Το ελαφι στην Ελλαδα-Cervus Elaphus

[JohNi 21]

Ενα απο τα πιο ομορφα θεαματα που μπορει να συναντησει κανεις στο βουνα ειναι η αγρια πανιδα τους.Ενα πανεμορφο ειδος αποτελει το ελαφι.Στην Ελλαδα ο μεγαλυτερος πληθυσμος τους βρισκεται στην Παρνηθα Αττικης.

 

Ακολουθει αρθρο με τα χαρακτηριστικα του ελαφιου και φωτογραφιες μου απο ελαφια στην Παρνηθα...

 

 

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

 

 

ΕΛΑΦΙ - Cervus elaphus

 

Εξάπλωση : Είναι πολύ μεγάλη , ζει σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη από την Σκανδιναβία μέχρι την Κ. Ελλάδα και από την Πορτογαλία μέχρι τα Ιμαλάια.

 

Έχει εισαχθεί στην Ν. Αμερική, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία . Εμφανίζεται σε πολλές φυλές , λόγω της ευρείας εξάπλωσης οι οποίες έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους .

Στη χώρα μας κατά το παρελθόν το ελάφι ήταν πολύ διαδεδομένο κυρίως στη Β. και Κ. Ελλάδα και στην Εύβοια , σήμερα όμως φυσικές αγέλες υπάρχουν στο δάσος Δραγουντέλι της Σιθωνίας και στην Πάρνηθα , ενώ έχει εισαχθεί στον Κόζιακα Τρικάλων , στην Χρυσοπηγή Σερρών , στον Παρνασσό και αλλού .

 

Περιγραφή : Είναι το μεγαλύτερο ελαφοειδές της χώρας μας . Έχει σώμα επίμηκες και στενό μήκους 2 μ. και ύψους 1,5 μ. το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 300 κιλ. Έχει μακρύ λαιμό , πλατύ στήθος και σκέλη ψηλά και δυνατά. Το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό. Στα ενήλικα άτομα το τρίχωμα το καλοκαίρι είναι κοντό και έχει χρώμα καστανό , ενώ το χειμώνα είναι μακρύτερο και παίρνει κάποια γκρίζα απόχρωση . Η περιοχή γύρω από την βάση της ουράς ( λέγεται κάτοπτρο ) είναι λευκή ή λευκοκίτρινη. Η ουρά είναι πολύ μικρή και έχει κιτρινωπό χρώμα όπως και η κοιλιά και το εσωτερικό των ποδιών του

 

Βιότοπος : Είδος που ζει στα δάση κυρίως πλατύφυλλων ή και μικτά μακριά από ανθρώπινες δραστηριότητες. Προτιμά δάση χωρίς υπόοροφο με άφθονα διάκενα. Το καλοκαίρι ανεβαίνει στις ψηλές κορυφές των βουνών ενώ το χειμώνα κατεβαίνει χαμηλότερα.

 

Τροφή : Φύλλα και κλαδιά δρυός , καστανιάς , οξιάς , φράξου , ιτιάς , βάτου , πόες . Τα δένδρα και οι θάμνοι έχουν μεγαλύτερη σπουδαιότητα το χειμώνα ενώ τα ποώδη φυτά το καλοκαίρι και την άνοιξη. Τρέφεται επίσης και με γεωργικά είδη.

 

Συνήθειες: Το ελάφι λόγω των ανθρώπινων επιδράσεων μετατράπηκε από ημερόβιο σε σχεδόν νυκτόβιο είδος . Κοινωνικό είδος και ζει σε αγέλες , τα αρσενικά σχηματίζουν ανεξάρτητες αγέλες, ενώ τα θηλυκά συνοδεύονται πάντοτε από τα μικρά τους ηλικίας 1-3 χρονών . Οι δύο αυτές ομάδες έχουν διαφορετικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης . Στις ομάδες των θηλυκών την ηγεσία έχει το πιο ηλικιωμένο άτομο και είναι υπεύθυνο για την προστασία των υπολοίπων , έτσι όταν εμφανιστεί ένας κίνδυνος προειδοποιεί με κραυγές και τότε η αγέλη τρέπεται σε φυγή με οργανωμένο τρόπο . Ο αρχηγός οδηγεί την ομάδα ενώ το δεύτερο ισχυρότερο μένει τελευταίο . Στις αρσενικές αγέλες έχουμε μια απλή συνάθροιση χωρίς καμιά οργάνωση και φυσικά τυχαίο διασκορπισμό σε περίπτωση κινδύνου.

 

Αναπαραγωγή : Είδος πολυγαμικό , κατά την περίοδο του οργασμού συνήθως από 15 Σεπτέμβρη ως 15 Οκτώβρη γίνονται σημαντικές αλλαγές στις αγέλες . Τα αρσενικά διαλέγουν κατάλληλες θέσεις αναπαραγωγής τις οποίες και σημαδεύουν καλά, έπειτα με συνεχείς και έντονες κραυγές προσπαθούν να προσελκύσουν θηλυκά για να σχηματίσουν το χαρέμι τους.

Τα αρσενικά δίνουν μάχες για την κατοχή της γαμήλιας περιοχής από άλλα αρσενικά που προσπαθούν να τη καταλάβουν. Υπερασπίζοντας την περιοχή τους συχνά δίνουν πολύ σκληρές μάχες οι οποίες μπορεί να καταλήξουν στον θάνατο του ενός και σπανιότερα και των δύο όταν μπλέκονται τα κερατά τους και πεθαίνουν από εξάντληση ή φυσικούς εχθρούς . Ο αριθμός των θηλυκών σε κάθε χαρέμι είναι 8-10 και μερικές φορές μπορεί να φτάσει 25-50. Κατά την εποχή αυτή ο λαιμός του αρσενικού διογκώνεται σχηματίζοντας την γνωστή "χαίτη" .

 

Μετά το τέλος της αναπαραγωγής τα αρσενικά είναι πολύ εξαντλημένα και φροντίζουν να τραφούν καλά για να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους, τα θηλυκά ξαναδημιουργούν τις παλιές αγέλες.

 

Η περίοδος εγκυμοσύνης διαρκεί 8 -8 1/2 μήνες και τα μικρά που είναι ένα και σπανιότερα δύο γεννιούνται τέλος Μαίου ή αρχές Ιουνίου. Τα νεαρά ωριμάζουν σεξουαλικά το δεύτερο έτος ( τα θηλυκά ) και το τρίτος έτος ( τα αρσενικά). Ζει 12-15 χρόνια.

Χαρακτηριστικά : Σημαντικό γνώρισμα είναι τα κλαδοκέρατα που υπάρχουν μόνο στα αρσενικά. Το μήκος φτάνει το 1 μ. Τα πρώτα κέρατα εμ

 

φανίζονται σε ηλικία 8 μηνών έχουν μήκος 25-30 εκατ. είναι χωρίς διακλαδώσεις και καλύπτονται από λεπτό βελούδινο στρώμα . Στην αρχή είναι μαλακά , αργότερα όμως σκληραίνουν ( ξηραίνονται) και απορρίπτεται το βελούδινο περίβλημα . Προκειμένου να απορρίψει το περίβλημα αυτό τρίβει τα κέρατα σε κορμούς δένδρων και θάμνων με αποτέλεσμα να τα αποφλοιώνει και να προκαλεί ζημιές . Μετά το πέσιμο των κεράτων δημιουργείται ελαφρά αιμορραγία η οποία επουλώνεται . Το βελούδο των κεράτων χρησιμοποιείται μετά από κατεργασία για θεραπείες εξανθημάτων και πληγών και ως διεγερτικό. Τα κέρατα αποτελούν για τους επιστήμονες καλούς δείκτες για την έρευνα της μόλυνσης του περιβάλλοντος από ραδιενέργεια .

 

Μέχρι την ηλικία των 5-6 χρόνων ο αριθμός των διακλαδώσεων μπορεί να αποτελέσει στοιχείο μέτρησης της ηλικίας , για μεγαλύτερες ηλικίες όμως η μέθοδος είναι ανασφαλής ( τον πρώτο χρόνο έχουμε μόνο υβώματα , τον δεύτερο δύο απλά κέρατα , τον τρίτο ισχυρότερα με δύο διακλαδώσεις κ.λ.π)

 

Φλοιοφαγία : Είναι η συνήθεια που έχουν ορισμένα θηλαστικά να τρώνε φλοιούς , όπως το ελάφι , το πλατώνι, ο λαγός , το αγριοπρόβατο, οι κάστορες και σπάνια το ζαρκάδι. Οι ζημιές που προκαλούνται εξαρτώνται από την πυκνότητα του πληθυσμού , όταν υπάρχουν φυσικοί εχθροί οι πληθυσμοί των παραπάνω ειδών είναι χαμηλοί και δεν υπάρχουν προβλήματα. Όταν όμως τα είδη απατούνται σε υπερβολικά μεγάλους πληθυσμούς γίνονται τότε καταστροφές. Κατά την εποχή της άνοιξης και του καλοκαιριού όπου γίνεται η κίνηση των χυμών στους κορμούς των δένδρων η ζημιές είναι μεγαλύτερες .

 

Αισθήσεις : Καλή ακοή , όσφρηση και όραση .

 

 

Εχθροί : Λύκος και για τα μικρά , γηραιά , ασθενικά άτομα η αγριόγατα και η αλεπού .

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

Additionals

 

To 1994 στην Παρνηθα υπηρχαν περιπου 150 ελαφια.Σημερα ο πληθυσμος τους εχει αυξηθει πολυ και αυτο οφειλεται στο πολυ καλο κλιμα του βουνου και στην υποστηριξη της αναπαραγωγης τους!Ετσι σημερα ζουν στα δαση του βουνου ζουν 400-500 ελαφια!

 

Καλυτερες ωρες για να συναντησεις καποιo ειναι τo απογευμα οταν σουρουπωνει.

 

Hot Spots για τα ελαφια στο βουνο της Παρνηθας αποτελουν περιοχες οπως το Παλιοχωρι(εκει που καποτε ηταν το ''Χ/Κ''),η Αγια Τριαδα,η Μολα,ολη η περιοχη γυρω απο το ΣΕΓΑΣ,η βορινη της κορυφης ''αερας'',γυρω απο το Ξενια...

 

Καποια (λιγα) απο αυτα ειναι εξοικιωμενα με την ανθρωπινη παρουσια,αλλα μερικα αλλα οχι.Αν δειτε πως μπορειτε να πλησιασετε καποιο δοκιμαστε να το ταισετε με ενα καροτο...θα ανταποκριθει πολυ θετικα και η εμπειρια θα ειναι μοναδικη!

 

Συμβουλη:Μην παρετε γυναικες μαζι ....τρομαζουν και αυτες και τα ελαφια...(καταλαβες Yota )

[KonstantinosV 0]

Ενδιαφέρον το συγκεκριμένο post. Είναι καλό να μαθαίνουμε κάποια πράγματα για την πανίδα στην χώρα μας. Συγχαρητήρια.

 

Φιλικά, KonstantinosV

[Yota 472]

Εμένα Γιάννη, μου αρέσουν πολύ τα ελάφια .....με κόκκινη σάλτσα και πράσινες ελιές...

 

 

 

 

 

 

 

 

Αστείο ήταν...Είναι πανέμορφα ζώα και πολύ περήφανα. Ευχαριστούμε για το άρθρο

[MakisM 3,965]

8-10 Ελαφινες στο χαρεμι... Και τους φορανε και κατι κερατα... να (με το συμπαθειο...)

 

Μεγαλη ανηθικοτης εις την ελαφοκοινωνια...καλα που δεν ειμαι moderator στο www.deerclub.gr!!!

 

Φιλικα

 

ΜακηςΜ

 

8-10 ρε φουστη μου. ..Γ@.ω το κερατο του... Και καθε χρονο φτου κι'απ'την αρχη...

[Χρήστος Λάππας 25,103]

Ένα ελαφάκι είχαμε δει στο πάρκινγκ του Καταφυγίου "Μπάφι" πριν από λίγα χρόνια και ήταν ιδιαίτερα φιλικό. Ωραία εμπειρία... <_>

[MakisM 3,965]

Την ευχαριστιθηκε κι'αυτο;

 

Φιλικα

 

ΜακηςΜ

[Χρήστος Λάππας 25,103]

<_>

 

 

 

[JohNi 21]

Εμένα Γιάννη, μου αρέσουν πολύ τα ελάφια .....με κόκκινη σάλτσα και πράσινες ελιές...

 

 

Απο πληροφοριες λαθροκυνηγων Χασιας,Μενιδιου και Αυλωνα γνωριζω πως το κρεας ελαφιου ειναι αρκετα ποιοτικο αλλα καπως ξινο...Επισης κρεας ελαφιου σερβιρουν και ορισμενες ταβερνες της Παρνηθας απο την πισω πορτα

 

Βασικο προβλημα των λαθροκυνηγων ειναι το μεγαλο βαρος του θηραματος,καθως ενα μεσο ελαφι ζυγιζει χαλαρα πανω απο 150 κιλα και δε μεταφερεται ευκολα...

[kiamosg 1]

 

??? Boing