Κώστας Πολίτης

Για διαμονή επιλέξτε το "Olympus Lodge" στην Συκαμίνεα. 20' από ΚΕΟΑΧ. Κάτι ανάμεσα σε καταφύγιο και ξενώνα. Διαμονή σε κουκέτες και τιμές καταφυγίου αλλά... ζεστό νερό, ζεστασιά , σούπερ φαγητό και σούπερ πρωινό με δικά τους προιόντα -τα αυγά από το κοτέτσι στο τραπέζι κατ ευθειαν , μέλι τοπικό κλπ- και βραδάκι παρέα όλοι μαζί στο τζάκι. Το δουλεύον καποιοι νεαροι από την Ελασσόνα. Λοιπόν αυτά πριν 2 χρόνια..μην σας πάρω στο λαιμό μου. Νομίζω ετσι ειναι ακόμα..από οτι βλέπω στο ΦΒ ..ψάξτε το. πσ Λοιπόν εκει.. πριν 2 χρόνια φεύγοντα από ΚΕΟΑΧ ..2-3 φουρκέτες πιο κάτω.,. εχω δεί τον μεγαλύτερο λύκο που μπορούσα να φανταστώ. Νεαρός, υγιέστατος, τεράστιος κυριολεκτικά ..και υπερόπτης. Σαν αυτούς σε Αμερικάνικη τανία ήταν. Μας κοιτούσε ωρα και όταν γύρισε την πλάτη του κι έφυγε , κατέβηκα από το αμάξι ξωπίσω του εκατσιασμένος μην χάσω το θέαμα. Γύρισε , έριξε αλλη μια υπεροπτική ματιά και χάθηκε προς ενα ρέμα.. Λυκόρεμα λεγεται! Τυχαίο?

Καλώς ήρθες Νικόλα! Γιατί κακό χαμό.. πως βγάζεις την παλιά κόλλα? Εγώ τις σιδερώνω ( τις φώκιες) με ένα βαμβακερό πανί (παλιά άσπρη μπλούζα συνήθως) από πάνω και όλη η παλιά κόλλα μαζί με τυχόν σκουπιδάκια κολλάνε στο πανί. Και δεν μυρίζει σχετικά καθόλου. Καμία σχέση με κέρωμα δηλαδή. Ρωτάω πως τις βγαζεις μήπως υπάρχει άλλος καλύτερος τρόπος και δεν ξέρω..

Επική ημέρα σήμερα! Ηλιοφάνεια με φρέσκο χιόνι. Το βουνό στα καλύτερα του για όλους . Πούδρες για τους πουδροφάγους. Tριζάτο διαστημικό χιόνι για τους πιστάκιδες ( αυτό που το κάνεις ότι θες και νομίζεις ότι είσαι ο Odermatt ) Ιδανικό για όσους θέλουν να δοκιμάσουν πρώτη φορά πούδρα δίπλα ακριβως στην πίστα. π.σ Να σκιάρεις και να καρβάρεις με την κόρη σου..αξία ανεκτίμητη!

Ο Καθρέφτης άδειασε με το που κάναμε να μπούμε από ψηλά. Είχε ένα 15ποντο φρέσκο λαχταριστό, βαρύ υγρό όμως πάνω σε παγωμένο. Μια μεγάλη σε έκταση (άδειασε η πλαγια και έμεινε ο πάγος) , μικρή σε όγκο ευτυχώς υγρή χιονοστιβάδα Δεν θα έλεγα πουδρα. Λίγο περισσότερο χιόνι να είχε θα ήταν δύσκολα. Αν είχε βγεί ήλιος θα γινόταν "πλάκας"..ακόμα πιο δύσκολα. Πλαγιές με ίδιο προσανατολισμό θα έχουν σίγουρα ίδια η παρόμοια συμπεριφορά, Τυριας πχ Γενικά θέλει προσοχή στα εκτός μόνο εννοείται.

Πολύ όμορφη μέρα την Δευτέρα με χιονόπτωση χωρίς αέρα και σκί στα δέντρα της Φτερόλακας;. 9 με 10.30 είμασταν 2 ατομα..όλα απέραστα! Μετά ήρθε ενα ζευγάρι γιναμε 4.. και ένας με snowboard αργότερα και κάναμε 5αδα. Πολύ κρίμα να μην ανοίγει όλο το βουνό νωρίς να χαρόμαστε τέτοιες συνθήκες. Μεγάλη προσοχή όσοι ανεβείτε αύριο! Ξεκολλάει κυριολεκτικά το βουνό ολόκληρο!

Δεν χωράνε υπερκατασκευές στο βουνό , ούτε αναβατήρες θηρία. Εκτός του ότι δεν θα χωράει ο κόμος - ούτε στην Βαθιά λάκκα ούτε στις πίστες- θα αλλοιωθεί πολύ η εικόνα του βουνού που τόσο μας αρέσει τώρα. Αλλαγή Αχιλλέα με ένα νέο που θα βγαίνει στο τέλος της Δάφνης, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν αρχάριοι (οι πλειοψηφία αρχαρίων δεν μπορεί να πάρει πιατάκι)την Φαίδρα την πιο ωραία μπλέ πίστα . Αλλαγή Στύγας με νέο. Και τέλος 3 συρόμενα. 1) Νεφέλη από την μέση και πάνω, 2) Φαίδρα και 3) Ειρήνη μέχρι τελευτάια δέντρα. Όχι αποσυμπλεκόμενα όχι τηλεκαμπίνες. Το θέμα της παγοποίησης λύνεται με χέρια και διάθεση για δουλειά.

Πολύ μεγάλο έργο για πολύ μικρό χιονοδρομικό πεδίο.

Όλοι εμείς οι φίλοι του Γιάννη, του Θανάση κ του Πάνου πονάμε βαθιά για την απώλειά τους. Οι φίλοι μας προσπάθησαν να λύσουν τον τελευταίο άλυτο γρίφο της αναρρίχησης στα Ελληνικά βουνά. «Τη Στύγα» Μια δύσκολη αναρρίχηση σε ένα δύσκολα προσβάσιμο πεδίο. Αυτοί ήταν οι φίλοι μας, οι άνθρωποι για τα δύσκολα. Σε τέτοιες προσπάθειες πρέπει να αποδεχτείς τον αντικειμενικό κίνδυνο. Για να σκαρφαλώσεις την Στύγα πρέπει να παραβλέψεις κάποιες παραμέτρους και να προσηλωθείς σε κάποιες άλλες. Όταν κάποιος κάνει αθλητισμό στο βουνό -αναρρίχηση ή σκι- σε υψηλό επίπεδο έχει καταλάβει ότι το μοντέλο είναι χαοτικό, δεν μπορεί ευκολά να υπολογίσει τις παραμέτρους, κατανοεί ότι η ασφάλεια είναι σχετική και ότι τίποτα δεν είναι απολυτό. Όλοι εμείς οι φίλοι του Γιάννη, του Θανάση και του Πάνου που κάνουμε αθλητισμό στη φύση το ξέρουμε καλά και κατανοούμε την προσπάθειά τους. Το ίδιο φαίνεται να κάνουν και οι κοντινοί συγγενείς τους, που μας παροτρύνουν να συνεχίσουμε να κυνηγάμε το όνειρο, το άπιαστο, την υψηλή δυσκολία, μας λένε να σκαρφαλώσουμε κάθε «Στύγα» του μυαλού μας. Τι νομίζετε; Δεν πονάνε αυτοί που έχασαν τα παιδιά τους και τους συντρόφους τους περισσότερο από εμάς; Δε θα επιθυμούσαμε άλλο θάνατο για τους φίλους μας, θα θέλαμε να μείνουν για πάντα στα βουνά που αγάπησαν. Θρηνούμε που έφυγαν νωρίς. Είχαν να μας προσφέρουν ακόμα πολλά τόσο στο βουνό, στη φύση και στα σπορ που τόσο πολύ αγαπάμε να κάνουμε όσο και στην καθημερινότητά μας. Χάσαμε την αιχμή του δόρατος μας. Την avant-garde της αναρρίχησης. Δεν είμαστε πολλοί. Είμαστε λίγοι κ μας κοστίζει η όποια ελάχιστη απώλειά και εδώ άξαφνα χάσαμε πολλούς μαζί. Χάσαμε τους ανθρώπους που μας ενέπνεαν. Δεν έκαναν κάποιο λάθος. Μέσα στο τέλμα και τη μετριότητα της καθημερινότητας που μας διέπει, αυτοί παρέμειναν προσηλωμένοι στους υψηλούς στόχους. Δεν έχουμε θυμό προς κανέναν, ούτε προς τους ίδιους, ούτε προς την αδυναμία του κράτους να παρέχει διάσωση. Εξ άλλου ήταν οι ίδιοι οι φίλοι τους που πήγαν στο βουνό για να τους πάρουν. Έτρεξαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας που βρίσκονταν, παράτησαν ότι σημαντικό έκανε ο καθένας τους για να τους φέρουν πίσω. Εδώ κ χρόνια κάνουμε την αυτοκριτική μας και βελτιωνόμαστε. Φροντίζουμε να είμαστε παρούσες κ παρόντες στα σημαντικά δρώμενα του βουνού και της καθημερινότητας. Τα διαπιστευτήρια είναι σκόρπια παντού, στα βουνά κ στους χώρους που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Γι’ αυτό, δε μπορούμε να δεχτούμε την κριτική στο ατύχημα από μέτριους και ημιμαθείς, πάνω σε δανεικές φωτογραφίες, με κείμενα που βρίθουν από ανακρίβειες και πρόχειρες γενικότητες. Θρηνούμε για τους φίλους μας. Θα μας λείπουν συνεχώς. Οπού κ αν πάμε θα υπάρχει κάτι να μας τους θυμίζει. Άφησαν το στίγμα τους παντού. Υποστηρίζουμε και αμυνόμαστε των επιλογών τους να προσπαθήσουν για το δύσκολο, το άπιαστο, το όνειρο, τη Στύγα. Παραμένουμε στο πλευρό των φίλων μας και των επιλογών τους. Παραμένουμε στο πλευρό των γονιών, των συντρόφων, των οικογενειών των φίλων μας. Πονάμε και θρηνούμε την απώλειά τους. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι κάναμε παρέα μαζί τους. Οι φίλοι και σχοινοσύντροφοι των χαμένων συντρόφων μας Γιάννη, Θανάση, Πάνου ΕΟΣ Πατρας 02/2022 Το κείμενο συντάχθηκε αρχικά από τον φίλο και σχοινοσύντροφο Νίκο Χατζή. https://www.facebook.com/eospatras12/posts/384623283474870

Σε περίπτωση που οι δέστρες καρφωθούν χωρίς την μπότα (με βάση τα χιλιοστα της μπότας) , όπως συνήθως γίνεται σε παραγγελίες από εξωτερικό , πρέπει όταν παραλάβεις να γίνουν μικρορυθμίσεις χιλιοστών . Αυτό το μικρό άσπρο πλαστικό κάνει αυτή την δουλειά

Σε κάποια άλλα βίντεο με φωτό απο Βαρδούσια βρίσκεστε στο Διχώρι να υποθέσω? Ή στον Δάφνο?

Βλέποντας τον χάρτη..η διαδρομή καταφύγιο-Τέμπλα έχει περίπου 300μ υψομετρική με 2-2,5 χλμ ανάπτυγμα και Τέμπλα - Βουτσικάκι περίπου ίδια απόσταση με περίπου 100 μέτρα παραπάνω υψομετρική. Δηλαδή σε 1,5 ώρα με χαλαρό ρυθμό είσαι κορυφή Τέμπλα και από εκεί σε άλλες 2 ώρες Βουτσικάκι. Με χειμερινές συνθήκες και πούδρες (σαν την φωτό) ή ωραία ανοιξιάτικα και για όσο θα άντεχα και θα με έπαιρνε ο χρόνος θα ανεβοκατέβαινα την Τέμπλα που προσφέρει και 1000μ υψομετρική προς το χωριό Φυλακτή μέχρι να βρώ τον δασικό. Ανάλογα τις συνθήκες βέβαια έχει και η νότια πλευρά της (πίσω από αυτή στην φωτογραφία) ωράιες καταβάσεις Γενικά η περιοχή προσφέρεται για πολλά και εννοείται και για διασχίσεις.

"Η ομορφιά της απλότητας ! " Αυτό θα έλεγα είναι το χαρακτηριστικό των μικρών ταινιών του Ben Tibbetts. Με minimal αισθητική σε μουσική (η καθόλου)...την οποία σκεπάζει συνήθως η μουσική της φύσης, όπως ο άερας και ο ήχος των σκί στο φρέσκο χιόνι.

ο δασικός δρόμος πάλι..

Η ανάβαση στην Σκοτεινή (της οποίας η κορυφή μοιάζει πολύ με την Δίρφη με αρκετές δολίνες) Το Ξεροβούνι από την Σκοτεινή και το οροπέδιο της Καταβόθρας Και το οροπέδιο της Καταβόθρας . Μαγευτικό τοπίο με άφθονα νερά. Οι φωτογραφίες είναι από τον φίλο Γιώργο Ρούσσαλη