afrodite

Σας ειχα υποσχεθει εν βιντεο... ε αργησε λιγο αλλα το καλο πραμμα αργει να γινει https://youtu.be/Ff0rBeekTN0

Aλλο ενα σαββατοκυριακο στο εξοχικο της σπιτονοικοκυρας μου με διαφορετικη παρεα αυτη τη φορα. Κι επειδη η παρεα ηταν σε πιο καλη φυσικη κατασταση απο εμας τα σαραβαλα επιλεξαμε μακρυτερη διαδρομη για να παμε στη κορυφη του βουνου. Οταν εφτασα κορυφη νομιζα πως δεν θα ξαναπερπατησω για την υπολοιπη ζωη μου. Τουλαχιστον αξιζε τον κοπο. οριστε το βιντεο https://youtu.be/hAl53RtblPU

Περασα αλλο ενα ΣΚ στο εξοχικο της σπιτονοικοκυρας μου. Αυτη τη φορα ο καιρος δεν ηταν τοσο ευνοικος. Απο κοντομανικα σε μπουφαν και σκουφακια. Την μια μερα εβρεχε και την αλλη μερα λιγο ηλιος πολλα συννεφα παλι ηλιος...αλλαξε 3 με 4 φορες. Δεν βοηθησε στην ποιοτητα του βιντεο. Ανεβηκαμε σε αλλη κορυφη αυτη τη φορα. Στο Blåfjell στα 1154μ πανω απο τη θαλασσα. Το πρωτο βιντεο ειναι απο τη διαδρομη με το αυτοκινητο απο το Οσλο στο κεντρο του Flå (ετσι λεγεται το χωριο). https://youtu.be/bFJJVVik-0E Το δευτερο βιντεο ειναι η πεζοπορια. https://youtu.be/vo3r0CiLoyk Το τριοτο βιντεο δεν ειναι ακομα ετοιμο. Στα προσεχως.....

Χαιρετω και καλο υπολοιπο καλοκαιριου για εσας που ειστε Ελλαδα, γα μενα ειναι καλος χειμωνας ή εαστω φθινόπωρο. Ενταξη δεν γκρινιαζω μεχρι στιγμης κανει ζεστη αλλα θα ηθελα να μην τραβολογαω το τζακετ μου (σημερα πρωι πρωι εβαλα και σκουφο). Εχω βρει νεο χομπι για να περναω την ωρα μου. Βγαζω διαφορα βιντεο με μια καμερα που πηρα και μετα κανω videoediting και τα ανεβαζω στο Youtube. Οχι δεν θελω να γινω ινφλουενσερ μην τρεχει εκει το μυαλο σας και ουτε εχω σκοπο να βγαλω χρηματα απο το γιουτουμπι... θα πρεπει να εχει δεν θυμαμαι ποσα views ποσα likes και δεν ξερω και γω ποσους subscribers. Εγω θελω απλα τα βιντεο μου να αρεσουν στον κοσμο που τα βλεπει, να τους ταξιδευω μεσα απο αυτα. Να γνωρισουν λιγο την Νορβηγια εστω απο μακρια. Οκ εχω και βιντεο με wingfoil και windsurf που εκανα το καλοκαιρι. Εγιναν καπως δημοφιλη, ενα μαλιστα κοντευει τα 1000 views και ακομα ο κοσμος τα βλεπει. Δυστυχως απο οτι βλεπω τα βιντεο με τις πεζοποριες μου ή με τις βολτες στα αξιοθεατα του Οσλο δεν εχουν τετοια τυχη. Τι να κανουμε το wingfoil ειναι πιο πιασαρικο. Θα μοιραστω μαζι σας 2 βιντεο γιατι ως λατρεις του βουνου που ειστε σιγουρα θα σας αρεσουν. Το ενα βιντεο ειναι απο το διημερο που πηγα στο εξοχικο της σπιτονοικοκυρας μου. Εδω τα εξοχικα τα λενε χυτα απο το Hytte στα αγγλικα cabin. Στα 12 χρονια που ειμαι εδω εχω παει απειρες φορες και οποτε παω το μενου περιλαμβανει αναβαση στην κορυφη του βουνου. Εχω ποσταρει αρκετες φορες σε αυτο το νημα φωτογραφιες και περιγραφες απο την εκδρομη. Αυτο το βουνο το εχω ανεβει με τα ποδια, με χιονορακετες και με σκι. Μονο με ποδηλατο δεν το εχω κανει. Οταν λεω με σκι εννοω το cross countri ski, ναι αυτες τις οδοντογλυφιδες. Μπορειτε να φανταστειτε και να κανετε εικονα το πως το εχω καταβει. Αν θυμαστε καλα snowboardου ειμαι .... Μεχρις στιγμης παντως δεν εχω δημιουργησει χιονοστιβαδα απο τις κουτρουβαλες μου... Δοξα το Θεο... μην βαζω τον Θεο στο στομα μου γιατι εχω ριξει πολυ βρισιμο. Η κορυφη λοιπον βρισκεται στα 1114m (ε ναι δεν ειναι και οι Αλπεις) και συνηθως μας περνει μιαμιση με δυο ωρες να το ανεβουμε.Νομιζω πως η χυτα ειναι στα 900 μετρα, δεν θυμαμαι καλα. παντως ειναι αρκετα μεγαλο ειδικα οταν το βλεπεις απο κατω. Αυτο ειναι το βιντεο https://youtu.be/E2rkiVQc2IU Το δευτερο βιντεο ειναι απο μια μικρη βολτα που εκανα με την Μερετε (η σπιτονοικοκυρα) στο βουνο απο πνω απο το σπιτι μου. Βουνο το λενε αλλα για εμας ειναι λοφος. Ακομα και ο Υμμητος ψηλοτερος ειναι... Και η μικρη βολτα βεβαια μας βγηκε 9χλμ γιατι ναι μεν το σαλε που κατσαμε ηταν σε κοντινη αποσταση απο τη σταση του μετρο ( να σας θυμισω πως το μετρο μς παει στ βουνο) αλλα το καναμε ετσι που να μας βγει λιγο πιο δυσκολο και πιο ενδιαφερον. Και επειδη ειστε και λατρεις του σκι και του σνοουμπορντ το σαλε βρισκεται στη βαση της πιστας του σκι. Kανεις σκι και θες ενα διαλειμα τσουπ διπλα ειναι. Το σαλε λοιπον λεγεται Tryvannstua (το χιονδρομικο λεγεται Tryvann). Θα δειτε την κατηφορια εκει που δειχνω το σαλε και μετα τη λιμνη μπροστα του. Αν ειστε παρατηριτικι θα την δειτε. Μικρη πιστα ειναι μπλε χρωματος. Η μαυρη που ειναι περιπου 1 χλμ μηκος ειναι απο το πισω μερος του βουνου. Το χιονοδρομικο ειναι μικρουλι μωρε... Τελος παντων το βιντεο θα το δειτε εδω https://youtu.be/x7P772rBuKg Αν θελετε καντε και κανα like και subscribe εχω γυρω στα 80 βιντεο εκει μεσα και θα ανεβασω και αλλα με χιονια και αλλες δραστηριοτητες... Και ειπαμε δεν ειμαι ινφλουενσερ

Δεν ξερω αν μπορω να ανεβασω βιντεο εδω αλλα θα δοκιμασω. Οι Νορβηγοι ειναι ειδικοι στο να φτιαχνουν τουνελ. Τρυπανε τα παντα. Εχουμε και υποθαλασσια τουνελ και τουνελ που μεσα εχουν κυκλικους κομβους να φανταστειτε. Σε αυτο το βιντεο οδηγαω σε ενα τουνελ που τρυπησανε το βουνο κατακορυφα και μας μεσω ελικοειδους οδηγησης απο τους προποδες στην κορυφη. Μη με ρωτησετε υψομετρικη διαφορα οθτε το ποσα χλμ ειναι. Γουγλιστε Spiralen Drammen για περισσοτερες πληροφοριες https://youtu.be/xnYw2NddLNE?feature=shared

https://oslomylove.blogspot.com/2024/05/blog-post.html Στην προηγουμενη αναρτηση μου ανεφερα πως σπουδάζω. Ειναι δυο ετη φοιτησης πανω σε παιδια με ειδικες αναγκες. Το οποιο περιλαμβανει και παιδια με μαθησιακες δυσκολιες και προβληματα συμπεριφορας και κοινωνικοποιησης. Αποφασισα να ασχοληθω με αυτο οχι γιατι θελω να εργαστω αποκληστικα με αυτα τα παιδια, αλλα για να τα καταλαβω. Εχουμε παρα πολλα παιδια με προβληματα συμπεριφορας και κοινωνικοποιησης στο σχολειο, ιδιαιτερα μετα το τελος της πανδημιας. Σκεφτητε πως σχεδον για ενα χρονο (μπορει και περισσοτερο, δεν θυμαμαι) αυτα τα παιδια ειτε κλειστηκαν σπιτι για 2 μηνες (τοτε που τα χολεια εκλεισαν) αλλα και οταν ανοιξαμε η κατασταση θυμιζε φυλακή. Καμια επαφη μεταξυ των παιδιων διαφορετικων ταξεων (ακομα και αν ηταν αδερφια ή ξαδερφια), προαυλιασμος σε ξεχωριστους χωρους σε συγκεκριμενα ωραρια. Καθε ταξη ξεχωριστα. Ασε μη τα αναφερω τωρα, δεν ηταν και πολυ ευκολη περιοδος. Ευτυχως τελειωσε αλλα αφησε πολλα τραυματα. Δεν ξερω πως ηταν στην Ελλαδα, εννωω στο σχολειο. Γενικα το πως περασατε ξερω απο την μητερα μου. Ακομα κυκλοφορειτε με μασκες σε νοσοκομεια και κλειστους χωρους τουλαχιστον. Εδω τις εχουμε πεταξει εδω και παρα πολυ καιρο. Ετσι λοιπον αποφασησα να ασχοληθω λιγο πιο πολυ πανω σε αυτα τα παιδια, κυριως για να τα καταλαβω και για να τα βοηθησω οσο μπορω και εαν μπορω. Μου κανουν που μου κανουν τη ζωη δυσκολη, ε ας την κανω λιγο ευκολοτερη. Τελειωνω τον Ιουνιο. Πρεπει να παραδωσω μια τελικη εργασια 5000 λεξεων. Φυσικα στα Νορβηγικα. Παλουκι. Στα δυο αυτα χρονια εγραψα 4 εργασιες της ταξεως 2500 λεξεων, και καθε φορα ζοριζομουν να βρω αυτες τις λεξεις. Και τωρα επρεπε να ειναι 5000!! Ευτυχως το θεμα το διαλεξα μονη μου και φυσικα ειπα να γραψω για την κοινωνικοποιηση των παιδων και πως το σχολειο μπορει να βοηθησει σε αυτο. I played it smart που λενε και στο χουριο μου. Το θεμα αυτο ειναι τεραστιο απο μονο του οποτε σιγουρακι θα βρω αυτες τις 5000 λεξεις. Εχω αρχησει και τη γραφω απο τον Μαρτιο. Δουλευω μαζι της μονο σαββατοκυριακα και αργιες. Δευτερα με Παρασκευη γυριζω πτωμα απο την δουλεια ουτε μηνυμα στο κινητο δεν μπορω να γραψω, σιγα μη γραψω για την εργασια. Ευτυχως υπηρχε ενδιαμεσα ενα Πασχα, κατι Σαββατοκυριακα με μπιχλα καιρο που δεν ηθελα να βγω εξω, αλλα θυσιασα και μερικα ηλιολουστα Σαββατα γιατι θελω να τελειωνω με αυτο. Σημερα την ολοκληρωσα και ειμαι πολυ χαρουμενη για αυτο. Μενει να την δει η καθηγητρια μου και να μου πει αν ειναι οκ ή αν χρειαζεται να σβησω κατι και να γραψω κατι αλλο. Συνεβει αυτο την προηγουμενη εβδομαδα. Αναγκαστικα να σβησω 1000 λεξεις και να τις ξανααναπληρωσω γραφοντας κατι αλλο (αλλιως θα ειχα τελειωσει απο την προηγουμενη εβδομαδα). Ελπζω να μην ξανασυμβει Εμενα παντως μου αρεσει παρα πολυ και αν θα με βαθμολογουσα θα μου εβαζα αυστηρα Α. Το οτι στα γεραματα μου θα εγραφα εκθεση (διπλωματικη οπως θελετε πεστε το) ακαδημαικου τυπου (ναι, ναι δεν ειναι παιξε γελασε) ΣΤΑ ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ ουτε που το περιμενα να μου συμβει. Μεχρι τωρα ολες μου οι εργασιες εχουν βαθμολογηθει με Β (με πολυ καλα σχολια απο κατω) που κατα την καθηγητρια μου σημαινει πολυ καλη βαθμολογια γιατι δεν εχει δωσει ποτε Α. Βεβαια δεν την ρωτησαμε αν ειναι τοσο αυστηρη και στην τελικη εργασια. Προφανως θα ειναι γιατι αυτη θα κρινει το πτυχιο. Παντως μεχρι τωρα εχω ακολουθησει ολους τους τεχνικους κανονες της. Το ποσες λεξεις θα εχει η καθε παραγραφος, τις αποστασεις, την αναπτυξη της και το argumentation. Δεν το κανω για τον βαθμο, αλλα γιατι ειμαι τελειομανης. Και γιατι θελω να ειναι ωραια. Πεσαμε στην περιπτωση. Αλλωστε μετα την παραδωση της εργασιας θα ακολουθησει προφορικη εξεταση πανω στην εργασια μου και αυτη θα κρινει τον βαθμο που θα παρω. Και Β πχ να μου δωσει (λεμε τωρα) μπορει η προφορικη εξεταση να μου ανεβασει τον βαθμο. Το προφορικο το θεωρω πιο δυσκολο παντως (γραφω καλυτερα απο οτι μιλαω), αλλα για αυτο θα αγχωθω μετα τις 2 Ιουνιου. Και για να σας δωσω να καταλαβαιτε τι εχω κανει σας βαζω μια φωτογραφια απο τα βιβλια που χρησιμοποιησα για να την γραψω. 12 ττον αριθμο

Θελει γερο στομαχι να εισαι δασκαλος. (Εγω δεν βαζω τόνους )

Λοιπον μιας και μου το θυμησες λεω να το ξανα αρχισω. Κατι εγραψα σημερα https://oslomylove.blogspot.com/2024/05/e.html

Γετος εκανε πολυ βαρυ χειμωνα. Το θερμομετρο εγραψε -28 βαθμους (και οι πολικες θερμοκρασιες ειχαν διαρκεια). Οποτε μας κουρασε ο χειμωνας και θελουμε λιγο καλοκαιρι. Δεν ειχα χρονο να γραψω στο μπλογκ δυστυχως. Εχει παγωσει κι αυτο οπως ο καιρος. Ειχα σκεφτει να το ξανααρχισω αλλα φοβαμαι μην ξανααραχνιασει παλι. Εχουν περασει και χρονια απο την τελευταια φορα που εγραψα. Κες να το ξανα αρχισω?

Αντρεα σε ευχαριστω για τη βραδια. Περασα πολυ ωραια. Θυμηθηκαμε και τα παλια. Ωραιες αναμνησεις. 11 χρόνια εε... δεν ειναι και λιγα. Χρονια πολλα σε ολους τους φιλους του snowclub απο τον βορρα. (Εδω ακομα δεν λεει να καλοκαιριασει. Εκανε μια βδομαδα καλοκαιρι και τωρα παλι μπουφαν και σκουφο).

Απο οταν ήρθα Νορβηγια ολοι μου έλεγαν πως πρεπει να επισκευθω τα βουνά της, πως ειναι φανταστηκα. Η Μερετε πολλες φορες μου εχει διηγηθει τις περιπετειες της στα βουνα, που εχει παει, που εχει περπατησει μονη ή με την παρέα της. Καημο το ειχα μια μερα να καταφέρω να παω κι εγω. Να ζησω αυτη την εμπειρια. Ήταν κατι σαν ονειρο, σαν στοχος που πρεπει να πραγματοποιηθει. Ξερω πως η Νορβηγια εχει απιστευτα τοπια, που μεχρι τωρα τα εχω δει μονο σε φωτογραφιες. Αλλα αλλο οι φωτογραφιες και αλλο το να το βλεπεις απο κοντα. Θα μου πεις τοσες φορες εχεις παει στη χυτα της Μερετες, κι εκει σε βουνο περπατησες. Αλλο αυτο, αυτο μου ειναι πολυ γνωριμο πια. Και χαμηλοτερο υψομετρο (κορυφη στα 1100μ). Δεν το θεωρεις και πολυ βουνο. Απο την αλλη βεβαια η Νορβηγια δεν εχει και πολυ ψηλα βουνα. Δεν ειναι και Αλπεις... Το ψηλοτερο της βουνο, το Galdhøpiggen, ειναι στα 2469μ. Ο Παρνασσος ειναι πιο ψηλος. Και φυσικα εχουμε και τον Ολυμπο... νικαμε. Να μην πολυλογω, το καλοκαιρι ειχε πεταχτει σαν ιδεα να παμε εγω η Μερετε και η Ελς στα βουνα. Αγνωστο το πότε βεβαια... Οταν επεστρεψα απο τις διακοπες, ξανασυζητησαμε το ενδεχομενο της εκδρομης. Επρεπε να βρουμε και μια ημερομηνια που να βολευει ολες μας αλλα και να ειναι ανοιχτα τα καταφυγια. Τα καταφυγια ειναι ανοιχτα μεχρι τελη Σεπτεμβριου. Μετα παραμενουν ανοιχτα αλλα χωρις υπηρεσιες (φαγητο και πρωινο). Απλα πρεπει να κουβαλας μαζι σου προμηθιες για να μαγειρεψεις. Εμεις θελαμα ολα τα κομφορ... Η ημερομηνια κλειστηκε, μετα επρεπε μα βρουμε το μερος. Ειχαμε 2 επιλογες. Ή στην περιοχη του Jotunheimen (η περιοχη με τα ψηλοτερα και πιο γνωστα βουνα της Νορβηγιας) ή στην περιοχη του Rondane, που και αυτο εχει ψηλες κορυφες πανω απο 2000μ. Η τελικη επιλογη για το που θα παμε εξαρτιοταν απο τον καιρο. Που θα εχει τις καλυτερες καιρικες συνθηκες μιας και η εποχη που διαλεξαμε να παμε ειναι βροχερη. Το Γιουτενχαιμεν επειδη βρισκεται δυτικα της Νορβηγιας εχει περισσοτερες πιθανοτητες βροχης απο το Ροντανε που εχει ηπιοτερο κλημα. Πιο safe επιλογη. Τα προγνωστικα ομως ήταν με το μερος μας, εδειχναν καλυτερο κλημα στο Γιουτενχαιμεν. Ο στοχος λοιπον εκλεισε... Γιουτενηαιμεν ερχομαστε... Απιστευτο κι ομως αληθινο. Πηρα μια μερα αδεια απο τη δουλεια, φυγαμε Πεμπτη απογευμα. Διανυκτερευσαμε στην περιοχη Beitostølen και το πρωι επρεπε να ξεκινησουμε νωρις νωρις για να προφτασουμε το πρωινο καραβακι που θα μας πηγαινε στην περιοχη Fondsbu. Απο κει θα ξεκινουσαν ολες οι πεζοπορικες μας δραστηριοτητες. Δεν θα μακρυγορησω σε αυτο το ποστ. Πιστευω πως δεν χωρανε πολλα λογια. Οι φωτογραφιες μιλανε απο μονες τους. Τα λογια ειναι περιττα. Ετσι κι αλλιως ειχα μεινει αναυδη. Το τοπιο μαγικο. Δεν ειχε δεντρα, δεν επιτρεπει το υψομετρο να φυτρωσει τιποτα παρα μονο θαμνους. Αλλα μαζι με τα φθινοπωρινα χρωματα εβλεπες μια αγρια ομορφια. Σε συνδιασμο με τον καταπληκτικο καιρο που πετυχαμε ήταν ολα τα λεφτα. Μεχρι και μια ολοκληρη μερα με ηλιοφανεια πετυχαμε. Τζακποτ. Κανεις δεν το πιστευε αυτο που ζουσαμε. Επισης δεν φυσαγε καθολου (σπανιο για την περιοχη) και αυτο βοηθησε οχι μονο στο οτι δεν κρυωναμε αλλα και στις καταπληκτικες φωτογραφιες των λιμνων με το φαινομενο του καθρεφτισμου. Το λεγομενο Mirror effect. Γενικα ολα ηταν υπεροχα. Τελεια παρεα, φοβερη διαθεση, φοβερος καιρος, φοβερο τοπιο. Αυτο το εχω επαναλλαβει τοσες πολλες φορες που ναι ξερω, γινομαι κουραστηκη. 1η Ημερα Ξυπνησαμε πρωι πρωι για να φαμε πρωινο και να προφτασουμε το καραβι. Το βραδυ μαθαμε οτι αν δεν καθαριζαμε το δωματιο επρεπε να πληρωσουμε 55 ευρω για τη καθαριοτητα. Δεν θα σχολιασω τα facilities των ξενοδοχειων.... ειναι για γελια. Με το που το ακουσαμε αυτο, πηραμε σκουπα και φαρασι και καναμε στα γρηγορα μια πρωινη φασινα. Λογικα αυτο θα ισχυε αν εμενες παραπανω μερες αλλα με αυτους τους τρελους δεν θελαμε να το ρισκαρουμε. Τι να πρωτολερωσεις.... εναν υπνο καναμε και στην ουσια μονο για 10 ωρες το χρησιμοποιησαμε (μπορει και λιγοτερο). Αλλα αν αυτοι θελανε να βγαλουν απο την μυγα ξιγκι, εμεις δεν θα τους καναμε τη χαρη. Ακους εκει 55 ευρω... Η πρωινη θεα απο το δωματιο Η διαδρομη προς το καραβακι ηταν μαγευτικη. Η λιμνη που θα διασχιζαμε ηταν στα 1000μ υψομετρο. Απο κει που οδηγουσες αναμεσα στα δεντρα, ξαφνικα εξαφανηστηκαν. Στην αρχη ειπα οτι ειμαστε στην ερημο. Πετρες και θαμνοι... αλλα μετα εβλεπες τα φθινοπωρινα χρωματα κιτρινο πορτοκαλι κοκκινο σε συνδιασμο με το μπλε του ουρανου και των λιμνων και σου αλλαζε τη διαθεση. Ακομα και αυτο το αγριο τοπιο ειχε μια αλλη ομορφια. Δεν φυσαγε καθολου. η λιμνη ηταν λαδι. Ηταν σαν να καναμε κρουαζιερα. Μια απο τις ομορφοτερες φωτογραφιες που τραβηξα Μια δοση τρελας την εχουμε Fondsbu Οταν φτασαμε, τακτοποιηθηκαμε φαγαμε και ξεκινησαμε την πεζοπορια μας. Απλα διαλεξαμε μια πλαγια και βαλαεμ εναν στοχο. Ο στοχος ηταν να φτασουμε κοντα στον παγετωνα Και ναι μετα απο καμια ωρα περπατημα, να το αποτελεσμα H θεα του Fondsbu και της λιμνης Bygdin απο την κορυφη Kαι επειδη ειμαι ενα μικρο παιδι χαρα γεματο, δεν μπορει να λειπει μια τετοια φωτογραφια απο το αλμπουμ 2η Ημερα Η δευτερη ημερα ήταν η καλυτερη ημερα απο πλευρας καιρικων συνθηκων. Ηλιοφανεια και καθολου αερα. Στοχος να φτασουμε κοντα στις κορυφες Falketid (2067μ) και Urdanostindene (2048m). Πισινα Λιγο παγωμενο το νερο Κορυφες Πανοραμικη Οι κορυφες απο πιο κοντα Η ημερα εκλεισε με φαγητο, ποτο και χαρτιά. 3η Ημερα Ειχαμε μονο μιση μερα στη διαθεση μας. Στις 15.30 επρεπε να παρουμε το καραβακι της επιστροφης. Ο καιρος ηταν λιγο μουντος. Πακεταραμε τα πραμματα μας για να ειμαστε ετοιμες και ξεκινησαμε για την τελευταια πεζοπορια μας. Ηταν λιγο βαρετη διαδρομη μιας και δεν προσεφερε τιποτα το αξιολογο απο πλευρας τοπιου. Καμια σχεση με τη χθεσινη μερα. Ηταν απλα μια προπονηση. Αυτο που ομως ειχε πλακα ειναι το αμετρητα Λεμινγκ (Λεμμος) που ειδαμε να τρεχουν παντου. Ενα μαλιστα ηθελε να τσαμπουκαλευθει μαζι μου. Μικρα περιεργα αλλά ομορφα τρωκτικα. Και διαφορες φωτογραφιες απο το καραβακι Δυστυχως ολα τα ωραια τελειωνουν γρηγορα. Ακομα και τωρα που γραφω και βλεπω τις φωτογραφιες ειναι σαν να ειμαι παλι εκει. Ηταν ενα χορταστικο ταξιδι, γεμισα τις μπαταριες μου και επεστρεψα παλι πισω στη ρουτινα της καθημερινοτητας. Να ειμαι καλα, γερη και δυνατη να το ξανακανω. http://oslomylove.blogspot.no/2017/09/fondsbu-15092017.html

Υπαρχουν αμετρητα χιονοδρομικα μεγαλα και μικρα.Δεν μπορω να αναφερω τη λιστα, ισως μια ερευνα στο γοογλε να βοηθησει. Ναι μεν τα υψομετρα ειναι μικρα σε σχεση με των Αλπεων αλλα και της Ελλαδος αλλα η χιονοκαλυψη και η ποιοτητα του χιονιου (αερατη πουδρα) ειναι μια χαρα. Καλυπτουν ολα τα γουστα. Ειδικα στα δυτικα παραλια που τρωνε πολυ βροχη στα χαμηλα, στα ψηλα ολο αυτο γινεται ΧΙΟΝΙΙΙΙΙ. Για φετος βεβαια δεν ξερω τι παιζει. Ο χειμωνας ποτέ δεν ήρθε . Μας την εκανε... Τωρα ειδαμε χιονι αλλα ανοιξιατικο.... Πονεμενη ιστορια. To Stranda που ανεφερες ειναι ενα απο τα καλυτερα χιονοδρομικα. Τα βουνα στην περιοχη θυμιζουν Αλπεις... απιστευτο τοπιο. Μενουν φιλοι μου λιγο πιο κατω και τα εχω δει. Δυστυχως δεν εχω τσουλισει εκει.... μενουν και 800χλμ μακρια απο μενα. Θα ξεθαψω φωτογραφιες. Το επομενο ειναι το Voss.... Αυτο ειναι πανω απο το Μπεργκεν. Κεντρικη Νορβηγια, Trysil, Norefjell, Hafjell, Kvitfjell, Hemsedal και η λιστα συνεχιζεται

Τα πρωτα χιονια Τα προγνωστικά για το Παρασκευοσαββατοκυριακο έδειχναν χιονοπτωσεις. Περίμεναν περιπου 40 με 50 εκατοστα χιονι. Οι εφημεριδες με πανικόβλητα πρωτοσέλιδα "Σοκ θα χιονισει τις επομενες μερες" "Προσοχη ερχεται χειμωνας" ενημέρωναν τους πολιτες για το κακο που θα παθουν. Το δικο μου κακο ήταν οτι επρεπε να παρω χιονολαστιχα για το ποδηλατο. Ηταν κατι που υπολογιζα πως θα κανω τον Δεκέμβριο αλλα ο καιρος ειχε διαφορετικα σχεδια. Η αγορα εγινε την Πεμπτη αλλα η τοποθέτηση θα γινοταν το Σαββατο. Ρισκαρα και πηγα την Παρασκευη στη δουλεια με καλοκαιρινα λαστιχα. Η χιονοπτωση ξεκινησε το μεσημέρι και μεχρι να σχολασω ειχε στρωσει μια άχνη ζάχαρη. Δεν ηταν κατι το επικίνδυνο για το ποδηλατο. Τα καρφια θα χρειαστουν απο Δευτερα που το χιονι που εχει στρωσει στους δρομους και τα πεζοδρομια θα γινει παγος και ολα θα μετατραπουν σε ενα απιστευτο παγοδρομιο.Ολο το βραδυ χιονιζε και το πρωι ξυπνήσαμε στα ασπρα. 5 Νοςεμβριου και χιονι. Απιστευτο. Το κοιταζα και ελεγα βρε λες να κανω και σκι? Η Μερετε με κοροιδευε που της ελεγα πως θα το δοκιμασω, αλλα εγω ειμαι τρελη. Κοιταξα στο site που δειχνουν ποιες περιοχες του βουνου εχουν προετοιμάσει για σκι. Δυστυχως τον κλασικό μου γυρο δεν τον ειχαν φτιαξει ολοκληρο. Απογοητευση. Αλλα ειπα οκ θα παω μονο και μονο για να πρωτοτσουλισω. Θα πηγαινα μεχρι ενα σημειο και θα γυριζα παλι πισω απο την ιδια διαδρομη. Αλλα πρωτα επρεπε να αλλάξω λαστιχα. Τα μαμιμενα με δυσκολεψαν παρα πολυ. Μια ωρα μου εφαγαν και δεν τα καταφερα. Αναγκάστηκα να ζητησω τη βοηθεια του Τζον στο τελος. Έπειτα κερωσα τα σκι και ανεβηκα στο βουνο. Ειχα κουραστει τοσο πολυ απο την αλλαγη των λαστιχων που μου ειχε φυγει η ορεξη του σκι. Ελεγα να το αναβάλλω για αυριο αλλα στο τελος με πίεσα και πηγα. Δεν ηταν και ασχημα αλλα δεν ήταν και καλα. Θα μπορουσε να ηταν και καλυτερα, αλλα θα μπορουσε και χειροτερα. Βεβαια δεν μπορεις να περιμενεις τέλειες συνθηκες στην πρωτη χιονοπτωση. Πρεπει πρωτα να φτιαχτει μια βαση χιονιου και μετα να ξαναχιονισει (μακαρι) για να πεις οτι το βουνο τωρα ειναι skiable. Χτυπαγα με το μπατον κι ακουγα τον ηχο της πετρας απο κατω. Τα χορταρακια φαινόντουσαν. Αλλα δεν ηταν πετροσκι. Δεν ηταν επικινδυνα για τα πεδιλακια μου. Απλα η διαδρομη ήταν βαρετη μιας και οτι κατεβηκα επρεπε να το ξανα ανέβω και μετα να ξαναπάρω το βαρετο μετρο για να παω σπιτι. Και οτι κατεβηκα δεν ηταν με καμια ταχυτητα της προκοπης να πεις γουαου τσουλαωωωω μιας και το χιονι ήταν υγρο και βαρυ. Και φυσικα ήμουν με τα κλασσικα σκι και οχι με τα σκειτ (αν ειχε πετροσκι δεν ηθελα να τα χτυπησω). Αλλα ναι τουλάχιστον τσουλισα οσο τσουλισα στις 5 Νοεμβριου και οχι στις 5 Ιανουαριου οπως περσι. Δυο μηνες πρόωρα Ισως αυριο καταφερουν να πατησουν περισσοτερα τρακς και να ολοκληρωθει ο γυρος μου οποτε θα το ευχαριστηθω περισσοτερο. Το ποδήλατο ειναι ετοιμο, το ερωτημα ειναι τωρα ετσι και λιωσουν τα χιονια και οι παγοι τι θα κανω με τα χιονολαστιχα?? Α δεν υπαρχει περιπτωση να τα ξανα αλλαζω.... νισαφι. Το καλο που του θελω του καιρου. Αυτο που ξεκινησε να το ολοκληρωσει!!!! Μην το σταματησει τωρα.... απο δω και περα μονο ασπρα ετσι??? Ότι υγρο στοιχειο πεσει να ειναι σε σταδιο πήξης και οχι τήξης. Δεν θα γινομαι συνεχεια ρεζιλι και να ζηταω βοηθεια απο τον Τζον να μου αλλαζει τα λαστιχα....

Επιτέλους λιγο ήλιος Τρεισήμισι εβδομάδες χωρίς ήλιο. Τρεισήμισι εβδομάδες μεσα στη συννεφιά, βροχη, ψιλόβροχο, μουντάδα. Ενας καταθλιπτικός καιρός. Ξημέρωνε και ήταν σαν να ήταν νυχτα. Φέρτε τον ήλιο μας πίσω. Τι αλλο να κανεις παρά υπομονή; Υπομονη, θα περάσει που θα πάει; Και η πρόγνωση επιτέλους έδειξε ΠΣΚ με ηλιοφάνεια!!! Γιουπι!!!! Επιτέλους να ανοίξει λιγο το ματι μας. Και την Πεμπτη βγηκε λιγο ήλιος για 5 ακριβως ολοκληρα λεπτά. Εσκασε μυτη αναμεσα σε 2 σύννεφα. Έτυχε να ειμαι στην αυλη να φτιαχνω το ποδηλατο (τι τυχη ε και τον είδα. Καθόμουν και τον κοιταζα με το στόμα ανοιχτό λες και ειδα καποιο ΟΥΦΟ, κάτι το εξωπραγματικο. Ήλιος είναι αυτο; Αφου κατεβηκε η Ελς και μου ειπε, "Νομιζω πως ειδα τον ήλιο είναι αληθεια; Τον ειδες κι εσυ ή η ιδέα μου ήταν;" "Ηταν ο ήλιος. Ναι ήταν ο ήλιος." Και στη δουλειά τα ίδια. Ολοι είδανε τον ήλιο. Για 5 ολοκληρα λεπτά. Δε στεναχωρηθηκα που εφυγε γιατι ήξερα πως ΠΣΚ θα τον εχουμε για ολη τη διαρκεια της ημέρας. Οσο διαρκεσει η ημέρα δηλαδη... Ασε, και απο Κυριακή που αλλάζει η ωρα, θα την χάσουμε και αυτη. Θα νυχτωνει απο τις 3.30 και θα ξημερωνει κατα τις 9.30 με 10. Περίπου. Πως λεει και το τραγουδι; Νυχτα κι άλλη νυχτα.... Οποτε σημερα το προγραμμα ειχε ποδηλασία. Επρεπε να βγαλω μια διαδρομη. Πραγματικα ολο το πρωι το εφαγα να ψαχνω το που να παω. Ηθελα καπου που να εχει θέα. Να χαρώ τον ήλιο. Εψαξα ολους τους συνδιασμους και τους απέρριπτα για διαφορους λόγους. Στο τελος ειχα κουραστει τοσο που παραλιγο και να μην παω. Αν ειναι δυνατον. Στο τελος βρηκα κατι που συνδιασε ολα μου τα θελω. Να μην εχω ξαναπαει, να ειναι μεσα στη φυση, να μη ξεπερασει τα 50χλμ γιατι τοσο κραταει η μπαταρια, μη χρειαστει να σπρωχνω, και να εχει θέα. Το πακέτο λοιπον ήταν Λιμνη Sognsvann, μετα να κανω τον γύρο της Μάρινταλ λίμνης (το πόσιμο νερο μας) και μετα σκαρφάλωμα βουνου με κατάληξη στην κορυφη Grefenkollen οπου εκει θα ειχα ολο το Οσλο στο πιάτο μου, μαζι με τη βάφλα. (Για διωξω τις τύψεις μου την ονομασα energy food, αναπλήρωση χαμένων θερμίδων). Και μετα επιστροφή στο σπιτι. Εχω συμπληρώσει 40 μερες οπου πηγαινω στη δουλεια μονο με το ποδηλατο. 20χλμ για 5 μερες την εβδομαδα συν τις μακρινές βολτες τα σαββατοκυριακα. Το κοντερ ως τωρα εχει γραψει συνολο 700χλμ. Παντως καιρου, ακομα και με βροχη. Μπορω να πω πως μετανιωσα που δεν το εκανα τοσο καιρο. Δεν ηξερα τι εχανα τοσο καιρο. Καλιο αργα παρα ποτέ βεβαια. Κι ας ειμαι κουρασμενη μετα τη δουλεια, ποδηλατώντας ξεκουραζομαι. Γυριζω σπιτι με τεράστια ενέργεια. Αφου τωρα σκεφτομαι να ποδηλατώ και τον χειμωνα κι ας εχει χιονι και παγους. Καντο οπως οι Νορβηγοι. Ετσι λέω, δεν ξερω αν θα το κάνω. Οταν ερθουν τα χιονια και οι παγοι θα βαλω λαστιχα με καρφια. Στο θεμα αυτο νομιζα πως ειχα καποιο χρονικο περιθώριο πχ 1 μήνα αλλα ειδα τα προγνωστικα του καιρου σημερα και ανατριχιασα. Στις 6 Νοεμβριου θα χιονισει λέει. Λες να πρεπει να τα αγοράσω νωρίτερα;;; Μπα.... η προγνωση ειναι μακρινή (αν και οι κεραταδες πεφτουν παντα μεσα σε οσα λενε. Τα μοντελα τους λειτουργουν ρολόι) και πιστευω πως για καμια 2 μερες θα ειναι οτι ριξει. Ειναι πολυ νωρις ακομα για χιονια. Λεω εγω τωρα.... Λες να κερωσω τα πεδιλακια μου;; Μακαρι κι ας βρασω το ποδηλατο χαχαχαχα. Περα απο την πλάκα ας ριξει το χιονι ας ριξει και τη θερμοκρασια. Δε με νοιαζει. Θελω να κανω το τεστ ντραιβ μου. Θα αντεξω να ποδηλατω στα χιονια και σε αρνητικες θερμοκρασιες; Για πειτε μου λοιπον; Θα τα καταφέρει η Αφροδιτη; Αν ακουσετε στις ειδησεις πως βρεθηκε στους δρομους της Νορβηγιας ενα παγωμενο αγαλμα πανω σε ποδηλατο, αυτη θα ειμαι εγω να ξέρετε.

Εγω απο την άλλη, φανατικη σνοουμπορντου (το ξεκινησα απο περιεργεια και μετα κολλησα) και στα γεραματα ( επειδη μεταναστευσα) ξεκολλησα και κολλησα στο Σκι Αντοχης. Οι λογοι βεβαια που ξεκολλησα ειναι οικονομικοι. Εχει πιο fun το τσάμπα!

το waterstart δυστυχως δεν μαθαινεται απο το λαπτοπ (και πολλες αλλες τεχνικες του windsurf). Πρεπει καποιος να σας δειξει το πως θα πρεπει να στησετε το σκαφος και το πανι σε σχεση με τον αερα ετσι ωστε να ξενεροσετε το πανι (μια απλη κινηση ειναι) και μετα το πως θα ανεβετε στη σανιδα. ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΕΡΑΣ. Φυσικα μεχρι να γινουν ολα αυτα θα πιειτε απειρα λιτρα θαλασσινου νερου. Μυστικο για το δευτερο σκελος (εχτε ξενεροσει το πανι και το κρατατε με τα δυο χερια πανω απο το κεφαλι σας) ειναι ποδιζουμε το σκαφος. Πισω ποδι (φτερνα) στο πισω μερος της σανιδας μεταξυ των δεστρων. Τεντωνουμε το μπροστινο χερι (βασικα και τα δυο), νιωθουμε οτι παει να μας σηκωσει, τραβαμε την σανιδα με το πισω ποδι προς το μερος μας και σαν να θελουμε να τη βαλουμε κατω απο τον πισινο μας και ταυτοχρονα προσπαθουμε να σηκωθουμε σαν να θελουμε να βαλουμε το κεφαλι μας κατω απο τη ματσα. Τεντωμενο το μπροστινο χερι. Τρικ που μπορειτε να δοκιμασετε και το οποιο θα στησει καλυτερα το σωμα σας ειναι οταν βαλετε τη φτερνα στο σκαφος τα δαχτυλα να μην κοιτανε στον ουρανο, γυρετε το πελμα προς το αλμπουρο. Λιγο. Να θυμαστε, ο αερας τα κανει ολα. Αναλογα με την ενταση του.... εχω κανει τους πιο τρελους συνδιασμους. Απο αυτους που λενε don't try this at home. Εχω ανεβει με το ενα ποδι στην πισω δεστρα, με το ενα ποδι στη μπροστινη δεστρα με τα δυο ποδια στις δεστρες. Και το τελευταιο αποκορυφωμα του waterstart xωρις κανενα ποδι στο σκαφος. Ηταν τοσο δυνατη η σπηλιαδα που απλα με πηρε και με σηκωσε και πηδηξα πανω στο σκαφος. Ολα αυτα θα μπορουσαν να ειχαν τραγικη καταληξη βεβαια.... αλλα ειναι απ αυτα που βγαινεις εξω και τα λες στους φιλους σου .....

Το κυμα θελει waterstart εκτος και αν εισαι μαγος στην ισορροπια για να σηκωσεις σχοινακι πανω σε κυμα. Ο δασκαλος ειχε δικιο στο να παρεις μεγαλη σανιδα εκεινη τη μερα επειδη ηξερε πως σηκωνεις με σχοινακι. Ηξερε βεβαια πως θα κοπανηθεις αρκετα αλλα δε βαριεσαι.... εισαι σκληρο παιδι δεν παθαινεις τιποτα. Οποτε απ δω και εμπρος το νεο σου μαθημα ειναι το waterstart. Oταν το μαθεις τοτε θα κατεβεις λιτρα. Θα καταπωνεις και λιγοτερο τη μεση σου. Ειναι must do

160 lt και σε κυμα??? Γουαου.... οβερ μεχρι τα αφτια. Ανεβαινες με Waterstart ή σχοινακι?

Φθινοπωρο 2016 Φθινόπωρο. Εχει μπει για τα καλα, μη σας πω οτι κοντευει να φυγει και να μπει ο χειμωνας. Στη γωνια βρισκεται. Ειδικα με τις θερμοκρασιες που μας κανει τις τελευταιες 2 εβδομαδες... 5 βαθμους υπο σκια στην κυριολεξια μιας και εχει χαθει ο ήλιος (εχει συννεφια και μουντο καιρό). Οχι ακομα δεν εχουμε μπει στην καταψυξη αλλα θα γίνει και αυτο. Αν κρινω απο περσι, πιστευω πως το Νοεμβριο θα γινουμε πιγκουίνοι. Περσι θυμαμαι πως για 3 εβδομαδες ήμασταν μεταξυ -20 και -13 βαθμους αλλα χωρις χιονι. Οταν αρχισε να χιονιζει εγινε πιο υποφερτη η κατασταση απο αποψη θερμοκρασιας. Αλλα καταλαβαινεις πως φθινοπωριασε. Το βλεπεις απο τα δεντρα στο δρομο που κτρινιζουν και χανουν τα φύλλα τους, αλλα και στο δάσος. Αυτη η εναλλαγή μεταξύ πρασινο κιτρινο πορτοκαλι αλλα και εντονο κοκκινο. Φανταστικα χρώματα. Για τους ρομαντικους, το τοπιο ειναι μαγευτικο. Για τους ζωγραφους, πηγη εμπνευσης. Αυτο το σαββατοκυριακο δεν ειχε κατι το ενδιαφέρον για εμενα. Δεν προβλεποταν κι ολας. Το προηγουμενο ειχα την τυχη να ξαναπαω στο εξοχικο της Μερετες. Περασα υπεροχα αλλα γυρισα με ενα τρελο κρυολογημα που ακομα με ταλαιπωρεί. Οποτε εχτες (Σαββατο) το προγραμμα ειχε μουχλιασμα στο σπιτι μπας και καταφερω να γινω καλα (που δεν το βλεπω). Σημερα ομως τρωγόμουν να κανω κατι. Δεν αντεχα δευτερη μερα απραξιας. Επρεπε κατι να κανω. Πετυχα την Μερετε η οποια θα πηγαινε με τον Τζον καποια μικρη βολτα αλλα αφου πρωτα μεταφερουνε μια μοτοσυκλετα σε ενα μερος οπου την αποθηκευει (με το αζημιωτο). Ο Τζον χρειαζοταν βοηθεια γιατι εχει παθει ζημια με τη μεση του. Πραγματικα τον λυπαμαι. Ουτε να δεσει παπουτσια δεν μπορει. Ετσι πηγα μαζι τους. Το μερος ηταν στα σύνορα με τη Σουηδια. Η βολτα ηταν μικρη, αλλα δεν βαριεσαι... αρκει που βγηκα απο το σπιτι και εκανα κατι περα απο το να σαπιζω στον καναπε. Και τράβηξα μια και μοναδικη φωτογραφια αλλα ειναι τοσο ομορφη. Σαν καρτ ποσταλ.

Μια απο τις πολλες λιμνες που εχουμε. Στο κινητο που τα χρωματα ειναι σκουροτερα διχνει πιο ομορφη

Cycling to Hakadal and counting the lakes Σημερα ειχα ρεπό. Απο την προηγουμενη εβδομαδα ειχα σχεδιασει στο μυαλο μου αυτη τη μερα να κανω μια μεγαλη βολτα με το ποδηλατο. Ειχα δει κι ολας στην προγνωση πως θα ειναι απο τις καλυτερες μερες το παρασκευοσαββατοκυριακου. Ελα ομως που μετα απο μια κουραστικη εβδομάδα στη δουλεια το μονο που ηθελα ηταν να κοπροσκυλιασω στον καναπέ. Να μην κανω τιποτε. Απο την αλλη ομως αυτη η λυση θα ηταν ότι χειρότερο θα μπορουσα να κανω. Πιεσα τον εαυτο μου και βγηκα έξω. Ακομα και στη διαδρομη έλεγα να αλλαξω τον προορισμο σε κατι πιο κοντινο. Ξανα εβγαλα το μαστιγιο, οχι Αφροδιτη θα ολοκληρώσεις τον στοχο που εχεις βαλει. Ειναι κάτι φορες που υπάρχει η θέληση αλλά το σωμα δεν ακολουθει. Ευτυχως στην πορεια συνήλθα και την ειδα αλλιως. Παλι καλα. Ειχε και μια απιστευτη ηλιολουστη μέρα, θα ηταν κριμα εως και βλακεια να την ειχα χάσει. Ευτυχως επικράτησε η λογικη. Για να με κανω να παρω μπρος εκανα ενα παιχνιδακι, σαν τα μικρα παιδιά ενα πραμμα, να μετράω και να φωτογραφιζω τις λιμνες που συνανταω. Φωτογραφισα τις περισσοτερες γιατι υπηρχαν μερικες καλα κρυμμένες και δυσκολο να τις φωτογραφισω και υπηρχαν και μερικες που απλα δεν μου άρεσαν. Ωρες ωρες νομιζω πως η Νορβηγια ειναι σουροτηρι. Εχει παρα πολλες λιμνες, οι περισσοτερες μοιαζουν μεταξυ τους. Το να βρω μετα τα ονοματα τους στον χάρτη με δυσκολεψε αρκετα. Αλλα νομιζω πως τα καταφερα. Η διαδρομη απλα μαγευτική. Καταφερα φυσικα να αγχωθώ λιγο γιατι νομιζα πως χάθηκα. Με μπερδεψε μια πινακιδα που ελεγε πως επρεπε να παω δεξια, αλλα ηξερα πως αυτη η πινακιδα ειναι για οταν εχει χιονι και κάνουμε σκι. Αν πηγαινα απο κει θα κατέληγα σε εναν βαλτο στα σιγουρα. Μη σου πως σε καμια λιμνη. Οι επομενη πινακιδα που συναντησα ελεγε πως επρεπε να γυρισω πισω. Ημουν ετοιμη να ανοιξω το google maps να δω που σκατα βρισκομαι, που εχω κανει λαθος αλλα εκεινη την ωρα περασε ενας ποδηλατης και τον σταματησα για να με βοηθησει. Κι εκεινος παραξενευτηκε με τις πινακιδες και δεν ηξερε το δρομο που ηθελα να παω. Τελικα του ειπα θα συνεχισω σε αυτη την πορεία που ειμαι και ελπιζω να βρω καμια αλλη πινακιδα πιο διαφωτιστική. Ειχαν αρχισει να με ζωνουν λιγο τα φιδια αλλα δεν ειχα και καμια αλλη επιλογη. Εκει που ποδηλατουσα ειδα τον τυπο να κανει μεταβολη και να γυριζει προς το μερος μου. Λεω τι εγινε, μεχρι εκει πηγε και γυριζει πισω? Ηρθε και μου ειπε πως υπαρχει πινακιδα που λεει πως πρεπει να παω δεξια. Α ναι? Ωραια. Με ακολουθησε ως την πινακιδα κι εκει οι πορειες μας χωριστηκαν. Εγω εκανα δεξια κι εκεινος αριστερα. Τον ευχαριστησα και του ευχηθηκα καλο υπολοιπο βολτας κι εφυγα. Να ναι καλα παντως. Ακομα και ως χειρονομια αυτο που εκανε με εξέπληξε. Γιατι την πινακιδα θα την συναντουσα ουτως η αλλως και μονη μου. Εκει μπροστα μου ηταν.... κι ομως γυρισε πισω για να μου το πει και να με καθησυχάσει. Και αυτο ηταν και το σωστο. Μετα επρεπε να βρω και ενα καλο σημειο, ειδυλλιακό να κατσω να φαω το σαντουιτσακι μου και να ξαποστασω. Και το βρηκα. Και βρηκα και το ονομα της λμνης. Langvann (μακριά λιμνη μεταφραζεται). Υπεροχη. Απλα εκατσα εκει στους θαμνους και την απολαυσα. Επειτα συνεχισα τη πορεια μου μεχρι που βρηκα τον σιδηροδρομικο σταθμο του Χακανταλ και πηρα το τραινο που θα με επεστρεφε στο Οσλο. Θα μπορουσα να το κανω ολο με το ποδηλατο αλλα ειχα ηδη διανυσει 35χλμ και δεν ηξερα αν θα με εβγαζε η μπαταρια. Για να μην ξενερωσω τελειως γιατι η βόλτα δεν μου ηταν αρκετη, στη πρωτη σταση του τραινου εντος του Οσλο κατεβηκα και εκανα τα τελευταια 5χλμ μεχρι το σπιτι με το ποδηλατο. Συνολο 40χλμ. Καθλου ασχημα. Και τωρα θα αριθμησω τις λιμνες που συναντησα. 1) Sognsvann 2) Skjærsjøen 3) Bjørnsjøen 4)Fortjern 5)Helgeren 6) Gorja 7)Langvann Και η διαδρομη στο Garmin https://connect.garmin.com/modern/activity/1394859104?share_unique_id=6

Hyttatur 18.09.16 Το ποσο λατρευω να πηγαινω στο εξοχικο της Μερετες δεν λεγεται. Καθε φορα δεν θελω να φυγω απο κει. Μπορει να περπαταμε στα ιδια μερη και να τραβαμε τις ιδιες φωτογραφιες αλλα καθε φορα ειναι και μοιαζει διαφορετικη. Το συναισθημα παραμενει το ιδιο. Φυγαμε Παρασκευη βραδυ απο Οσλο. Υποτιθεται πως θα φευγαμε στις 18.00 αλλα με τη Μερετε ο προγραμματισμος παει περιπατο. Φυγαμε στις 8 και φτασαμε απανω 23.30. Η αναβαση παντα παίρνει παραπανω χρονο. Το στοιχημα καθε φορα ειναι να το κανουμε σε λιγοτερο απο 4 ωρες αλλα ποτε δεν το καταφερνουμε. Αυτη τη φορα καταφεραμε να χαθουμε, στριψαμε λαθος και μεχρι να βρουμε σημειο να γυρισουμε πισω μας εφαγε κανα δεκαπενταλεπτο. Δεν σταματήσαμε καθολου για φαγητο και καφε, κρατηθηκαμε μεχρι τον σουπερμαρκετ στο χωριο. Απο την πεινα μου ετρωγα το σαντουιτς καθως ψωνιζαμε. Φτασαμε στο σπιτι κατα τις 23.30 και μεχρι να κουβαλισουμε τα πραμματα απο το αυτοκινητο και να τακτοποιηθουμε πηγε 12.00 οπου επρεπε και να μαγειρεψουμε. Παρεα με κρασι. Οπως ειπε και η Μερετε λιγη βενζινη να παρουμε μπρος. Κοκκινο εγω, λευκο εκεινη. Γερο ποτηρι η Μερετε καταφερε και ηπιε μια καραφα. Εγω μονο δυο ποτηρακια. Με κοροιδευε το πρωι οταν ειδε τη σταθμη του μπουκαλιου. Κατα τις 2 νομιζω βρεθηκαμε στα κρεβατια μας τεζα. Το πρωι χαλαρα ηπιαμε καφε στη καινουρια της βεραντα, φτιαξαμε πρωινο και σαντουιτς για την πεζοπορια. Καθως ξεκινησαμε συναντησαμε μια γειτονησα απο τον περα λοφο η οποια μας ειπε οτι ειχε χασει μερικα προβατα και αρνια. Επεισης μας ειπε οτι η κορη της πριν μια εβδομαδα καθως ετρεχε επεσε πανω σε μια αρκουδα!!! Κατατρομαξε η κοπελα. καταφερε και το εβαλε στα ποδια και βρηκε εναν περαστικο με το αυτοκινητο και χωθηκε μεσα. Η Μερετε της ειπε πως θα εχει το νου της μηπως δει τα χαμενα προβατα (εγω ειχα το νου μου μηπως δω την αρκουδα). Δεν περιμενα οτι θα το έπαιρνε τοσο ζεστα το θεμα. Στη διαδρομη βρηκαμε σημα 4G και ελεγχαμε τα email μας. Μπηκα στο φατσοβιβλιο για να ανεβασω τις φωτογραφιες που τραβηξα και πετυχαίνω μια φωτογραφια απο τις αναμνησεις μου στο φατσοβιβλιο πριν 3 χρονια. Ηταν μια φωτογραφια απο το ιδιο σημειο που βρισκομουν εκεινη τη στιγμη την ιδια μερα πριν 3 χρονια. Τι τρελη συμπτωση ήταν αυτη? Καρμα? Φοβερο ε? Η μονη διαφορα ήταν ο καιρος. Βροχερος πριν 3 χρονια, καλοκαιρινος τωρα. Ειχαμε φορες 3 στρωματα ρουχων και στην πορεία αρχισαμε και τα βγαζαμε. Στο κατω κατω μονες μας ημασταν. Πριν 3 χρονια Και 3 χονια μετα Οταν φτασαμε στην κορυφη και ειπαμε να ξαπλωσουμε λιγο, ακουσαμε κατι κουδουνια. Νομιζε πως στον περα λοφο ηταν τα προβατα. Εγω αυτο που εβλεπα ηταν πετρες, Η Μερετε ηταν σιγουρη πως οι πετρες κουνιοντουσαν. Κατεβηκαμε απο την κορυφη σχεδον τρεχοντας για να παμε στην απεναντι κορυφη να βρουμε τα προβατα. Πως δεν κουτρουβαλιστηκαμε ενας θεος ξερει. Οταν ανεβηκαμε φυσηκα αντικρησαμε πετρες. Θα σε σφαξω Μερετε. Ξανα στρωσαμε τα ρουχα μας και την πεσαμε για υπνο. Κι εκει που γλαρωνα και με επερνε λιγο ο Μορφεας με σκουνταει η Μερετε γιατι ακουσε ξανα τα κουδουνια. Τα ακουσα κι εγω. Ξανα τα ιδια.... αντε να τρεχουμε κατω να δουμε που βρισκονται. Φυσικα δεν τα βρηκαμε. Το ειχε παρει πολυ ζεστα το θεμα με τα προβατα. Επρεπε να ξανα ανεβουμε το βουνο για να περασουμε απο πισω και να παρουμε τον δρομο της επιστροφης. Μαζεψαμε 15χλμ πεζοποριας. Οταν φτασαμε σπιτι, βαλαμε βενζινη στα ποτηρια μας και ξεκινησαμε το μαγειρεμα. Επρεπε να αδειασω το μπουκαλι. Στην κορυφη Day 2. Πραγματικα η Μερετε μου θυμιζει καλοκουρδισμενο ρομποτ. Σβουρα. Ωρες ωρες δεν μπορω να ακολουθησω τον ρυθμο της. Προσπαθω ομως και τα καταφερνω. Ξυπνησαμε το πρωι, ειδαμε οτι παλι θα ειχε ωραια μερα με ηλιο και ειπαμε να πιουμε τον καφε μας εξω στη βεραντα. Το πρωινο θα ακολουθουσε αργοτερα. Κι εκει που στρωσαμε τις καρεκλες και τα τραπεζια εξω και λιαζομσταν της ηρθε η ιδεα να καθαρισει το οικοπεδο της απο τα κομμενα δεντρα και κλαδια. Τα ειχε κοψει με τον Τζον οταν ειχαν ερθει πριν μερικους μηνες. Τσουπ λοιπον πεταγετε και αρχιζει το πανω κατω. Φυσικα ακολουθησα κι εγω, που να την αφησω να τα κανει μονη της. Δεν ειναι του χαρακτηρα μου. Οταν το στομαχι μας αρχισε να διαμαρτηρετε πως ειναι αδειο κατεβηκαμε και φτιαξαμε πρωινο. Κι εκει που καθομασταν και τρωγαμε σκεφτηκε πως θα ηθελε να δοκιμασει να βαψει ενα μερος απο την καινουρια της βεραντα. Προτιστως θα εκανε τη λαντζα οποτε μου εδωσε αδεια να ξεκουραστω χαχαα... Οταν τελειωσε τη λατζα βρηκαμε παλια ρουχα και ξεκινησαμε τον βαψιμο. Μας πηρε 2 ωρες 2 ατομα να βαψουν το πλατος της βεραντας. Δεν προχωρησαμε στο μηκος της βεραντας γιατι δεν μας επερνε ο χρονος. Το αφησαμε για την επομενη φορα (πότε αραγε?) .Ειχε παει 5 και ειχαμε πει να φυγουμε κατα τις 8 για το Οσλο. Νομιζα πως δεν θα καταφερναμε να παμε βολτα αλλα ειπαμε η Μερετε ειναι σβουρα. Ντυθηκαμε και πηγαμε μια κοντινη βολτα σε μια λιμνη. Εκει την πεσαμε για λιγη απογευματινη σιεστα. Η πλακα ηταν ο τροπος που ξυπνησαμε. Με το που χαθηκε ο ηλιος πισω απο το βουνο νιωσαμε αμεσως το κρυο. Πεταχτηκαμε απανω και αρχισαμε να ντυνομαστε... μπρρρ. Γυρισαμε πισω μαζεψαμε τα πραμματα μας, συγυρισαμε το σπιτι και ξεκινησαμε για Οσλο με πολλη βαρια καρδια. Καμια μας δεν ηθελε να φυγει. Ως συνηθως. Η επιστροφη μας πηρε περιπου δυομιση ωρες μαζι με μια γρηγορη σταση για φαγητο. Αλλα ημουν τοσο κουρασμενη που με το ζορι κρατιομουν να μην κοιμηθω στο τιμονι. Ετσουζαν και εκλειναν τα ματια μου. Εβαζα τη Μερετε να μου μιλαει για να με κρατησει ξυπνια αλλα και αυτη ηταν τοσο κουρασμενη που δεν μπορουσε να πει κουβεντα. Η επομενη μερα με βρηκε στο Οσλο, να κοιταω φωτογραφιες. Πηγα δουλεια αλλα το μυαλο μου ηταν εκει πανω. Πραγματικα το λατρευω αυτο το μερος.

Το χειμωνα παιζουμε πιανο με τα δαχτυλα. Δεν κανω πλακα.... ο μονος τροπος για να τα ζεστανεις αλλιως κοκκαλιαζουν και βγαινεις κλαιγοντας. Κυκλοφορει το αιμα....

Πιεζω τη σανιδα, σπρωχνω με τα ποδια.... δυσκολη η περιγραφη. Παντως δεν ειναι κλωτσαω τη σανιδα στην κυριολεξια αλλιως πας στο ΚΑΤ για γυψο χαχα

Και που να δεις τι παιζει στα 100 λιτρα και λιγοτερο. Καποτε θα φτασεις σε αυτα μιας και 140λτ μεγαλη θεωρειται. Καλη για να μαθεις βεβαια. Οταν πας λοιπον στα 100λτ τα παντα θα σου ειναι διαφορετικα. Θα νομιζεις οτι μαθαινεις παλι απο την αρχη. Τελειως διαφορετικα πατηματα, δε συγχωρει λαθη. Λαθος και μπλουμ. Η νεα σου λοιπον ασκηση στο τακ ειναι να μαθεις να στριβεις το σκαφος με τα ποδια ταυτοχρονα με το να ριχνεις πισω το πανι για να ορτσαρει (μη περιμενεις να ορτσαρεις μονο με το πανι) γρηγορη μεταβαση απο την αλλη πλευρα πριμα και εφυγες.... Τωρα που το σκεφτομαι εισαι ψηλο παιδακι, και βαρυς. Οποτε τα 100 ειναι λιγα για εσενα.... σαν κυριο σκαφος μαλλον θα θες 110 με 120 λιτρα σανιδι. Και ενα μικροτερο στα 95 λιτρα για τον πολυ αερα και αυτο θα ερθει πολυ αργοτερα. Συζητησε το με τους γνωστες στην παραλια