Εδώ ένα μέρος του παρεακιου σε μια στάση για ξεκούραση.. Και ένα τούνελ που έχουν για να μην χρειαστεί να περπατάς 40 μέτρα ανηφορια ερχόμενος από το klosters. Μας κακομαθαινουν...
Λοιπόοοοοονννν ,άλλημια μέρα στo Parsenn σήμερα. Με μεγάλη και πολυεθνική παρέα ( Ούγγροι, Ιταλοί, Γερμανοί, Έλληνες) που όπως καταλαβαίνετε βρίσκονται βστην ίδια θέση με μένα και σκιαραμε χωρίς αύριο. Η μέρα άρχισε με πολύ αέρα και ένα μεγάλο κομμάτι του βουνού κλειστό ,δλδ όπου είχε καμπίνες που τις χτυπούσε ο αέρας , που όμως αυτό δεν επηρέασε το που ήθελες να πας καθώς εξυπηρετούνται από κάποιο άλλο λιφτ. (Έξυπνος σχεδιασμός λέγεται αυτό) Η ωρατοτητα το πρωί ήταν χάλια και δεν έβλεπες που πήγαινες αλλά από τις 9:30 και μετά η συννεφια πήγε πιο ψηλά καιμε διαστήματα ηλίου η μέρα κύλησε καταπληκτικά. Κόσμος ελάχιστος και πίστες να κρατάνε μέχρι και το κλείσιμο αλλά και αρκετά κομμάτια με αφαγωτα βαριά όμως πλέον χιόνια έκαναν την μέρα όνειρο. Τα οποία σχέδια να κατέβουμε στο klosters και να πάμε απέναντι στο Madrisa που δεν είχε αέρα πήγαν κουβά καθώς άντε να συνεννοηθούν τόσα άτομα.
Στις πολλές φορές που διασχίσαμε τα μονοπάτια και κατεβήκαμε βστα διπλανά χωριά , βλέποντας όλα αυτά τα σαλέ στο πουθενά κλειστά με κάνει να σκέφτομαι πως θα ήταν άμα ήταν ανοιχτά. Πόσο θα διαφορετικό θα ήταν το μέρος.. να πίνεις το Glüwhweine σου με θέα αυτά τα πανέμορφα άγρια βουνά... Όμως η παρέα είναι καταπληκτική και το να κάνω σκι μαζί με τόσες διαφορετικές κουλτούρες και να ανταλλάζω απόψεις και εμπειρίες με γεμίζει και με ενθουσιάζει έτσι και αλλιώς οπότε η θέα και όλα τα υπόλοιπα είναι έξτρα σε μια χρονιά που είναι ήδη εξαιρετική για μένα. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι... Καλή συνέχεια σε όλους.