οργιαστική, τα βράχια δεξιά και αριστερά μας θεόρατα ....

η αίσθηση αρχίζει και γίνεται συγκλονιστική ....

 

 

 

 

 

..................................

[panpanou 335]

........

 

το μονοπάτι ανεβοκατεβαίνει ανάπλαγα στο τοίχωμα της χαράδρας ....

 

 

 

 

και μερικές φορές μπαίνει και στην κοίτη .....

 

 

 

 

ενώ άλλες φορές θέλει ψιλοσκαρφαλωματάκι ....

 

 

 

τα σημάδια στα βράχια δείχνουν τα περάσματα ανάμεσα στους ογκόλιθους ....

 

 

 

η μέρα έχει προχωρήσει, ο ήλιος είναι ψηλά, η ζέστη βαράει κατακούτελα, τα βράχια

αντανακλούν την θερμότητα .....

φύγαμε αργά και το ξέραμε αλλά τι να κάνεις ;

φτάσαμε στο Μονοδέντρι 2 το πρωί ... κάτι οι μπύρες κάτι οι σκηνές, κοιμηθήκαμε αργά,

και σηκωθήκαμε αργά !!!! (θυμάστε το τραγούδι του Λουκιανού

 

έμεινα πίσω φωτογραφίζοντας και τους βρίσκω παρακάτω όλους σε αυτή την κατάσταση .....

χαχαχαχαχαχαχαχα ........

 

 

"άσε ρε που να πηγαίνουμε τώρα ....;"

 

 

"πσσστ γιατί φωνάζεις και μας ξυπνάς ;"

 

 

συνεχίζουμε και πλησιάζουμε το σημείο που η χαράδρα μας ενώνεται με τον Μεγάλο Λάκκο ...

εκεί θα βρούμε νερό στο Κλίμα ..... αν θυμάμαι καλά ..... (ο panpanou περνάει για 5η φορά το φαράγγι,

όλων των άλλων είναι η πρώτη τους ....)

 

 

 

 

φτάνουμε και στο Κλίμα επιτέλους ...

άφθονο, δροσερό νερό "καθώς ξεπήδαγε από τους αιώνες" που λέει και ο ποιητής (Ελύτης) ......

 

πίνουμε, βρέχουμε τα κεφάλια μας, ξεκουραζόμαστε και κάνουμε και τις απαραίτητες

μικροεπισκευές .....

 

τις φωτό κρατήστε τες .... έχουν σημασία ....

στην πορεία θα δείτε πως θα καταλήξει αυτή η αρβύλα και ο κάτοχός της .....

 

 

 

 

[panpanou 335]

νάτος και ο Μέγας Λάκκος από μακριά ....

 

 

 

φτάνουμε και στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας .... χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής ...

(δίνεις και ραντεβού εδώ ... άμα τύχει .....)

 

από δω και πέρα η χαράδρα θα αρχίσει να πλαταίνει ......

 

 

περνάμε από ωραίους σχηματισμούς βράχων ....

 

 

2 λεπτά ξεκούραση .... περπατάμε ήδη πολλές ώρες .... ευτυχώς έρχεται το απόγευμα σιγά σιγά ....

 

 

και από μακριά βλέπουμε πια τους πύργους της Αστράκας πάνω από τα Πάπιγκα ......

 

 

 

 

τα κέφια είναι ψηλά πάντως ... οι πλάκες δίνουν και παίρνουν .....

 

 

βλέπουμε πίσω μας ..... το μεγάλο κομμάτι της χαράδρας το φάγαμε ...

μπροστά μας έχουμε πιο ευρύ πεδίο ..... και το μονοπάτι γίνεται πιο ήσυχο ...

 

κατευθυνόμαστε προς τις πηγές του ποταμού Βοιδομάτη για μπάνιο και ξεκούραση ...

 

 

 

 

 

 

 

......... συνεχίζεται ....

[puppy 6]

Συγχαρητήρια!!Πολύ ωραία η πορεία σας!!Και φαίνεται πως η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη...

 

 

Ακόμη αναρωτιέμαι γιατί δεν έχω κάνει ακόμη αυτή τη διάσχιση

 

 

Περιμένουμε τη συνέχεια...

[Saltofx 1]

την περασμενη ανοιξη εκανα τη διασχιση του βικου και εγω αλλα λιγο διαφορετικα.πηγα απο μονοδενδρι στο βικο το χωριο............η διαδρομη παντως δεν με εντυπωσιασε πολυ ξεραιλα ρε παιδακι μου(βεβαια σε καποια φαση περνας απο ενα πυκνο δασος που μοιαζει με το λοθλοριεν απο τον αρχοντα των δαχτυλιδιων-πολυ εντυπωσιακο). εκει που εεπαθα πλακα ηταν μια πορεια που καναμε την επομενη μερα στον βοιδοματη(βεβαια στο μεσο της διαδρομης εγινε και το αναλογο μπανακι).

 

στις πηγες βουτηξατε?????

Edited July 23, 2008 by Saltofx

[panpanou 335]

........ περπατάμε καμμιά 300αριά μέτρα σε δύσβατο μονοπάτι και ξαφνικά φτάνουμε

σε ειδυλλιακό τοπίο .... με πλατάνια δροσιά και άφθονα νερά ....

 

εδώ μέσα από τα βράχια βγαίνουν όγκοι ΠΟΛΥ ΚΡΥΟΥ νερού ..... είναι οι πηγές του ποταμού Βοιδομάτη .....

 

 

 

τα νερά βγαίνουν στην κυριολεξία μέσα από τα βράχια και μετά από λίγο σχηματίζουν

μια βαθειά πισίνα, ότι πρέπει για μπάνιο, που καταλήγει σε ένα μικρό θορυβώδη καταρράκτη ....

 

 

 

τα νερά εδώ μην σας ξεγελούν .... είναι κοντά 1 μέτρο βαθειά ...

 

 

 

είναι μάλλον δύσκολο να κάνουμε μπάνιο .... το νερό σου κόβει την ανάσα ...

γίνονται τα σχετικά καταβρέγματα .... και διαγωνισμοί ποιος θα αφήσει πιο πολύ ώρα

τα πόδια του μέσα στο νερό .....!!!!

χωρίς υπερβολή μετά από 1-2 λεπτά ο πόνος στα πόδια είναι αφόρητος ......

 

 

 

 

ξάπλες και ξεκούραση .........

εδώ άμα είναι μένεις σε όλη σου την ζωή ..... ο παράδεισος επί της Γης ......

 

 

ξαναγυρνάμε πίσω στο μονοπάτι του φαραγγιού μας .....

εδώ η διαδρομή διχάζεται: δεξιά ανεβαίνει προς το Πάπιγκο, ενώ αριστερά ανεβαίνει προς το

χωριό Βίκος, που δεσπόζει πάνω από την έξοδο του φαραγγιού ....

 

 

πρέπει να ανεβούμε εκεί πάνω ....

 

 

σε λίγο θα αρχίσουμε να τρώμε την χοντρή την κόντρα .....

ανεβαίνει απότομα περίπου 400 μέτρα υψομετρική διαφορά .....

(την θυμόμουνα αυτή την ανηφόρα, αλλά αυτή την φορά την ψιλοείδα λίγο ...

κάτι η ζέστη του μεσημεριού, κάτι τα κιλά που έχουμε βάλει,

κάτι τα χρόνια που δυστυχώς προστέθηκαν στην ράχη μας ..... ήταν κάπως ....)

 

να θυμάστε πάντως οι νέοι, ότι ΔΕΝ θα είναι πάντοτε όπως τώρα .... θα έρθει κάποια στιγμή

που η ψυχή σας θα θέλει αλλά το σώμα σας δεν θα μπορεί ....!!!

 

αφήνουμε δεξιά μας το νεογέννητο ποτάμι, τον Βοιδομάτη, και τραβάμε την ανηφόρα ...

 

 

πίσω έχουμε μια καταπληκτική θέα όλου του φαραγγιού ...

 

 

ευτυχώς που υπάρχουν (δήθεν και καλά !!!) οι φωτογραφίες και σταματάμε να πάρουμε

μιαν ανάσα ....

 

κάτω και δεξιά μας είναι ο Βοιδομάτης που περνά δίπλα από το Μοναστήρι της Παναγίας ...

είναι από τα πιο ωραία μέρη που έχω πάει ποτέ μου ....

είχαμε κατασκηνώσει εδώ, τον προηγούμενο αιώνα ..... και κάναμε μπάνιο στο ποτάμι ....

κάντε το κάποια φορά στην ζωή σας .....

 

 

γυρνώντας το κεφάλι πίσω ....

 

 

και μπροστά ..... με περιμένει η γλυκύτατη Χριστίνα μου ... (για να μην ανεβαίνει μόνος του

ο γέρων πατήρ της .....) αχ τα κορίτσια .... τα κορίτσια είναι η ελπίδα των γονιών ......

 

οι δύο άρρενες πιτσιρικάδες Διονύσης και Αλέξανδρος εξαφανίστηκαν ......

κάνανε τα θηρία τα 400 μέτρα υψομετρική σε 24 λεπτά .......

 

 

σιγά σιγά κερδίζουμε ύψος .... το ανηφορικό μονοπάτι φαίνεται πίσω μας ....

 

 

(σκέφτομαι ότι τα ανηφορικά μονοπάτια είναι πολύ σοφά φτιαγμένα .....

σου διδάσκουν την υπομονή, είναι αργά, βασανιστικά, κοπιαστικά αλλά και γλυκά ...

πολλά πράγματα στην ζωή μας δεν είναι έτσι ; ..... ο έρωτας ας πούμε .......

 

 

και σε λίγο ...

 

 

απέναντι φάνηκε και το Μικρό Πάπιγκο ...

 

 

φτάσαμε και στην κορυφή .... στην άκρη του χωριού ....

το ξωκλήσι δεσπόζει πάνω από το φαράγγι ....

 

 

 

πάμε για το παρατηρητήριο στην άκρη του βράχου για να θαυμάσουμε την θέα

όλης της χαράδρας που περπατήσαμε .....

 

καλά, η Ξένια είχε βάλει το turbo από νωρίς ....

 

 

οι άνετοι Διονύσης (dipanou) και Αλέξανδρος .....

 

 

και όλοι μαζί ....

 

 

άντε πάμε για καφεδάκια, αναψυκτικά, παγωτά και ντόπια τσίπουρα ..... όλα καλά, όλοι καλά ...

 

 

 

 

 

 

ένα καταπληκτικό πολυφωνικό ηπειρώτικο μοιρολόι

https://pithos.okeanos.grnet.gr/public/2Y3EvNMd7FaxgdejSwgDC4

που μας έρχεται στο μυαλό αντικρίζοντας αυτή την συγκλονιστική φύση της Ηπείρου ...

 

γεια σου Βίκο μας με τα ωραία σου ....

την αγαπάμε την Ήπειρο πάρα πολύ και αγαπάμε και τους Ηπειρώτες που είναι λεβέντες και αγαπούν τον τόπο τους .....

σπάνιο πράγμα για Έλληνες ....

 

 

 

 

συνεχίζεται .....

Edited June 2, 2022 by panpanou

[vperle 1,168]

Μπραβο παιδες το καλο ειναι οτι ο τροπος παρουσιασης σε κανει να νομιζεις οτι συμμετεχεις "εκ του καναπεως",

μολις σκουπισα τον ιδρωτα .

Ρε Πανο επειδη εχει ενδιαφερον το θεμα, μες στη ζεστη, σηριαλ το εκανες, σε λιγο δηλαδη θα πεφτουν και διαφημησεις;

[panpanou 335]

το καλύτερο φαγητό μακράν, στα Ζαγόρια, το έχει ο ξενώνας "Δίας" στο Μικρό Πάπιγκο ....

και όχι μόνον αυτό .... τρως και έχεις συνεχώς απέναντι σου την θέα από τους πύργους της Αστράκας ...

 

βουρ λοιπόν για το Πάπιγκο .......

 

 

οι πύργοι της Αστράκας δεσπόζουν στο φως του δειλινού ....

 

 

και πέρα μακρυά, ψηλά στο βουνό, διακρίνεται το φως από την γεννήτρια του ορειβατικού καταφυγίου ...

εκεί θα ανέβουμε αύριο ....

 

 

ο Πλούταρχος έλεγε "... χαλεπόν μεν εστίν προς γαστέρα λέγειν ώτα ουκ έχουσαν ..."

(= είναι δύσκολο να τσακώνεσαι με το στομάχι, διότι δεν έχει αυτιά ) .......

 

 

και ο Θεόκριτος ... "... πάντα γυναίκες ίσαντι ..." (= οι γυναίκες γνωρίζουν τα πάντα για όλα )......

 

 

και όλα αυτά τα αρχαία ρητά ... κάτω από την σκιά των πύργων της Αστράκας ... μας έφεραν νύστα ....

 

 

γέφυρα της Αρίστης και βαθύς ... πολύ βαθύς ύπνος ....

χρρρρρρ .... ζζζζζζζζ ..... χρρρρρ.... ζζζζζζζ... (έτσι δεν κοιμάται ο ΡανΤανΠλαν στο Λούκυ Λούκ

 

ξημέρωμα Κυριακής και απόλυτη ησυχία .... μόνο το θρόισμα του νερού του Βοιδομάτη που κυλάει δίπλα μας ήρεμος ....

 

 

 

 

 

 

μετά την λειτουργία .... κερί στην εκκλησία του Μικρού Πάπιγκου ...

 

 

ζαλίκωμα τα σαμάρια ... και σακαταπάν ....

θα πάρουμε το μονοπάτι για το καταφύγιο της Γκαμήλας ... στα 1950 μέτρα .... 3-4 ώρες πορεία

με κοντά 1000 μέτρα υψομετρική διαφορά ....

 

 

νερό από την βρύση Αυραγόνιο (= αύρα + γεννώ), έξω από το χωριό ...

η βρύση χτίστηκε το 1860 από προσφορές Παπιγκιωτών μεταναστών των παραδουναβίων χωρών ...

δείγμα οικονομικής άνθησης, και ενός τοπικού πολιτισμού υψηλής στάθμης .... όπως παντού στα 48 Ζαγοροχώρια ...

 

 

τα παλιά χρόνια, την δεύτερη μέρα του γάμου, ο γαμπρός και η νύφη, με την συνοδεία των δικών τους

και των μουσικών, πηγαιναν τραγουδώντας στην Αυραγόνιο ...

εκεί η νύφη άφηνε σε έναν από τους δυό κρουνούς της βρύσης, ένα κομμάτι ψωμί που είχε μέσα κέρματα.

Αν ο περαστικός που έβρισκε πρώτος το ψωμί ήταν άντρας, το πρωτο παιδί του ζευγαριού θα ήταν αγόρι ...

αν ήταν γυναίκα, κορίτσι .... Η γυναίκα γέμιζε ένα "γκιούμι" (χάλκινο δοχείο) με το νερό της Αυραγόνιας βρύσης, και

με αυτό πότιζε την κληματαριά του σπιτιού τους, που θεωρούνταν σύμβολο ευρωστίας και αντοχής, για

να είναι οι νιόπαντροι το ίδιο υγιείς και δυνατοί ....

...με το ίδιο νερό η νύφη έπλενε τα χέρια της κι έριχνε και στους καλεσμένους για να τους μεταδώσει δύναμη ....

 

 

 

 

οι βρύσες στα Ζαγόρια είναι γεμάτες ιστορία ..... και ανθρώπινους καημούς ....

 

"... ωρέ στο Κάιρο αρρώστησα

στα Γιάννενα θα γιάνω

αχ στην βρύση στο Καπέσοβο

θα πέσω να πεθάνω ...."

 

λέει το τραγούδι για τον παράφορο έρωτα του Μιχάλη Βουλοδήμου, για μιά Όλγα .....

Ο Βουλοδήμος, μετανάστης στο Κάιρο το 1900, αρρώστησε από ελονοσία, γύρισε για πάντα στο Καπέσοβο, όπου και πέθανε

με τον καημό της Όλγας, η οποία παντρεύτηκε άλλον ......

 

 

η Αντάλκη είναι η δεύτερη βρύση που συναντάμε μετά την Αυραγόνιο ...

 

 

 

το μονοπάτι μας (αργό, βασανιστικό και γλυκό !!! κι αυτό) είναι από τα ωραιότερα ελληνικά μονοπάτια ...

στα Ελληνικά βουνά ..... οι αισθήσεις μας κάνουν γλέντι .....

ή μάλλον οι αισθήσεις μου .... διότι οι άλλοι πιτσιρικάδες βάλανε το κεφάλι κάτω και αρχίσανε να τρέχουν ....

 

τρέχουν για να προλάβουν τι; να ανέβουν το βουνό σε όλο και πιο λίγο χρόνο ; μα το βουνό δεν είναι γήπεδο

για αθλοπαιδειές ..... θέλει να το πλησιάζεις με όλες τις αισθήσεις σου, να το ακουμπάς, να το ψηλαφίζεις, να το

μυρίζεις, να ακούς, να βλέπεις, να σκέφτεσαι ...... τι νόημα έχει το "τρέχω"; μήπως είναι η αβασάνιστη μεταφορά

της ζωής, των ρυθμών και της φιλοσοφίας της πόλης στο περιβάλλον των βουνών ;

 

κάναμε μια μεγάλη συζήτηση γι αυτό .... ..

 

ανεβαίνουμε σε δασωμένο μονοπάτι κάτω από την Αστράκα ....... μπροστά μας

 

 

δεξιά μας .....

 

 

και πίσω μας αρχίζει και ξεμακραίνει το Πάπιγκο και τα σπίτια του ....

 

 

η ώρα περνάει, είναι ντάλα μεσημέρι ...... κερδίζουμε ύψος σιγά σιγά και με χαρά βλέπουμε εμπρός μας

την τρίτη βρύση, τον Τράφο ......

 

 

 

το Χριστινάκι είναι μαζί μου .... ακούει και ρουφάει σαν σφουγγάρι τα πάντα ......

 

 

σκέφτομαι ότι μάλλον ΑΥΤΗ είναι η ζωή ..... τώρα έρχεται μαζί μου με ψηλά το κεφάλι, και ακούει συνέχεια, ρωτάει και μαθαίνει ....

σε λίγα χρόνια, όταν θα είναι 20 χρονών, θα αρχίσει και αυτή να τρέχει μπροστά, με σκυμμένο το κεφάλι ...

θα τρέχει έτσι μέχρι τα 40 της ......

και μετά θα το σηκώσει .... θα χαλαρώσει τους ρυθμούς .... και θα αρχίσει να ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΙ όσα έβλεπε μέχρι τωρα,

αλλά με άλλο μάτι πια .....

δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα φίλοι μου γιαυτό ....... σκέφτομαι ότι κάθε ηλικία ΠΡΕΠΕΙ να ζει την ζωή με τους

δικούς της όρους .....

 

 

οι ποτίστρες δίπλα στην βρύση είναι γεμάτες με ζωή ..... ξεδιψασμένοι πια, απολαμβάνουμε την θέα

και παίζουμε με τους γυρίνους και τα μπακακάκια ....

 

 

 

 

 

 

για σκεφτείτε ότι αυτές οι ποτίστρες είναι ο κόσμος όλος για αυτά τα πλάσματα .....

όλο τους το σύμπαν είναι εκεί μέσα ......

με τρομάζει η σκέψη, αν την μεταφέρω στα ανθρώπινα ......... για φανταστείτε όλη μας την ζωή,

όλο μας το σύμπαν, να είναι μια ποτίστρα μέσα σε ένα άλλο πιο μεγάλο και τεράστιο σύμπαν ...... !!!!!

 

 

 

(συνεχίζεται)

[puppy 6]

Σε ποιο επισόδειο είναι η Δρακόλιμνη???Στο επόμενο ή στο πέμπτο??

[Barbie 3]

Μπραβο παιδες το καλο ειναι οτι ο τροπος παρουσιασης σε κανει να νομιζεις οτι συμμετεχεις "εκ του καναπεως",

μολις σκουπισα τον ιδρωτα .

Ρε Πανο επειδη εχει ενδιαφερον το θεμα, μες στη ζεστη, σηριαλ το εκανες, σε λιγο δηλαδη θα πεφτουν και διαφημησεις;

 

Ο τρόπος που μας διηγείται την διαδρομή και την περιγραφή της εκάστοτε περιοχής ή των τοπίων, είναι τόσο ιδιαίτερος που κάποια στιγμή νόμιζα ότι είχα τα πόδια μου μέσα στο ποτάμι....μμμππρρρ πάγωσα....

 

Περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια της εκδρομής σας και μας έχετε αφήσει με την απορία.....

που θα καταλήξει....αυτή η αρβύλα και ο κάτοχός της ..... οοοεεοοο????

 

 

-Β-

[Olga 6,796]

ωραίες ιστορίες για μια συνονόματη στα μέρη μου

 

το Χριστινάκι είναι μαζί μου .... ακούει και ρουφάει σαν σφουγγάρι τα πάντα ......

 

σκέφτομαι ότι μάλλον ΑΥΤΗ είναι η ζωή ..... τώρα έρχεται μαζί μου με ψηλά το κεφάλι, και ακούει συνέχεια, ρωτάει και μαθαίνει

τυχερό το γλυκό Χριστινάκι

[ΗΛΙΑΣ ΑΔΑΜ 486]

Καταπληκτικές φωτογραφίες, μπράβο<1

[panpanou 335]

γεμίζουμε με δροσερό νερό τα παγούρια μας .....

μα τι θαύμα είναι αυτό, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ντάλα μεσημέρι, με 30+ βαθμούς Κελσίου,

η βρυσούλα αυτή να βγάζει τόσο κρύο νερό ......

 

 

συνεχίζουμε προς τα πάνω .... η ζώνη του δάσους έχει τελειώσει ...

εδώ το πεδίο είναι πια υποαλπικό και υπάρχει μόνον χαμηλή βλάστηση ...

 

πίσω μας φαίνεται το μονοπάτι που ανεβαίνουμε ... και πέρα μακριά ο

επιβλητικός όγκος της Νεμέρτσικας (.... εκεί να δείτε πίστες για σκι ....!!!)

 

 

μπροστά μας τα γκρεμνά και τα λούκια της Αστράκας .....

νομίζω ότι τα παιδιά από το Αγρίνιο, τάχουν κατέβει με τα σκι τους αυτά τα λούκια ....

 

 

 

να και η τέταρτη βρύση, η Κρούνα .... τώρα ξέρουμε ότι είμαστε μισή ωρίτσα από το καταφύγιο ....

 

 

... που φάνηκε στο βάθος ψηλά .... η Χριστίνα είναι πολύ χαρούμενη ....

(εγώ περισσότερο .....)

 

 

 

εδώ είμαστε .....

 

 

 

ακριβώς από κάτω μας η λάκκα του Τσουμάνη και απέναντι μας η Δρακόλιμνη, ο Πλόσκος και η Γκαμήλα .....

από την λάκκα φεύγει το μονοπάτι για την Μονή Στομίου, που είναι και ο τελικός προορισμός μας ...

 

 

.... ξεκούραση στην σκιά και στην δροσιά .... η Ρέα και ο Έκτορας είναι οι φύλακες

του καταφυγίου ..... (ελληνικοί ποιμενικοί .........) η Χριστίνα φιλευει μπισκότο την Ρέα ...

 

 

ανεβαίνουν προς το καταφύγιο τα 3 άλογα του καταφυγιά μαζί με ένα νεογέννητο μικρό μόλις 6 ημερών,

και ο Σίμπο, το 20χρονο γέρικο μουλάρι .....

 

 

 

 

 

 

το μικρό θηλάζει συνέχεια ..... είναι μόλις 6 ημερών και ψιλοτρεκλίζει .....

 

 

 

αφήνεται στα χάδια της Ξένιας και της Χριστίνας .... η μάνα παρακολουθεί συνεχώς με την άκρη του ματιού ....

είναι φοβερές οι εικόνες και τα συναισθήματα από την επαφή με αυτά τα πανέξυπνα ζώα ....

 

 

 

 

 

ο Σίμπο ψάχνει κι αυτός ...... για λίγα χάδια και λίγα γλυκά λόγια ....

 

 

 

και βρίσκει ... την αδελφή ψυχή του ..... το άλλο μουλάρι ... τον panpanou ....

 

 

 

μιλάμε όμως ότι αναπτύχθηκε πολύ έρωτας ..... γίναμε αυτοκόλλητοι .....

από πίσω όπου και να πήγαινα ......

 

 

όταν ανέλαβε η Ξένια να σώσει την κατάσταση .......

 

 

 

είχαμε παρενέργειες ......... χαχαχαχαχαχαχαχα

 

 

οπότε ανέλαβε πάλι ο γητευτής των μουλαριών .....

 

[eolos 50]

...και μετα και μετα;

[panpanou 335]

...και μετα και μετα;

 

μετά τούκανα μια Καλαβρυτινή εξήγηση του Σίμπο .... και κούλαρε .....

 

του ξηγήθηκα μια σακκούλα αλμυρά στραγάλια ... και τον απείλησα ότι αν

συνεχίσει να παρενοχλεί τα κορίτσια θα πάρει μετάθεση στο ΧΚΚ ..... και εκεί θα του ξηγηθούν αλμυρό όχι στραγάλι .... αλλά φυστίκι ....

[puppy 6]

ο Σίμπο ψάχνει κι αυτός ...... για λίγα χάδια και λίγα γλυκά λόγια ....

 

Μήπως ψάχνει για κανα φρουτάκι??Μου χραστάει μια μπανανούλα ο τύπος

 

είχαμε παρενέργειες ......... χαχαχαχαχαχαχαχα laugh.gif laugh.gif

 

:LOL:

 

 

Aυτό το επισόδειο ήταν το καλύτερο!!!!

 

....keep posting . . .

[panpanou 335]

η λαύρα του μεσημεριού έχει υποχωρήσει .... έρχεται το γλυκό δειλινό με την ησυχία και τα ωραία χρώματα ...

η φύση ησυχάζει ..... οι ρυθμοί πέφτουν ... γλυκειά κούραση και νωχελικότητα μας κατακλύζουν ....

 

 

τα ζωντανά, ο Σίμπο και ο Βάιος (το ωραίο αρχοντικό άλογο) πάνε κι αυτά για ξεκούραση ...

Βάιος .... τι ωραίο όνομα .... "...άντε Βάγιο μου ...." του έλεγε με αγάπη ο καταφυγιάς ....

 

 

θέλουμε να τα κρατήσουμε στην καρδιά μας όλα .... να μην τα ξεχάσουμε ποτέ ....

 

 

 

 

 

 

αντικρίζουμε ακόμη μια φορά το "...απέραντο διάστημα ...", το "... l' espace immense ..." που συγκλόνισε

τόσους ποιητές και φιλόσοφους ....

στα βουνά νιώθουμε τόσο μικροί μπροστά στο μεγαλείο της φύσης ... ο εγωισμός μας σμικρύνεται ...

σκύβουμε το κεφάλι μπροστά σε αυτό το Μυστήριο ..... ποιοι είμαστε άραγες εμείς ;

 

 

νάτος ο μικρόκοσμος μας .... είμαστε 10 άνθρωποι όλοι κι όλοι, σε μιά κουκίδα γης,στα 2000 μέτρα,

γαληνεμένοι και συμφιλιωμένοι με το σύμπαν ....

 

 

πολύ ποιητική και φιλοσοφική διάθεση .....

 

μου την κόβει ο Διονύσης κοροιδεύοντας με .....

 

 

ο εκκολαπτόμενος αναρριχηταράς .... θέλει φωτό με φόντο την Κόψη των Τριεστίνων ....

ας του κάνουμε το χατήρι γιατί είναι καλό παιδί ....

 

 

ο ήλιος έπεσε πίσω από την Νεμέρτσικα ....

 

 

 

σιγαλιά κι από την άλλη μεριά ...

 

 

τα τσοπανόσκυλα οδηγούν το κοπάδι στα μαντριά ......

 

 

έπεσε η νύχτα και αρχίζουν οι βλακείες .....

 

 

τσιπουράκια, κρασάκια και κουβεντούλα .....

 

 

πέρα μακριά στον κάμπο .... τα φώτα από τα χωριά .... οι κοινότητες των ανθρώπων ....

 

 

ανατέλει και το φεγγάρι από την Γκαμήλα ....

 

 

η γεννήτρια σταματά.... τα φώτα κλείνουν ..... άντε σιγά σιγά για ύπνο ....

ο Διονύσης, κατά πάγια παράδοση, πάντα έξω ......

 

άντε καληνύχτα .... σήμερα δεν κάναμε και πολλά αλλά περάσαμε ωραία και γελάσαμε πολύ ....

 

 

 

αύριο ;

αύριο θα πάμε βόλτες στην Δρακόλιμνη και ίσως στην Γκαμήλα .....

το σχέδιο να κατέβουμε στην Μονή Στομίου πήγε περίπατο ....

το απόγευμα βγάλαμε τους χάρτες έξω και συζητήσαμε για την πορεία προς την Μονή Στομίου ....

είναι πάρα πολύ δύσκολη διαδρομή, με τρομερή κατωφέρεια (χάνουμε 1600 μέτρα ύψος μέσα σε ελάχιστο ανάπτυγμα ),

αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι το μονοπάτι χάνεται σε πολλά σημεία ..... και δεν υπάρχει καταγραφή στο GPS ....

επιπλέον περνάμε στην κυριολεξία μέσα από τα μέρη που ζουν οι αρκούδες .....

και τέλος ΔΕΝ υπάρχει νερό πουθενά στην διαδρομή μέχρι το μοναστήρι ....

 

ο panpanou έχει κάνει αυτή τη διαδρομή το 1991 προς την Μονή Στομίου, αλλά δεν πολυθυμάται πολλά πράγματα, εκτός του ότι

η κατηφόρα ήταν εξοντωτική .....

 

αυτά τα ξέραμε από πριν αλλά στον σχεδιασμό της πορείας δεν είχαμε βάλει μέσα στο πρόγραμμα, την διάσχιση της χαράδρας του Βίκου ....

τα νεώτερα (Χριστίνα) και τα γηραιότερα (Πάνος) μέλη της παρέας έχουν υποστεί την σχετική κούραση .....

στο καταφύγιο συναντάμε και ένα Γερμανό που έκανε την διαδρομή μόνος του !!! ανάποδα (ανέβηκε εδώ από το Μοναστήρι)

και μας είπε ότι ήταν χοντρό παλούκι .....

εμείς είχαμε δει τον Γερμανό να ανεβαίνει την κόντρα του καταφυγίου από την λάκκα του Τσουμάνη τρέχοντας με πλήρη φόρτο ....

και έτσι κάναμε την μετάφραση: χοντρό παλούκι κατά τον Γερμανό = 10 χοντρά παλούκια για μας ......

 

επιπλέον μην ξεχνάμε και την ξεσόλιαστη αρβύλα ..... το μέλλον θα δείξει ότι η απόφαση μας ήταν ... σωστή ....

(έχετε δει ξυπόλυτο να περπατάει στα βράχια ;;;

 

με δημοκρατικές διαδικασίες λοιπόν και κάνοντας χρήση της εντολής του λαού .... αποφάσισα και ανακοίνωσα ότι αύριο θα πάμε Δρακόλιμνη

και όπου αλλού ήθελε μας φωτίσει ο Θεός .....

 

[panpanou 335]

[panpanou 335]

[panpanou 335]

[panpanou 335]

αυγή μιας ακόμη λαμπρής μέρας .... ωραίο δροσερό πρωινό ........

 

 

 

 

κατεβαίνουμε την πλαγιά προς την λάκκα του Τσουμάνη .... θα διασχίσουμε την λάκκα

και θα ανεβούμε στην Δρακόλιμνη .....

 

 

 

πίσω μας η Αστράκα με την κόψη των Τριεστίνων και το λούκι της Δημοκρατίας .....

(μια πολύ φημισμένη αναρριχητική διαδρομή που ανοίχτηκε το 1974 από τους Κατερίνα Γκέκα,

Δημήτρη Κορρέ, Μπάμπη Ανουσά, και τον δάσκαλο μου στα βουνά, φοβερό παλληκάρι και μεγάλο λεβέντη,

τον Δημήτρη Χαιτόγλου .... (που δυστυχώς δεν υπάρχει πια, έφυγε νεότατος .....)

 

η διαδρομή ονομάστηκε έτσι προς χάριν της επανόδου της δημοκρατίας στην Ελλάδα με τά την χούντα, το 1974 .....

 

 

 

 

να και οι στάνες στην λάκκα του Τσουμάνη ......

έχουμε κοιμηθεί εδώ στο παρελθόν ...... ο μπάρμπα Θωμάς ο Τσουμάνης έχει γεράσει πια και δεν ανεβαίνει στο βουνό ....

 

 

ο Μακαλού, που είχε κάποτε εγκατασταθεί στην Δρακόλιμνη για 20 μέρες, μελετώντας τους τρίτωνες του,

μου το είχε πει αλλά δεν το πίστευα ....

 

"...Πάνο, οι Τσουμαναίοι έχουν εγκαταστήσει φωτοβολταικό στοιχείο στην στάνη ..... !!!!!!!......"

 

..... είχε δίκιο ..... χαχαχαχαχαχαχαχα .... είναι περίεργο ....

η τεχνολογία εισβάλλει στην στάνη .......

 

 

τα τσοπανόσκυλα έχουν φύγει με το κοπάδι .....

μπαίνουμε με την Χριστίνα για να της δείξω πως είναι η στάνη και τα μαντριά ....

 

" Ωι μωρέ παιδιά ; γιατί μπήκατε στο μαντρί ; θα σας φαν οι σκύλοι μωρέ ......

μακριά απ' τα κοπάδια κι απ τα μαντριά μωρέ παιδιά ....."

 

όντως κάναμε βλακεία .... τα αντανακλαστικά μας δεν δούλεψαν ....

ευτυχώς τα υπόλοιπα σκυλιά ήταν δεμένα ......

 

 

λέμε τις καλημέρες μας στους τσοπαναραίους ....

 

 

 

 

για εκατοντάδες χρόνια, χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν έτσι και συντηρούσαν τις πανάρχαιες γνώσεις για την φύση,

για την ζωή και τις τέχνες της .....

οι γνώσεις αυτές χάνονται πια .... δεν ξέρουμε ούτε να αρμέγουμε, ούτε να πλέκουμε, ούτε να φορτώνουμε ένα ζώο,

δεν ξέρουμε να ερμηνεύουμε τον καιρό, δεν ξέρουμε τι λένε τα λιβάδια ..... δεν ξέρουμε να καλλιεργούμε ....

δεν ξέρουμε τον πολιτισμό στα θεμελιακά συστατικά του .....

 

είναι ερώτημα αν η τεχνολογία που μας έχει βελτιώσει την ζωή, μας έχει απαλλάξει από τις αρρώστειες,

θα καταφέρει να συντηρήσει την ζωή στον πλανήτη μας ....

το μέλλον θα δείξει ..... αλλά εμείς δεν θα υπάρχουμε ......

 

άραγες τα παιδιά μας σε ποιον πλανήτη θα ζουν ; σε ποια ζωή ;

 

η Χριστίνα στραβομουτσουνιάζει ...... το μαντρί μυρίζει πολύ έντονα ...... μαντρί ......

μου λέει "... αυτό που μου έκανες δεν θα στο συγχωρήσω ποτέ ...."

 

χαχαχαχαχαχαχαχα ....... είναι σαφέστατο ότι ματαιοπονώ ..... δεν την ενδιαφέρει ούτε το μαντρί, ούτε οι στάνες,

ούτε αυτά που της λέω .....

 

ίσως στο μέλλον, άμα φάει καμμιά καταιγίδα στα βουνά, και βρεί καταφύγιο σε καμμιά στάνη,

μεσ το καταχείμωνο, να αλλάξει γνώμη ........ χαχαχαχαχα

 

 

η λάκκα ......

 

 

και η ανηφόρα για την Δρακόλιμνη ......

 

 

ωωωωωπ ........ τι βλέπω ; ...... τι έχουμε εδώ ;;;

σαν να χαμογελάει και η άλλη αρβύλα του Αλέξανδρου ..... χαχαχαχαχαχαχαχα

 

 

πίσω μας η θέα είναι απερίγραπτη ......

 

φαίνεται η μεγαλόπρεπη Αστράκα και στο διάσελο το καταφύγιο ....

 

 

 

να και το Λούκι της Δημοκρατίας ....

 

 

λίγο ακόμα .......

 

 

 

 

και ..............................................................................

[panpanou 335]

....... θα σας βάλω μόνο φωτογραφίες ..... χωρίς σχόλια ....

γιατί τα λόγια είναι φτωχά ...... για να περιγράψουν τις εικόνες και τα αισθήματα μας .....

 

είναι .... Χαρά .... Γαλήνη .... Ευλογία ... Έρωτας .... Ζωή ... Δάκρυα .... Φως ...
 

ακούστε αυτό, βλέποντας τις φωτογραφίες ...!

https://pithos.okeanos.grnet.gr/public/mc7JtYERvRFy4H7gGaLMe7

 

μόνον αυτό θέλω, φίλοι, να σας παρακαλέσω ...... πάτε, κάποια φορά στην ζωή σας, εκεί .......

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edited June 2, 2022 by panpanou

[panpanou 335]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[panpanou 335]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[panpanou 335]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΕΛΟΣ !!!!!!!!!