Leaderboard

Φανταστική μέρα σήμερα, με χιόνι που εκτός Πίστας ήταν αρκετά καλό μέχρι τις 2 περίπου ενώ εντός πίστας γινόταν ολοένα και καλύτερο, διαστημικό! Το πάτημα μέτριο στα Κελάρια που μείναμε λόγω babysitting, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν βοηθούσαν και οι θερμοκρασίες. Στα πέριξ του Βακχου ήταν πολύ καλά! Έβαλα ελάχιστα χιλιόμετρα γιατί σήμερα ήταν το πρώτο φτερούγισμα της κόρης με πέδιλα στα πόδια. Επίσης, έκανα το τραγικό λάθος να της πάρω δασκάλα με το που ανεβήκαμε πριν προλάβουμε να παίξουμε λίγο με το χιόνι. Το παιδί έβγαλε άρνηση, δεν ήθελε ούτε τα πέδιλα να βάλει, και τελικά την αφήσαμε να φύγει την κοπέλα αφού δεν μπορούσε να προσφέρει κάτι. Αυτό που δεν γινόταν με τον ειδικό όμως, έγινε με τους γονείς. Αρκούσε μια φορά ανέβασμα στο baby από την μαμά για να πάρει μπρος. Αφού το έκανε καμιά δεκαριά φορές ξεθεώνοντας την μαμά της, την ανέβασα εγώ στον Βάκχο γιατί ήθελα να δει ότι το βουνό είναι πολύ περισσότερο από το baby lift. την κατέβασα με τα σκι της ανάμεσα στα πόδια μου κρατώντας την από τα χέρια (αρκετά δύσκολο και χρονοβόρο, δεν το προτείνω) αλλά ξετρελάθηκε με την κλίση και την ταχύτητα, ουσιαστικά κατεβαίναμε με ένα παιδί να φωνάζει από την χαρά του. Το παιχνίδι πλέον είχε κερδηθεί! . Διάλειμμα για χιονοπόλεμο και για να μαζέψει την γλώσσα του ο μπαμπάς που είχε κάψει χέρια και τετρακέφαλους Αλλά και εγώ δεν έμεινα παραπονεμένος, βγήκαν πολύ όμορφες στροφές στα πέριξ του Βακχου με εξαιρετική παρέα και ΤΕΡΑΣΤΙΑ χαμόγελα! Η μέρα έκλεισε -όπως τον παλιό καλό καιρό- με λιτό γεύμα στην Αράχοβα! All in all, δεν θα μπορούσε να είχε πάει καλύτερα για πρώτη φορά!

Μερικές εικόνες από χθες

Από όσες φωτογραφίες έχω βγάλει ποτέ κρατάω στην καρδιά μου την παρακάτω , που άφησα τελευταία με συμβολισμούς που δημιουργούν μέσα μου για τους οποίους δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να περιγράψω γιατί δεν ξέρω να χρησιμοποιώ την γλώσσα αντιπροσωπευτικά. Είναι από τις πιο σημαντικές φωτογραφίες που έχω τραβήξει ποτέ. Από την ίδια πεζοπορία.

Η καθημερινή στο βουνό μετά από τόσααααα χρόνια είναι άλλη φάση. Μέχρι στιγμής έχω παρατηρήσει πως το κέντρο δουλεύει στο φουλ, επίσης έχουν κάνει χωματουργικά ; Οι πίστες αεροπλανοφόρα , φλατ , fis ?? Πάτημα ; Παγκόσμιο. Απο ριπές το 6πλο δεν μασάει , φέτες σε 5-6 λεπτα επάνω... Λοιπόν , να μην το ματοάσω εύχομαι χιόνια να τους ρίχνει πολλά αν δουλεύουν έτσι ! Μινιατούρα ελβετική. Πάνω κάτω , φωτός , πάνω κάτω , φωτος αναμονή πουθενά , τηλεμεταφορά επάνω και ξανά .... Ε, έχω και ίσαμε 5000 φωτογραφίες ...😄

Επισης πρεπει να βρεθει η ορεξη και ο τροπος να δουλευει σαν χιονοδρομικο, οχι καφε-μπαρ. Ας ξεκινησουμε με τα βασικα.. How to be a ski resort 101 Αιωνιος φοιτητης ο Παρνασσος. Το τεχνητο ειναι μεταπτυχιακο και η επεκτεση μεταδιδακτορικη διατριβη. Ας παρει πτυχιο πρωτα..

game over...

και επειδή κάμερες δεν έχει..... ένα φωτο ρομάντζο από εχθές (από τις 09.15 εως 14.45) !. συγνώμη αν σας κούρασα με την φλυαρία μου! μια εικόνα χίλιες λέξεις!!!

Ακολουθούν σειρές φωτογραφιών από πεζοπορικές διαδρομές σε ορεινές περιοχές της Ελλάδας. Εκτός από τις φωτογραφίες που νομίζω είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του περιεχομένου του θέματος , θα αναφέρονται και χαρακτηριστικά της διαδρομής. Επίσης μπορεί ενδοιάμεσα από τις φωτογραφίες να γίνονται και συζητήσεις ελεύθερα σχετικά με την δραστηριότητα της πεζοπορίας - αργότερα θα κάνουμε έναν διαχωρισμό εννοιολογικά - σχετικά με τον εξοπλισμό χρήσης μιας πεζοπορίας ( ρουχισμός, παπούτσια, σακίδια, μπατόν κτλ) , τα σνακς, την αναπλήρωση νερού κτλ, εφαρμογές προσανατολισμού , φαρμακείο ...είναι πάρα πολλά τα ζητήματα και ενδιαφέροντα. Ένα ένα... 😛 - Ταυτόχρονα μπορούμε να συζητάμε ΚΑΙ για τεχνικά θέματα φωτογραφίας, μηχανές λήψης , φακοί κτλ (αυτός ο συνδιασμός θεμάτων δεν νομίζω οτι υπάρχει σε άλλο φόρουμ. Η δραστηριότητα της πεζοπορίας ξεδιπλώθηκε ταυτόχρονα με της Φωτογραφική Λήψη και ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένες στις εξορμήσεις μου). Ξεκινάω με μια σειρά φωτογραφιών από το όρος Βόρας ( Καϊμάκτσαλάν) , Παλαιός Άγιος Αθανάσιος - Κορυφή Πιπερίτσα. Χαρακτηριστικά πεζοπορίας, όπως θα δείτε και από τα πλάνα είναι φθινόπωρο : Συνολική Διαδρομή 10 χιλιόμετρα - πήγαινε/έλα Υψομετρική διαφορά 800μ. Συνολικός χρόνος max 5 ωρες (οι χρόνοι που παραθέτω ΔΕΝ είναι "αθλητικοί" ή ανταγωνιστικοί , δεν είναι αυτός ο σκοπός της πεζοπορίας, είναι ενδεικτικοί μιας ήπιας πορείας όπου ο πεζοπόρος μπορεί να απολαύσει το τοπίο , να κάνει τα διαλείμματά του , να βγάλει φωτογραφίες....και να αναπνέει ...κανονικά.) Βαθμός δυσκολίας: 2 (οι βαθμοί δυσκολίας είναι 5 θα μιλήσουμε και για αυτό άλλη ώρα, το 2 θεωρείται μέτριας δυσκολίας , δεν υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες.)

Παλι εκει βρεθηκα

Αν στις παρθένες κορυφές που συχνάζετε σας προκαλούν πονοκέφαλο τα ράουλα που γυρνάνε, κάντε την αρχή και να μην μπαίνετε απο το χιονοδρομικό που πάει ο λαουτζίκος που θέλει ράουλα. Το βουνό πάντως δεν έχει παραπονεθεί. Α μα πια, οι ορειβατες και οι vegan. Αυτή η μάστιγα

Ανοιξιατικα !!! και αγωνες πολυ ωραια μερα

Όπου και όταν γίνεται χιονοδρομια , δεν θα διαφωνούσα με τις "περιπτώσεις - ημέρας". Κάθε μέρα προσφέρεται ιδανικά για διαφορετικούς λόγους, σημασία έχει να δίδεται η λειτουργία του 6πλου, είναι το κλειδί και μάλιστα σε 6 λεπτά επάνω 😮 , που μέχρι σήμερα από τις γιορτές είναι δοσμένη. Δηλαδή εχθές για παράδειγμα ήταν hard pack snow ολο το εκτός πεδίο χωρίς κίνδυνο χιονοστιβάδας μιας και το νεό στρώμα χιονιού ήταν μόλις 20 πόντους και παρεσυρμένο από τον βοριά , δεμένα layers , όσοι πχ ειχαν εξοπλισμό με waist > 90- 100mm και rocker tips , θα ...έκαναν πάρτυ! Σε διαφορετική περίπτωση, όπως στην δική μου , press on tails ... Την ίδια στιγμή εχθές on-piste πραγματικά το απόλυτο πεδίο, με θερμοκρασία χιονιού στα μείον και φλάτ!!! ακόμα και στις μία το μεσημέρι για edging στο όριο του εξοπλισμού με minimum efort (waist γύρω στο 70mm) , λουνα παρκ κατάσταση με μέση τοποθέτηση σε ένταση ! Έχεις φάει δηλαδή το βουνό πάνω κάτω για δύο ώρες χωρίς να κατλάβεις τίποτα! Πραγματικά για εχθες θα ήθελα ένα καλό demo ζευγάρι πέδιλα για πίστα !!! Ααααχχχ.... Οταν είπα σε προηγούμενο ποστ για οπλοστάσιο στο αυτοκίνητο αυτό εννοούσα (ας είχα την δυνατότητα μόνο ...) , επι ευκαιρία να σας πω και ένα tip , το πρωί αν καταφέρετε να είστε πριν τις 8:30 επάνω , θα βρείτε θέση παρκιγνκ στα 20-30 μέτρα από την τηλεκαμπίνα. Καταβαίνεις κάτω από το βουνό , παίρνεις αφήνεις ο,τι θες από το αυτοκίνητο και τανάπαλιν στην καμπινούλα χαλαρά για επάνω σε χρόνο ρεκόρ και εδώ... Οι επιλογές πολλές !!! μέσα σε μια μέρα ! ανάλογα την μέρα ! Για περεταίρω αναβάθμιση με εξτρα αναβατήρες θα ειναι ακόμα καλύτερα ιδίως για τα ΣΚ , η μελέτη του τεχνητού χιονιού θεωρώ πρέπει να προηγηθει , ολοκληρώνεται τον Μαρτιο ,δεν ξέρω για αυτο περισσότερα και τι ακριβώς πεδίο θα καλύπτει. Αν για παράδειγμα ενισχύει όλη την Νεφέλη μέχρι τα 1850 μέτρα...δεν το συζητάμε ....άλλος πλανήτης... θα μιλάμε για στάνταρ σαιζόν με ακρίβεια ! Μέχρι τότε όμως ακόμα και έτσι το βουνό ...απογειώθηκε..... μένει μόνο ο κόσμος να το πάρει χαμπάρι.... Μια φωτό για τα καλλιτεχνικά τερτίπια του καιρού χθες .... βούτηρο στο ψωμί μου.... (εχω περισσότερες από πίσω από Νεραιδοράχη πάνω από ύδατα Στυγός και απέναντι την Ζήρεια, θα σας ανεβάσω ...)

Είπαμε, μου αρέσει να σπάω την μονοτονία. Βέβαια όλα μηραία σε αυτήν την ζωή γίνονται ρουτίνα και εκεί πρέπει να έχει κανείς την δεξιοτεχνία να ξεφεύγει από τα δεσμά της. Έτσι και αυτό το θρέντ κάποια στιγμή θα χτυπήσει Flat Line. Έτσι και στην Ελληνική Χιονοδρομία, η γεωγραφική μας θέση, το κλίμα μας , δεν μας επιτρέπουν μόνιμες δεσμεύσεις με μια δραστηριότητα. Εξάλλου γιατί αυτό πρέπει να συμβαίνει ; Είναι ελληνική νοοτροπία; Είναι η ελληνική ανασφάλεια; (Μήπως έχουμε καταλάβει το Τουρισμό λάθος;..... 😛) Πόσο κοντά είναι η πεζοπορία με το ορειβατικό σκι; Πολύ κοντά. Θα σας πω το εξής με απλά λόγια σαν να πίνουμε καφέ , σε πολλές περιπτώσεις η ανάβαση ενός ορεινού όγκου με ορειβατικά σκι είναι πολύ πιο εύκολη από την ορεινή πεζοπορία. Από άποψη φυσιολογίας είναι πολύ πιο οικονομική δραστηριότητα γιατί τα πέδιλα δεν αφήνουν το βάρος του σώματός μας να βυθίζεται στο χιονισμένο πεδίο. Απλό; Ψάχνετε ίσως κάποια πιο σύνθετη ερμηνεία ίσως επιστημονική για να πιστείτε; Επιπλέον ο "βηματισμός" με τα ορειβατικά σκι είναι μακρύτερος, απλώνει μπροστά με τέτοιο τρόπο που ο κύκλος του χιονοδρομικού διασκελισμού δίνει την αίσθηση αιώρησης, όπως σας το λέω ! ένα κλίκ ευδαιμονίας πριν το γλύστρημα στην πλαγιά, το πιο κοντινό .... είναι πιο εύκολο και από το ίδιο το περπάτημα στην πόλη..... Ελατοχώρι Επομένως δημιουργώ τώρα μια καινοτομία να συνδιάσω στην θεματική , εκτός απο την πεζοπορία - φωτογραφία και το ορειβατικό σκι με χαρκατηριστικά ανάβασης ήπιας έντασης ΣΕ ελεγχόμενο πεδίο όπως αυτό που βρίσκεται εντός ενός χιονοδρομικού κέντρου. Σε όλα τα χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας μπορεί να παει κανείς ΜΕ ορειβατικά σκι. Στο παρόν θα σας παραθέσω μερικές φωτογραφίες μιας εξόρμησης από το χιονοδρομικό κέντρο Ελατοχωρίου και την ανάβαση από το Parking του Χιονοδρομικού μέχρι το οροπέδιο πριν την κορυφή Αρβανίτη. Το ορειβατικό σκι για τα ΣΚριακά με τις μεγάλες αναμονές στους αναβατήρες είναι μια εναλακτική λύση, παράλληλη. Η πρόσβαση δεν αλλάζει, με το λεωφορείο σας, με το αυτοκινητό σας , με του φίλου σας.... (πλέον νοικιάζεται ορειβατικός εξοπλισμός από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη στο κόστος ενός εισητηρίου για τα λιφτ). Η διαδρομή που ακολούθησα είναι η 2 - 4 περιφερειακή του κέντρου όπως φαίνεται στο παραπάνω χάρτη αριστερά. Μια καταπληκτική διαδρομή μέσα από το δάσος , μαγευτική με ορίζοντα τον Όλυμπο , τα Πιέρια και τα συναφή, δεν μπορώ να σας περιγράψω με λόγια πόσο ησυχία έχει η φύση εκεί , παρόλο οτι το μονοπάτι αποτελεί τμήμα ενός χιονοδρομικού κέντρου. Δεν γνωρίζω να υπάρχει σε άλλο χριονοδρομικό κέντρο αυτό. Η ενεργειακή απαίτηση είναι πολύ μικρή , η επιστροφή μπορεί να γίνει και από την ίδια διαδρομή ή από τις πίστες του χιονοδρομικού (επιτρέψτε μου μια προσωπική πινελιά : με τεχνική τέλεμαρκ !!!!! ❤️ - "Αριστοτελική" προσέγιση του βουνού , ανάβαση με ορειβατικά , κατάβαση με την παροδοσιακή τεχνική των Νορβηγών την απαρχή της ιστορίας της χιονοδρομίας πριν 5000 χρόνια...) Ακολουθούν μερικά πλάνα από την διαδρομή:

Σήμερα λέω να κάνω την εξής τρίπλα. Θα σας δείξω τον Όλυμπο όπως φαίνεται από το λιμάνι της Καλαμαριάς με την χρήση τηλεφακού , Tamron SP 70-300mm. Όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε και θα δείτε είναι με Nikon D3300 Dslr και για την πεζοπορία το 90% των λήψεων γίνεται με Zoom φακό 18-55mm μαμίσιος που λένε , δηλαδή ο φακός του πακέτου αγοράς , σώμα-φάκος. Για τους αμύητους με τα φωτογραφικά ο εξοπλισμός αυτός είναι entry level, με τον τηλεφακό να είναι στα όρια του mid-range. (οι όροι είναι ίδιοι σαν να μιλάμε για αλπικό σκι). Αυτό σημαίνει προσιτή τιμή εξοπλισμού με αρκούντως καλό αισθητήρα μηχανής και αξιοπρεπή κρύσταλα φακών, δηλαδή είναι για μας τους φτωχούς που ξεροσταλιάζουμε τις υψηλές κατηγορίες του εξοπλισμού. Μέσους όρους από 300 έως 500 ευρώ το κάθε ξεχωριστό κομμάτι του εξοπλισμού (φακοί - σώμα ). (πάω να πλατιάσω μου φαίνεται περι εξοπλισμού..για άλλο λόγο ξεκίνησα το post). Πιο σημαντική επένδυση βεβαίως στο κομμάτι της φωτογραφίας ήταν η φοιτησή μου σε ολιγόμηνο σεμινάριο φωτογραφίας στην Θεσσαλονίκη (8 μήνες περίπου ) , τόσο για την τεχνική λήψης και διαχείρηση αρνητικού (αρχείων) , όσο και για την φωτογραφία ως τέχνη που ονομάζουμε Καλλιτεχνική Φωτογραφία. Η εμπειρία μου αυτή ήταν ένα από τα πιο σημαντικά δώρα που έχω κάνει ποτέ στον εαυτό μου.. (οι συμμετοχές ήταν πολλές και ακόμα είναι όπου ο κάθε ερασιτέχνης φωτογράφος αξιοποιεί την τέχνη για την δική του προσωπική έκφραση) (είτε μιλάμε για χιονοδρομία , είτε για φωτογραφία , είτε ...για μαγειρική, είναι σημαντικό σε αυτή την ζωή ΑΝ μπορούμε να επιδιώκουμε επιμόρφωση από δασκάλους και εκπαιδευτές.) 👉 Ο Όλυμπος λοιπόν από την Καλαμαριά , νοητή ευθεία - απόσταση περίπου στα 70-80χιλιόμετρα. Με καθαρό ουρανό τον έβλεπα κάθε πρωί που έβγαινα από τον σπίτι μου .... και φυσικά δεν ήταν λίγες οι φορές που τον φωτογράφισα. Εδώ ένα πλάνο στα 55mm. Για μια γενική ιδέα του πως φαίνεται το βουνό με γυμνό μάτι , περίπου. Τα 35mm σε έναν φωτογραφικό φακό θεωρούντε αντιπροσωπευτικά του εύρους της ανθρώπινης όρασης με γυμνό μάτι. 👉 Εν συνεχεία σε αυτό το πλάνο βλέπετε μια καλλιτεχνική αποτύπωση , προσωπική, του βουνού με λήψη από το ίδιο σημείο (λιμάνι Καλαμαριάς) στα 300 χιλιοστά δηλαδή στην μέγιστη δυνατότητα του τηλεφακού μου. Όπως μπορείτε να δειτε και σεις, φαίνονται ξεκάθαρα όλες οι ψηλές κορυφές , Μύτικα, Στεφάνι, προφήτη Ηλία. ❤️ Όλος αυτό ο ορεινός όγκος που βλέπετε είναι ΓεμάτοΣ με πεζοπορικά μονοπάτια ήπιων απαιτήσεων σε φυσική κατάσταση και μηδενικών τεχνικών όταν δεν μιλάμε για αναρρίχηση βράχου ή για χειμερινό βουνό. Έχω 100δες πλάνα....την βάψατε.... Στα πόδια μας παιδιά για όσους μένουν πέριξ της Θεσσαλονίκης , αυτό το Στολίδι για το οποίο μιλάει όλος ο πλανήτης ... Και τέλος επειδή η φωτογραφία γενικά στηρίζεται πολύ σε Αντιθέσεις , θα σας δείξω και ένα αντίστροφο πλάνο μου από την κορυφή στον Μύτικα αυτήν την φορά , στην προσπαθειά μου να αποτυπώσω....το λιμάνι της Καλαμαριάς , το σπίτι μου. Φυσικά δεν φαίνεται , το σπίτι μου 😄 , ούτε κάν το λιμάνι αλλά ειναι η ίδια νοητή ευθεία είναι εκει στο βάθος....ευθεία...ίσα που φαίνεται ο Θερμαικός. Bottom line ? Από ψηλά σαν κοιτάς το προβλήματα της γης μοιάζουν σαν να μην έχουν σημασία ... Θα πρέπει να σας πω οτι, στο μύτικα για να φτάσει κανείς ΔΕΝ χρειάζεται τεχνικές γνώσεις ορειβασίας. Είναι ορεινή - πεζοπορία ξεκάθαρα, με λίγο Scrambling στο περιφημο Λούκι , δηλαδή μπουσούλημα στα τέσσερα.. αλλά για να δείξουμε οτι είμαστε κάτι χρησιμοποιούμε συνήθως την ...επιστημονική ορολογία...

Σε συνέχεια της παραπάνω φωτογραφίας , στο όρος Βέρμιο και πεζοπορία σε δασικό δρόμο-μονοπάτι από το Άνω Γραμματικό μέχρι την Φλαμουριά, να παραθέσω κάποιες ακόμα φωτογραφίες. Τα χαρακτηριστικά της διαδρομής είναι : Διάσχιση, συνολικό μήκος 10 χιλιόμετρα Συνολικός , άνετος χρόνος με στάσεις, με φωτογραφία 4+ ώρες Υψομετρική διαφορά 140 μέτρα Επίπεδο δυσκολίας 1-2 (max=5)

Ωραία, αν και δύσκολη μέρα σήμερα στα Καλάβρυτα. Ελάχιστος κόσμος, μηδενικές ουρές (νομίζω η Δάφνη μπορεί να είχε κανένα λεπτό αναμονή, αλλά γιατί να την προτιμήσεις με την τηλεκαμπίνα άδεια; ) Οι πίστες καλοπατημένες στον βαθμό του δυνατού, και το τονίζω γιατί η ποιότητα του χιονιού σήμερα ήταν... ζόρικη, to put it mildly. Σφιχτό στην αρχή, σκληρό με κροκάλες και μπαμπς αργότερα. Η Φοίβη δεν ξεπάγωσε ποτέ. Η Στύγα κάτω από τα καρεκλάκια ήταν αρκετά απαιτητική (και καθώς ήταν η πρώτη μου κατάβαση το πρωί, με ζόρισε). Δεν άλλαξε ιδιαίτερα στην διάρκεια της ημέρας, καθώς είχαμε δυνατό αέρα που ξύριζε και πάγωνε το χιόνι. Οι επόμενες δυο κατεβασιές εκεί έγιναν προς αναζήτησή 10 καλών στροφών για τις οποίες είχες φάει πολύ ξύλο πριν και μετά. Οι πραγματικά καλοί χιονοδρόμοι φυσικά δεν χαμπαριάζουν και τους ζήλεψα σήμερα. Η Φοίβη ήταν πολύ σκληρή το πρωί και νταμάρι το μεσημέρι που δυνάμωσε ο αέρας. Η παρέα την δοκίμασε, ο υποφαινόμενος κιότεψε. Η Αρτέμις συμπαθητική, όπως και η Ειρήνη. Και σήμερα παρατήρησα ότι στο σημείο που τέμνεται με τον δρόμο που έρχεται από την Δάφνη αλλάζει εντελώς η ποιότητα του χιονιού και ήταν εκεί που απόλαυσα τις καλύτερες καταβάσεις σήμερα στο ελαφρώς πιο μαλακό χιόνι. Η τηλεκαμπίνα και η Στύγα σε ανεβάζουν πλέον σχετικά γρήγορα, και αν είσαι τυχερός και πετύχεις μέρα δίχως κόσμο όπως η σημερινή, μπορείς να βάλεις αρκετές στροφούλες. Παρόλα αυτά δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι οι καρέκλες είναι εντυπωσιακά αραιές. ΟΚ, ήταν μέρα χωρίς κόσμο, αλλά μπορώ να φανταστώ ότι τα ΣΚ θα πέφτουν κορμιά. Πότε έβαλαν τζάκι στο σαλέ ρε παιδιά; Ο αέρας στην κορυφή ξύριζε. Επίσης, δεν σε άφηνε να τσουλήσεις προς τον Αρίσταρχο, με κουπί έφτανες. Τι ρόλο είπαμε ότι παίζει αυτό; Τι όμορφο που είναι να κάνεις σκι με θέα την θάλασσα! Η Στύγα κάτω από τα καρεκλάκια φαινόταν εύκολη, αλλά δεν ήταν! Η Φοίβη την δεύτερη φορά που την κατέβηκε η παρέα είχε γίνει νταμάρι απ' τον αέρα Και φυσικά το σήμα κατατεθέν του Χελμού, ο Άγιος Υάκινθος Ήταν μια μέρα με καλούς φίλους σε ωραίο πεδίο με απαιτητικό χιόνι και περάσαμε πολύ καλά! Υ.Γ. Και φυσικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΜΙΚ που κάθησε και τσέκαρε τον καιρό για να σιγουρευτεί ότι δεν θα φάμε άκυρο πανηγυρικό!

Μια παρατήρηση για το σαλέ. Χθες Κυριακή 12/1 το Χιονοδρομικό δεν ειχε πολύ κόσμο, λόγω άσχημης πρόβλεψης που επιβεβαιωθηκε. Οι ακαδημίες σταμάτησαν στη 1 λόγω βροχής. Στο σαλέ δεν υπήρχε ελεύθερο τραπέζι, ωστόσο πολλά είχαν διαφορά αντικείμενα επάνω που σου έδιναν την αίσθηση του κατειλημμενου, χωρίς να κάθεται κόσμος η κάθονταν ελάχιστοι σε σχέση με τη δυνατότητα (πχ καθόταν 1 σε τραπέζι με πολλες καρέκλες και στις υπόλοιπες καρέκλες αναπαυονταν τσάντες) Πολλά παιδιά και μεγάλοι που είχαν φάει βροχή και widchill περιφέρονταν προκειμένου να βρουν κάπου να καθίσουν και να ξεκουραστουν, βλέποντας καρέκλες κ τραπέζια με τσάντες και λοιπά προσωπικά αντικείμενα, χωρίς να κάθονται σε αυτά χιονοδρόμοι ή επισκέπτες. Ο επισκέπτης είναι φοβερά δύσκολο να αντιληφθεί από μόνος του ότι το σαλέ δεν είναι ένας απλός χώρος εστίασης που καβατζωνεις τραπέζι, παρκάρεις τα πράγματα κ τον δεσμεύεις για όλη την ημέρα και αυτός που δεν βρίσκει να κάτσει, δεν έχει τη δυνατοτητα να πάει αλλού. Η επιχειρηση, αν θέλει να γίνει χιονοδρομικό, εκτός των άλλων, θα πρέπει να έχει σε εμφανή σημεία κείμενα που θα δηλώνει ότι επιτρέπεται η κατάληψη τραπεζοκαθισματων μόνο για όση ώρα αυτά χρησιμοποιούνται. Ψιλά γράμματα θα μου πεις..

Επιτέλους σκι στο αυγο μετα απο 2 χρόνια αχιονιάς. Παρα πολλα δένδρα σακατεμένα απο προσφατη κακοκαιρἰα ακομα και στη μέση του δασικου δρόμου 🙁

Μισή ώρα αναμονή από τις δέκα και μετά , σε όλα τα lift, 9-10 λεπτά η κατάβαση με μέτρια ένταση + 3-4 στάσεις. ( αν κατέβεις με radius > 15 μέτρα non stop θες τον μισό χρόνο , δεν είναι παραγωγικό ....) Στύγα 7 λεπτά για επάνω , το μισάωρο όμως στην αναμονή στάνταρ, σε κάνει να σκέφτεσαι για πολύ ώρα να ζει κανείς ή να μην ζει , ακούς ό,τι μπορείς να φανταστείς από τους γύρω σου και άλλα τέτοια αγοροφοβικά .... σκέψεις όπως αυτή , ήτοι, αν θέλω δέκα λεπτά να κατέβω και 30 λεπτά να περιμένω , μάλλον κουράζομαι από την ορθοστασία στην ουρά παρά από το σκι ... κι όμως ...κατοχυρώνω το άθλημα της Ορθοστασίας hint : εσείς πόσες φορές πήρατε την Στύγα σήμερα ; Δύο φορές με ορθοστασία μια ώρα και διάλειμμα δέκα λεπτά η κατάβαση. Τέτοιες μέρες θα είναι πάντα έτσι , δύο φορές άντεξα να περιμένω στην Στύγα , συνολικά δηλαδή μία ώρα στασίδι στριμωγμένος λες και έχω πάρει λεωφορείο ώρα αιχμής στη Τσιμισκή , δυστυχώς , αλλά δεν μπορεί να γίνει κατι για αυτό, statistics οι χιονοδρόμοι πάρα πολλοί πλέον. Αν πας όμως καθημερινή ΚΑΙ εφόσον ανοίγουν την Στύγα ,εξακολουθεί να αποτελεί γρίφο πότε ανοίγει και πότε όχι κι ας έχουν περάσει 20 χρόνια γκρίνιας, τότε έχεις 1:1 χρόνο κατάβασης/ανάβασης , εξαιρετική αναλογία χρόνων για δύο ώρες γεμάτες σοβαρού σκι. ( Δεν χρειάζεσαι παραπάνω ). Ο "πελάτης " με την νέα Στύγα εξυπηρετήθηκε μόνο για τον χρόνο ανάβασης , η αναμονή είναι η ίδια και μάλιστα σήμερα τουλάχιστον ήταν ένα μπαχαλο , ο ένας πάταγε πάνω στον άλλο .... τα πρόβατα στην στάνη μπαίνουν πιο πειθαρχημένα μετά την βοσκή. Ωστόσο η συνολική αναβάθμιση ευνόησε αρκετά το χιονοδρομικό και την περιοχή γενικότερα , λειτουργεί όμως ως marketing , μιας και τα κεφάλαια είναι επιδοτήσεις ; δεν γνωρίζω , υποθέτω , δίχως απόδοση . Ωραίο έγινε πάντως , κόσμο έχει πάρα πολύ , η αγορά στα Καλάβρυτα καλπάζει έμμεσα inputs. Αυτός είναι και ο σκοπός εξάλλου , δεν είναι κακό business is business.

Τελευταία μέρα σήμερα που ήταν ανοιχτό το χιονοδρομικό. Τις τελευταίες καταβάσεις κάναμε στην κρεμαση. Του χρόνου, με υγεία και περισσότερα χιόνια.

Οταν τα ονειρα τον παππούδων ..γινούνε πραγματικοτητα

Αυτό είναι ζωή, αυτό είναι ευτυχία. Τα ζω και εγώ με τις κόρες μου. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Πάντα τέτοια!

Μια όμορφη βόλτα στα Βαρδούσια το ΣΚ που πέρασε. Μαγεία το βουνό! Το Σάββατο είχαμε την πρόσβαση στο καταφύγιο και μια βόλτα στα Μετερίζια και το Νότιο Συγκρότημα . Την Κυριακή πήγαμε προς Σούφλες-Σκούφια που το έβλεπε ο ήλιος και έβγαλε ωραίο ανοιξιάτικο .

Ακριβώς. Χθες το πρόγραμμα έλεγε "κλειστό". Μετά την χιονόπτωση και τις παραπάνω εικόνες ( #140) , ενημέρωσαν ότι θα ανοίξει. Παιδική χαρά για κάθε γούστο...

Yeap , hero snow* , perfect day, καλή δουλίτσα παιδιά ! 😄 * A condition of soft slushy snowpack most common in spring skiing. The snow provides an excellent base for turning making anyone (even nubes) feel like "heros" while banging out turns.

Συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο , των Γεωγραφικών αυτή την φορά Αντιθέσεων και από το Βορρά θα μας μεταφέρω στον Νότο, για να πάμε στο βουνό που έθρεψε του Αρκάδες. Θα επιλέξω ένα από τα τμήματα του Menalon Trail (στο συνολό τους είναι 8 ) , από τα πιο όμορφα μονοπάτια που έχω περπατήσει ποτέ. Βέβαια είναι πολλά και ακόμα περισσότερα εκείνα που ΔΕΝ έχω επισκεφτεί οπότε ο συντελστής υποκειμενικότητας είναι αισθητά αυξημένος αν και με καλό αριθμό σημείων αναφοράς. Δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Πίνδο υπάρχουν άπειρα μέρη που ΔΕΝ έχω επισκεφτεί. Ωστόσο είναι μάλλον στα top 5 χονδρικά top 10 στην Ελλάδα; θεωρώ. Anyway, θα ανεβάσω μια σειρά (...μικρή 😛 ) φωτογραφιών από το κλασικό μονοπάτι στο Φαράγγι του Λούσιου , Δημητσάνα - Στεμνίτσα. Χαρακτηριστικά πεζοπορίας: Απόσταση περίπου στα 10 χιλιόμετρα Συνολική υψομετρική διαφορά 700 περίπου μέτρα Χρόνος , άνετος με διαλείμματα πολλά και παρατήρηση 5 ώρες Βαθμός δυσκολίας 2/5 Το περιεχόμενο της διαδρομής είναι απίστευτα πλούσιο από θέμα φύσης , ανάγλυφου , ιστορικών μνημείων , περνάς από γέφυρες του ποταμού εναλλάξ, μέσα από δύο μοναστήρια , περνάς ακόμα και μέσα από ΜΟΥΣΕΙΟ στην Δημητσάνα , στην κυριολεξία το μονοπάτι ναι περνάει μέσα από το μουσείο υδροκίνησης ....ΔΕΝ το βαριέσαι ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ. Για την Δημητσάνα δε και την Στεμνίτσα ως αφετηρία-τερματισμός τι να πει κανείς .....τα ξέρετε ή τα έχετε μάλλον ακούσει περισσότερο.... Ας αφήσουμε τις φωτογραφίες να μας θυμήσουν τα υπόλοιπα, μόνον να πω κάτι πολύ σημαντικό. Ο σχεδιασμός και η διαδρομή του Menalon Trail ακολουθούν τα πρότυπα που έχει θέσει η Ευρωπαική Ένωση Πεζοπορίας (ERA) για την πιστοποιήση πεζοπορικών δικτύων. Το μοναδικό μέχρι στιγμής στην Ελλάδα. (τα κρητήρια αξιολόγησης είναι πάρα πολλά και χρειάστηκε πολύ δουλειά και τρέξιμο για να διεκδικηθεί αυτή η πιστοποιήση που εξασφαλίζει την προώθηση και την επισκεψιμότητα διεθνώς....) Το διακρητικό σήμα του Menalon Trail , κάθε κλάδος του μονοπατιού έχει και διαφορετικό χρώμα σύμανσης , η οποία είναι πλούσια σε όλο το δικτυο. Στο Φαράγγι έχει το κόκκινο χρώμα. Το μονοπάτι έχει αντίστροφη φωτογραφική αφήγηση από αυτήν που δίνεται στον τυπικό προσανατολισμό, δηλαδή ξεκινάω από Δημητσάνα προς Στεμνίτσα.

Και φυσικα μαζι με τον παππου στο Σελι και ο μικρος Νικολας Σας ευχομαι αυτο το συναίσθημα να το ζησετε ολοι

Για οσους βαρεθηκατε να με βλεπετε να τρωω πουδρες τρωω και τα μουτρα μου 🙂

Μερικά σχόλια για μια σειρά θεμάτων που αφορούν (πλέον) και ΧΚΚ και ΧΚΠ: 1. η εμμονή με την τοποθέτηση εξοπλισμού έξω από τις καμπίνες είναι ελληνικό φαινόμενο. Συνδέεται, βέβαια, με την έλλειψη χιονοδρομικής κουλτούρας στην Ελλάδα και ίσως είναι καλύτερα έτσι, γιατί ο Έλληνας χιονοδρόμος κατά βάση δεν μπορεί να κουβαλήσει σωστά και με ασφάλεια τον εξοπλισμό του εντός καμπίνας ή σε οποιονδήποτε κλειστό χώρο χωρίς να κινδυνεύει να τραυματίσει εαυτόν και αλλήλους. Παρ' όλ' αυτά, οι μικρές καμπίνες που έχουν τοποθετηθεί αφήνουν μικρά περιθώρια για εσωτερική μεταφορά. Υπάρχουν, πάντως, κομψές λύσεις με σχισμές στο πάτωμα, στο κέντρο της καμπίνας, που μπορούν να εξυπηρετήσουν, αλλά δεν έχουν επιλεχθεί. Δεν ξέρω αν γίνεται add-on πλέον σε ΧΚΠ και ΧΚΚ. 2. Κυλιόμενοι διάδρομοι και διατάξεις εισόδου-εξόδου. Τι έχουμε πάθει σ αυτή τη χώρα και δε μπορούμε να διαλέξουμε την κατάλληλη ανάμεσα σε τόσες πολλές εναλλακτικές? Είσοδος/έξοδος κάθετα στην κορυφή του πετάλου? Γίνεται. Εδώ δεν γίνεται. Κυλιόμενοι διάδρομοι για διαχωρισμό χιονοδρόμων ή/και συγχρονισμό με ταχύτητα καρέκλας, με τάπητα στο τέλος για φυσικό φρενάρισμα στο σωστό σημείο? Γίνεται. Εδώ δεν γίνεται. 3. Περί "ορίου επισκεπτών". Έχει συζητηθεί ήδη πολύ, με αρχή την εποχή τη πανδημίας. Ενώ οι λόγοι για κάτι τέτοιο είναι αντιληπτοί, για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχουμε μια τελείως άλλη διαχείριση και λειτουργία των χιονοδρομικών και άλλη προσέγγιση από τους χιονοδρόμους/επισκέπτες. Το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργεί μόνο με προ-κράτηση/προ-αγορά, που σημαίνει είτε ότι από καιρό στοχεύεις και ρισκάρεις μια μέρα, είτε περιμένεις τελευταία στιγμή για εισιτήρια που έχουν απομείνει. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχουμε χιονοδρομικά με Χ κεφαλαίο. Δηλαδή... ανοιχτά. Όχι χιονοδρομικά τύπου "ευτυχώς χιόνισε Δευτέρα για να προλάβουμε να ανοίξουμε το ΣΚ". Επίσης, όλα τα ΣΚ μέχρι το τέλος της "σκληρής" σεζόν θα είναι "προκλεισμένα" και θα έχουμε μετά μεταπωλήσεις (ή και μαύρη αγορά) εισιτηρίων λόγω ακυρώσεων ή κακού καιρού κτλ. Ας προσπαθήσουμε πρώτα να δουλέψουμε τα χιονοδρομικά μας αξιοπρεπώς και αν δεν βγαίνει ας σκεφτούμε μετά το θέμα αυτό ως λύση.

Μπράβο ρε μάγκες! Επιτέλους! Μεγάλο βήμα!

Δύσκολη μέρα σήμερα στο ΧΚΠ που πήγαμε, τόσο για το προσωπικό, όσο και για τους χιονοδρόμους. Δεν δούλευαν (φυσικά) Ηρακλής και Αίολος, ενώ ο Οδυσσέας έβγαλε διάφορες βλάβες και λειτουργούσε με προβλήματα. Το ίδιο και η Σαχάρα. Αυτή η τελευταία ήταν που -ας πούμε ότι- έσωσε την μέρα. Παρκάραμε στο 7 και φάγαμε την πρώτη ταλαιπωρία της ημέρας με τα εισιτήρια. 1 ταμείο για πολύ κόσμο. Παίρνουμε το 7, την 6 και μετά τον Διά και πέφτουμε Κελάρια στις 9:30. Οι ουρές στον Βάκχο είναι ήδη γεμάτο εικοσάλεπτο. κατεβαίνουμε τον Περικλή, περνούμε και 2 φορές το πιατάκι και μετά περιμένουμε κανένα μισάωρο να φτιαχτεί ο Οδυσσέας για να πέσουμε Σαχάρα. Το εκτός του συμπαθητικό, αλλά όχι ιδιαίτερα εύκολο. Την δεύτερη φορά που ανεβαίνουμε στην κορυφή του Οδυσσέα πέφτουμε Σαχάρα, όπου και μείναμε για το υπόλοιπο της μέρας μας. Ήταν το μοναδικό λιφτ που δεν είχε τεράστιες ουρές και μπορούσες να κάνεις σκι (όταν δεν χάλαγε). Μετά από καμιά 10αριά κατεβασιές και με καμένους τετρακέφαλους καθώς η Σαχάρα δεν έχει εύκολο χιόνι, φύγαμε κατεβαίνοντας το 7. Η τηλεκαμπίνα κάτω είχε επίσης ουρές που έβγαιναν πολύ έξω από το κτίριο, ενώ τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα έφταναν πολλές στροφές κοτών από τα πάρκινγκ. Είχε πάρα πολύ καιρό να δώ τόσο κόσμο στο χιονοδρομικό. Αν το μετρήσουμε αυστηρά με τα χιλιόμετρα και το vertical, σήμερα ήταν μια τραγωδία. ΌΜΩΣ, κάναμε (έστω και λίγο) σκι με πολλούς καλούς φίλους, γελάσαμε, περάσαμε καλά στο περιβάλλον που μας ενώνει. Γυρίσαμε με χαμόγελα και είμαστε χαρούμενοι που το κάναμε, έστω και αν το ΧΚΠ εξακολουθεί να μας απογοητεύει.

Χθεσινές από το Μαιναλακι Χρόνια πολλά καλές Γιορτές

Oντως

https://oslomylove.blogspot.com/2024/05/blog-post.html Στην προηγουμενη αναρτηση μου ανεφερα πως σπουδάζω. Ειναι δυο ετη φοιτησης πανω σε παιδια με ειδικες αναγκες. Το οποιο περιλαμβανει και παιδια με μαθησιακες δυσκολιες και προβληματα συμπεριφορας και κοινωνικοποιησης. Αποφασισα να ασχοληθω με αυτο οχι γιατι θελω να εργαστω αποκληστικα με αυτα τα παιδια, αλλα για να τα καταλαβω. Εχουμε παρα πολλα παιδια με προβληματα συμπεριφορας και κοινωνικοποιησης στο σχολειο, ιδιαιτερα μετα το τελος της πανδημιας. Σκεφτητε πως σχεδον για ενα χρονο (μπορει και περισσοτερο, δεν θυμαμαι) αυτα τα παιδια ειτε κλειστηκαν σπιτι για 2 μηνες (τοτε που τα χολεια εκλεισαν) αλλα και οταν ανοιξαμε η κατασταση θυμιζε φυλακή. Καμια επαφη μεταξυ των παιδιων διαφορετικων ταξεων (ακομα και αν ηταν αδερφια ή ξαδερφια), προαυλιασμος σε ξεχωριστους χωρους σε συγκεκριμενα ωραρια. Καθε ταξη ξεχωριστα. Ασε μη τα αναφερω τωρα, δεν ηταν και πολυ ευκολη περιοδος. Ευτυχως τελειωσε αλλα αφησε πολλα τραυματα. Δεν ξερω πως ηταν στην Ελλαδα, εννωω στο σχολειο. Γενικα το πως περασατε ξερω απο την μητερα μου. Ακομα κυκλοφορειτε με μασκες σε νοσοκομεια και κλειστους χωρους τουλαχιστον. Εδω τις εχουμε πεταξει εδω και παρα πολυ καιρο. Ετσι λοιπον αποφασησα να ασχοληθω λιγο πιο πολυ πανω σε αυτα τα παιδια, κυριως για να τα καταλαβω και για να τα βοηθησω οσο μπορω και εαν μπορω. Μου κανουν που μου κανουν τη ζωη δυσκολη, ε ας την κανω λιγο ευκολοτερη. Τελειωνω τον Ιουνιο. Πρεπει να παραδωσω μια τελικη εργασια 5000 λεξεων. Φυσικα στα Νορβηγικα. Παλουκι. Στα δυο αυτα χρονια εγραψα 4 εργασιες της ταξεως 2500 λεξεων, και καθε φορα ζοριζομουν να βρω αυτες τις λεξεις. Και τωρα επρεπε να ειναι 5000!! Ευτυχως το θεμα το διαλεξα μονη μου και φυσικα ειπα να γραψω για την κοινωνικοποιηση των παιδων και πως το σχολειο μπορει να βοηθησει σε αυτο. I played it smart που λενε και στο χουριο μου. Το θεμα αυτο ειναι τεραστιο απο μονο του οποτε σιγουρακι θα βρω αυτες τις 5000 λεξεις. Εχω αρχησει και τη γραφω απο τον Μαρτιο. Δουλευω μαζι της μονο σαββατοκυριακα και αργιες. Δευτερα με Παρασκευη γυριζω πτωμα απο την δουλεια ουτε μηνυμα στο κινητο δεν μπορω να γραψω, σιγα μη γραψω για την εργασια. Ευτυχως υπηρχε ενδιαμεσα ενα Πασχα, κατι Σαββατοκυριακα με μπιχλα καιρο που δεν ηθελα να βγω εξω, αλλα θυσιασα και μερικα ηλιολουστα Σαββατα γιατι θελω να τελειωνω με αυτο. Σημερα την ολοκληρωσα και ειμαι πολυ χαρουμενη για αυτο. Μενει να την δει η καθηγητρια μου και να μου πει αν ειναι οκ ή αν χρειαζεται να σβησω κατι και να γραψω κατι αλλο. Συνεβει αυτο την προηγουμενη εβδομαδα. Αναγκαστικα να σβησω 1000 λεξεις και να τις ξανααναπληρωσω γραφοντας κατι αλλο (αλλιως θα ειχα τελειωσει απο την προηγουμενη εβδομαδα). Ελπζω να μην ξανασυμβει Εμενα παντως μου αρεσει παρα πολυ και αν θα με βαθμολογουσα θα μου εβαζα αυστηρα Α. Το οτι στα γεραματα μου θα εγραφα εκθεση (διπλωματικη οπως θελετε πεστε το) ακαδημαικου τυπου (ναι, ναι δεν ειναι παιξε γελασε) ΣΤΑ ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ ουτε που το περιμενα να μου συμβει. Μεχρι τωρα ολες μου οι εργασιες εχουν βαθμολογηθει με Β (με πολυ καλα σχολια απο κατω) που κατα την καθηγητρια μου σημαινει πολυ καλη βαθμολογια γιατι δεν εχει δωσει ποτε Α. Βεβαια δεν την ρωτησαμε αν ειναι τοσο αυστηρη και στην τελικη εργασια. Προφανως θα ειναι γιατι αυτη θα κρινει το πτυχιο. Παντως μεχρι τωρα εχω ακολουθησει ολους τους τεχνικους κανονες της. Το ποσες λεξεις θα εχει η καθε παραγραφος, τις αποστασεις, την αναπτυξη της και το argumentation. Δεν το κανω για τον βαθμο, αλλα γιατι ειμαι τελειομανης. Και γιατι θελω να ειναι ωραια. Πεσαμε στην περιπτωση. Αλλωστε μετα την παραδωση της εργασιας θα ακολουθησει προφορικη εξεταση πανω στην εργασια μου και αυτη θα κρινει τον βαθμο που θα παρω. Και Β πχ να μου δωσει (λεμε τωρα) μπορει η προφορικη εξεταση να μου ανεβασει τον βαθμο. Το προφορικο το θεωρω πιο δυσκολο παντως (γραφω καλυτερα απο οτι μιλαω), αλλα για αυτο θα αγχωθω μετα τις 2 Ιουνιου. Και για να σας δωσω να καταλαβαιτε τι εχω κανει σας βαζω μια φωτογραφια απο τα βιβλια που χρησιμοποιησα για να την γραψω. 12 ττον αριθμο

Καλό καλοκαίρι❤️❤️❤️

Και κάπως έτσι εχθές κατέληξε ο καιρός κατα το μεσημέρι 12:30 - 13:00, πτήση πάνω από τα σύννεφα. Η φωτογραφία σε κάθε εξόρμηση που έχω καλύψει από τότε που ασχολήθηκα με κολάει όταν γυρίζω στο σπίτι , μου παίρνει τα μυαλά βλέπω στο Laptop πραγματικά τι λαβράκι έχω πιάσει, γιατί ναι μεν έχεις περάσει καλά στο βουνό με ωραίο σκι και ωραία παρέα αλλά και για τους μοναχικούς λύκους .. .. ...χαμόγελα ρε φίλε, κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο άγνωστοι μεταξύ μας μπροστά σε αυτήν την θέα στα 2300 λες και είχαμε χαζέψει, ....(αυτό το βλέπει κανείς συχνά και σε πεζοπορικά, έρχεται ο άλλος αντίθετα στο μονοπάτι και απο μακρυά σου σκάει χαμόγελο, αβίαστα ...) , αλλά μετά το έργο αυτό συνεχίζεται με την διαχείρηση του αρχείου. Μπλέξιμο , έχεις δώσει παράταση στα πάντα..... anyway , να βάλω έτσι δυό τρία πλάνα που μου άρεσαν πολύ. Στην μηχανή όταν καδράρω βλέπω επιτόπου μόνο ιστόγραμμα , τα πάντα αποκαλύπτονται μετά , στο "εργαστήρι σου". Ακολουθώ κάποιες αρχές ...street φωτογραφίας , προσπαθείς δηλαδή να αναδείξεις το ...περιεχόμενο...μιας απλής αυθόρμητης ...στιγμής ...στην ...καθημερινότητα.

Απο που να ξεκινήσει κανείς .... με αυτά που ζούμε γενικά τα τελευταία χρόνια αγαπητοί , τούτο 'δω το βουνό μοιάζει λίγο με μια ξεκάρφωτη εξέλιξη. Φτάνω που λέτε στο πάρκινγκ λίγο αργά , κατά τις 8 το πρωί , με φόρμες είμαι και σνικερς, ναι έχω καταργήσει τεχνικά - outwear στα ταξίδια , τα έχω όλα γκαρνταρόμπα στο πορτπαγκάζ εκτός από το σώβρακο - και το κόβω κατευθείαν για ...τουαλέτες. Αλλά την μηχανή την έχω μαζί , οπότε κάνω το βλέμα ένα "έτσι" στην Ειρήνη και βουαλά στα 300mm για αυτοψία πίσω στην τρύπα μου.... Οοοοκ.... Κανονικά χρειάζεται να 'χεις μαζί σου και το ανάλογο οπλοστάσιο , επιλογές , αλλά δεν βαριέσαι , λέω "κανονικά" και έρχεται στο μυαλό μου ο Αγγελάκας, παμ΄ παρακάτω....

Κατάφερα κι εγώ να ανέβω Παρνασσό για πρώτη φορά φέτος. Αγνοώντας την παρωδία της διαρκούς μετατόπισης της φυσιογνωμίας και του ενδιαφέροντος του χιονοδρομικού (Κελάρια) προς κάποιου είδους κλαμπ ημέρας με φόντο το χιόνι και χιονοδρόμους (που δεν θα ήταν πρόβλημα, αν δεν ήταν τόσο σαφές ότι εκεί δίνεται το βάρος πλέον αντί για τη χιονοδρομία), να σημειώσω τα εξής θετικά: - Την αξιοσημείωτη και φιλότιμη προσπάθεια των (λιγοστών) εργαζόμενων σε χειρισμό λιφτ και ασφάλεια πιστών να κάνουν το καλύτερο δυνατό. Το σύστημα, όμως, δεν θα έπρεπε να στηρίζεται μόνο σε αυτό. - Ορισμένες ενδιαφέρουσες επιλογές διαχωρισμού/σήμανσης των πιστών με δίχτυα, όπως το τελείωμα Αιόλου/Βάκχου και η πιο "στενή" είσοδος της 6 στη Φτερόλακκα. Σίγουρα δεν εξασφαλίζει 100% το φιλτράρισμα των χιονοδρόμων, αλλά κάνει διαφορά, σε συνδυασμό με τις προειδοποιήσεις από πιστέρ σε άτομα που φαινόταν ότι δεν το χουν και πολύ. Απ' ό,τι κατάλαβα από συζητήσεις με τον κόσμο και με το προσωπικό, αυτό είναι μια κίνηση που εξελίσσεται τον τελευταίο καιρό και μακάρι να ενταθεί ακόμα περισσότερο. Προσωπικά θα πρότεινα δεύτερο σημείο ελέγχου μετά τη χιονοπαγίδα, αλλά θέλει διαθέσιμο προσωπικό, που ήδη δεν φτάνει. Επίσης, η σήμανση "Πίστα Δύσκολη" που υπάρχει στη Σαχάρα θα έπρεπε να υπάρχει ήδη από τη στροφή μετά τον Οδυσσέα, γιατί αν στρίψεις και πας από το στενό δεν έχεις εναλλακτική επιλογή αργότερα. Επίσης, θα πρότεινα τον επιπλέον διαχωρισμό ροής χιονοδρόμων προς το καρεκλάκι του Βάχκου λίγα μέτρα νωρίτερα, ώστε να φτάνουν στις πόρτες εισόδου πιο αποτελεσματικά σε 6άδες, με λιγότερα κενά. - Πίστες καλά πατημένες και οριοθετημένες. - Τη λειτουργία και φέτος του μικρο-σαλέ στην κορυφή του Βάχκου. Στα λειτουργικού ενδιαφέροντος αρνητικά, προφανώς, η μη λειτουργία Αιόλου και Ηρακλή. Ευτυχώς ο Αίολος αναμένεται να λειτουργήσει πάλι άμεσα. Είναι φοβερή ακόμα και τώρα η ανισορροπία μεταξύ Κελαριών και Φτερόλακκας ως προς τη χρήση αναβατήρων. Δεν έχουμε αρκετούς "καλούς" χιονοδρόμους ώστε να πηγαίνουν και Φτερόλακκα? Δεν την γνωρίζουν? Βαριούνται? Έχουν υποχρεώσεις με παιδιά σε ακαδημίες στα Κελάρια? Σίγουρα δεν βοηθάει ούτε η ανασφάλεια για την αξιόπιστη λειτουργία των λιφτ, ούτε το bottleneck επιστροφής στη μέση του Συνδετικού. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια παγίωση συμπεριφορών. Πραγματικά η ουρά του Βάκχου την Κυριακή, με μια πιο ισόρροπη κατανομή, δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν σε τέτοιο βαθμό αν υπολογίσουμε τη μηδενική αναμονή σε Σαχάρα, 6, 10 και 14. Όλα αυτά, βεβαίως, αφορούν ΚΥΡΙΑΚΗ. Απ' όσα έμαθα για τη λειτουργία Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη ειδικά... κλάφ'τα. Ο κόσμος είναι μεν λιγότερος, αλλά η λειτουργία ακόμα πιο υποβαθμισμένη, οπότε είναι αμφίβολο πλέον ποια επιλογή είναι καν καλύτερη. Χιόνι ευλόγησε η χρονιά να έχουμε, αλλά χωρίς τεχνητό θα πρέπει να στηριζόμαστε στη θεά τύχη του καιρού κάθε χρόνο. Δυστυχώς το όλο κλίμα περιοχής (από Λιβάδι μέχρι χιονοδρομικό) έχει αλλάξει τρομερά. Άλλος κόσμος, άλλη στόχευση, άλλα συμφέροντα. Νιώθεις σα να έχεις αγαπήσει μια ωραία παραλία ή ένα χωριό για χρόνια, κι ας μην ήταν τέλειο, αλλά περίμενες να πάει προς το καλύτερο και κάποια στιγμή ήρθαν κάποιοι "για ανάπτυξη" και το έκαναν αγνώριστο. Μακάρι να είχε γίνει "ανάπτυξη" ακόμα και με όρους "ελίτ", τουλάχιστον θα υπήρχε ένα κάποιο όραμα, αλλά εδώ μιλάμε για κανιβαλισμό.

Αααχχ αυτός ο ήχος και η γυαλάδα της φρεσκαδούρας... Απορώ πως έχασε τέτοια πουδρομέρα ο Helbent

Thanx Chris ,καλούτσικες ειναι, εχω δεκάδες λήψεις από όλα σχεδόν τα βουνά βόρειας Ελλάδας, για μια περιόδο ασχολήθηκα με ορεινή πεζοπορία + φωτογραφία. "Διαθλο" Να σας βάλω και άλλες τρείς φωτό με τα παδιά μου στο Μαίναλο πριν λίγα χρόνια:

Πολύ ωραίο χιόνι και σκι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.Φυσικα καμια πέτρα ,ωραίο στρώσιμο και πολύ χιόνι .Το Σάββατο με την ελαφριά χιονόπτωση και την ομίχλη ,ο κόσμος δεν ανέβηκε .Καμία ουρά και όλα ανοιχτά. Την Κυριακή υπέροχος ήλιος αρχικά που γρήγορα όμως κρύφτηκε στα σύννεφα. Στα τελευταία δέκα μέτρα της κορυφής και στα δύο καρεκλακια ,υπήρχαν έντονες ριπές παγωμένου αέρα με ομίχλη που μας οδήγησαν σε εγκατάλειψη γύρω στη 1.30. Μακάρι κάποια στιγμή να μπουν δύο καρεκλακια γρήγορα γιατί το βουνό είναι υπέροχο και πιάνει χιόνι .Άντε έστω και ένα ...

Μια και ο προεδρος ειναι πλεον και επίσημα συνταξιούχος Εχοντας πλέον χρόνο χωρις την σκεψη τις επιστροφής Αναβαση πισοδερι τριτη τεταρτη πεμπτη ισως και παρασκευη και σκ που θα γινετε χαμος πισω 🥰 Οποτε αναταποκρισης απο τεταρτη 😍

Η velouchi4mount είναι δίπλα στους χιονοδρόμους και σε όσους στήριξαν και αγόρασαν πέρυσι ετήσια κάρτα. Για οσους αγορασαν πέρυσι ετησια κάρτα,φετος η ετησια κάρτα ανανεώνεται δωρεάν.Προμήθεια της ετήσιας κάρτας θα γίνει από τον χώρο των εισιτηρίων και θα είναι διαθέσιμη από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του χιονοδρομικού κέντρου με την επίδειξη οποιουδήποτε δελτίου ταυτοποίησης του ονόματος.

Μετά την Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Ελληνικού Συλλόγου Τουριστικής Χιονοδρομίας, το νεοεκλεγέν Δ.Σ. συνεδρίασε και συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής : Πρόεδρος : Κορνήλιος Κυριακίδης Αντιπρόεδρος: Κωνσταντίνος Κουρετας Γραμματέας: Μαρία Μπίστη Ταμίας : Ισιδώρα Σουμάνη Μέλος : Κωνσταντίνος Κάννας Μέλος : Δημήτρης Καρυστηναιος Μέλος :Ηλίας Κόκκινος Αναπληρωματικά μέλη ΔΣ : Δημήτρης Τσεγκας Γιώργος Γεωργιλες Ιωάννης Ροκάνας

Καλησπέρα σε όλα τα παιδιά. Λοιπόν μιας και το έψαχνα μέρες τώρα βρήκα τα παρακάτω: Αεροπορικό με Swissair μέσα Ιανουαρίου (15-22) Αθήνα Γενέυη με επιστροφή στα 158,57€. (το έκλεισα ήδη Τετάρτη με Τετάρτη). Το εισιτήριο Σάββατο σε Σάββατο απλώς δεν παίζει καθώς απογειώνεται η τιμή. Φυσικά καλύτερα θα ήταν Σάββατο σε Σάββατο αλλά σίγουρα και έτσι έχεις αρκετές επιλογές σε ενοικίαση καταλυμάτων μέσω booking. Διαμονή σε τρίκλινο στο Saint Gervais με δωρεάν ακύρωση μέχρι τον Δεκέμβριο από 356€ (300 μέτρα από το λιφτ) συνολικά και για τους 3, μέχρι όσο πάει η τσέπη σου. (περίοδος 15-22 Ιανουαρίου) Αγορά ski pass 6 ημερών στα 250€ (πάει και παρακάτω αλλά όχι ακόμα) και 300€ το αυτοκίνητο δια 3 άτομα. Σούμα είναι:648,57 χωρίς διατροφή. Θα βάλω άλλα 240€ την διατροφή (σούπερ μάρκετ) και θα φτάσω συνολικά σε μια εξαιρετική περιοχή στα περίπου 900€. Δεν το λες και άσχημα. Καταλαβαίνω οτι δεν έχω βάλει μεγαλεία, ακριβά ρεστωράντια και λοιπες ομορφιές αλλά εγώ ΠΑΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΚΙ. Δεν με ενδιαφέρει η γκλαμουριά. Μόνο το σκι. Η παρατήρηση οτι "15 Ιανουαρίου ίσως να μην έχει χιόνι" ας μην αναφερθεί (σίγουρα παίζει) αλλά συμφωνίες με τον καιρό δεν κάνει κανείς. Να περνάμε καλά και να σφαζόμαστε πάντα με το γάντι!😅